Ηρωδιανή Δυναστεία

Η Ηρωδιανή Δυναστεία κυριάρχησε στην Παλαιστίνη ύστερα από την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον Ηρώδη τον Μεγάλο (37 π.Χ.) . Η νέα δυναστεία διαδέχθηκε την Ασμοναϊκή σε μια εποχή, όπου η περιοχή της Παλαιστίνης βρισκόταν ήδη υπό την πολιτική επιρροή της Ρώμης . Οι βασιλείς της κυβέρνησαν με την ανοχή και την υποστήριξη των ηγεμόνων της Ρώμης μέχρι το 92 ή το 100, οπότε απεβίωσε άτεκνος ο τελευταίος από αυτούς Ηρώδης Αγρίππας Β΄ . Ένας άλλος κλάδος εξελληνίστηκε και τα μέλη του έγιναν βασιλείς της Αρμενίας· αργότερα ο κλάδος εκρωμαΐστηκε.

Ηρωδιανή Δυναστεία
Νόμισμα του Ηρώδη
---- Ηρώδης ο Μέγας Βασιλιάς Ηρώδης Αρχέλαος Εθνάρχης Ηρώδης Αντίπας Τετράρχης Ηρώδης Φίλιππος Β΄ Τετράρχης Ηρώδης Αγρίππας Α΄ Βασιλιάς Ηρώδης της Χαλκίδας Βασιλιάς Ηρώδης Αγρίππας Β΄ Βασιλιάς Αριστόβουλος της Χαλκίδας Βασιλιάς
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Αντίπατρος ο Ιδουμαίος

Θεμελιωτής της δυναστείας ήταν ο Αντίπατρος ο Ιδουμαίος, πατέρας του Ηρώδη του Μεγάλου. Ο Αντίπατρος ήταν γιος του Αντίπα, ενός Ιδουμαίου που είχε προσηλυτιστεί στον Ιουδαϊσμό την εποχή του Αλέξανδρου Ιανναίου και είχε διοριστεί από τους Ασμοναίους βασιλείς ως κυβερνήτης της Ιδουμαίας. Στο αξίωμα αυτό τον είχε διαδεχθεί ο γιος του Αντίπατρος, ο οποίος αναμείχθηκε στην διαμάχη των γιων του Αλεξάνδρου Ιανναίου προσεγγίζοντας τον μεγαλύτερο από τους δύο αδελφούς, Υρκανό Β΄ επειδή φοβήθηκε, ότι ο νεότερος Αριστόβουλος θα τον καθαιρούσε από το αξίωμά του. Η επιρροή του Αντίπατρου επάνω στον Υρκανό Β΄ υπήρξε ολέθρια για το βασίλειο των Ασμοναίων, επειδή κατέληξε στην ανάμειξη των Ρωμαίων στην Παλαιστίνη, η οποία έφερε με τη σειρά της την κατάλυση του Ασμοναϊκού βασιλείου από τον Πομπήιο το 63 π.Χ. .

Στα επόμενα χρόνια ο Αντίπατρος κατάφερε, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον Υρκανό Β΄ -που είχε παραμείνει στην Ιουδαία ως αρχιερέας- και στους Ρωμαίους επάρχους της Συρίας να εκμεταλλευτεί τόσο τις αντιθέσεις μεταξύ των μελών της Ασμοναϊκής δυναστείας, όσο και τις ρωμαϊκές εμφύλιες διενέξεις, προκειμένου να αναβαθμίσει την πολιτική του θέση και να καταλάβει τελικά το 47 π.Χ. το αξίωμα του επιτρόπου της Ιουδαίας .

Η πολιτική σταδιοδρομία του Αντίπατρου έληξε άδοξα το 43 π.Χ., όταν πέθανε δηλητηριασμένος .

Ηρώδης ο Μέγας

Ο Ηρώδης Α΄ ο Μέγας ήταν ένας από τους γιους του Αντίπατρου και ήδη κατείχε πολιτικά αξιώματα την εποχή του θανάτου του πατέρα του. Ο Ηρώδης, που διέθετε τόσο στρατιωτικές όσο και πολιτικές ικανότητες, ήρθε σε σύγκρουση με τον τελευταίο εκπρόσωπο της Ασμοναϊκής δυναστείας Αντίγονο Ματταθία· με την υποστήριξη των Ρωμαίων κατάφερε να ανακηρυχθεί από την Σύγκλητο το 40 π.Χ. βασιλιάς των Ιουδαίων και να καταλάβει ύστερα από εμφύλιο πόλεμο την Παλαιστίνη (37 π.Χ.). Κατά την διάρκεια εκείνου του πολέμου νυμφεύτηκε με την Ασμοναία Μαριάμη .

Ο Ηρώδης κατάφερε να επιβιώσει από την τελευταία ρωμαϊκή εμφύλια σύγκρουση μεταξύ του Μάρκου Αντώνιου και του Οκταβιανού και τελικά να γίνει, με την υποστήριξη του τελευταίου, κυβερνήτης σε ένα εκτεταμένο βασίλειο.

Η διακυβέρνηση του Ηρώδη χαρακτηρίστηκε από την ιδιαίτερα αξιόλογη οικοδομική δραστηριότητα, που ανέπτυξε. Η ανοικοδόμηση του Ναού αποτέλεσε το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της δραστηριότητας. Υπήρξε επίσης γενναιόδωρος τόσο απέναντι στους υπηκόους του, όσο και απέναντι σε πολλές πόλεις εκτός των συνόρων της Παλαιστίνης .

Η προσωπική του ζωή χαρακτηρίστηκε από σκληρότητα και πολλά εγκλήματα. Μεταξύ των θυμάτων του συγκαταλέγονται τόσο η σύζυγός του Μαριάμη , όσο και τρεις από τους γιους και επίδοξους διαδόχους του: (Αριστόβουλος, Αλέξανδρος και Αντίπατρος).

Διάδοχοι του Ηρώδη

Ο Ηρώδης Α΄ απεβίωσε το 4 π.Χ. και το βασίλειο του μοιράστηκε, με την έγκριση των Ρωμαίων, μεταξύ των γιων του Ηρώδη Αρχέλαου, που ονομάστηκε εθνάρχης, Ηρώδη Αντίπα και Φίλιππου, οι οποίοι ονομάστηκαν τετράρχες.

Από αυτούς μόνο ο Φίλιππος διατήρησε το αξίωμά του σε όλη την διάρκεια της ζωής του. Ο Ηρώδης Αρχέλαος, αφού κατηγορήθηκε για κακοδιοίκηση, καθαιρέθηκε από τον Οκταβιανό το 6 (τα εδάφη του ενσωματώθηκαν στην ρωμαϊκή επαρχία της Συρίας) και ο Ηρώδης Αντίπας το 39 από τον Καλιγούλα.

Ανασύσταση του βασιλείου του Ηρώδη από τον Ηρώδη Αγρίππα Α΄

Η ανασύσταση του βασιλείου του Ηρώδη έγινε πραγματικότητα από τον εγγονό του Ηρώδη Αγρίππα Α΄, ο οποίος έλαβε όχι μόνο τον βασιλικό τίτλο, αλλά και τα εδάφη που περιλαμβανόταν στο παλαιό βασίλειο από τους Αυτοκράτορες Καλιγούλα και Κλαύδιο, με τους οποίους ήταν προσωπικός φίλος (με τον δεύτερο είχε μεγαλώσει μαζί στην Ρώμη) .

Η βασιλεία του Αγρίππα στο εκτεταμένο αυτό βασίλειο ήταν φωτισμένη, αλλά σύντομη (41-44). Ύστερα από τον αιφνίδιο θάνατό του, τα εδάφη τού βασιλείου εντάχθηκαν στην ρωμαϊκή διοίκηση, καθώς ο μοναδικός εν ζωή γιος του ήταν ανήλικος.

Τελευταίοι βασιλείς της δυναστείας

Ο αδελφός του Ηρώδη Αγρίππα Α΄, ο Ηρώδης Ε΄ έλαβε, ύστερα από παράκληση του Ηρώδη Αγρίππα Α΄ προς τον Κλαύδιο, το τίτλο του βασιλιά της Χαλκίδας του Λιβάνου μαζί με τα αντίστοιχα εδάφη (41), τον οποίο διατήρησε ώσπου απεβίωσε (48) .

Ο γιος του Ηρώδη Αγρίππα Α΄, ο Ηρώδης Αγρίππας Β΄ πήρε το 50 τον βασιλικό τίτλο και τα εδάφη της Χαλκίδας, τα οποία διατήρησε ως το 52 ή 53, οπότε και τα αντάλλαξε με τα εδάφη της πρώην τετραρχίας του Φιλίππου και την περιοχή της Άβιλας. Τα εδάφη και τον τίτλο του βασιλιά της Χαλκίδας έλαβε ο γιος του Ηρώδη Ε΄, ο Αριστόβουλος (ο οποίος διορίστηκε από τους Ρωμαίους και βασιλιάς της Μικρής Αρμενίας), τα οποία διατήρησε μέχρι τουλάχιστον το 73 .

Ο Νέρωνας πρόσθεσε στο βασίλειο του Ηρώδη Αγρίππα Β΄ τμήματα των περιοχών της Περαίας και της Γαλιλαίας (μεταξύ αυτών και την Τιβεριάδα). Ο Ηρώδης Αγρίππας Β΄, τελείως αδύναμος πολιτικά, υπήρξε πιστός συνεργάτης των Ρωμαίων και πολέμησε μαζί τους κατά την διάρκεια του Πρώτου Ιουδαϊκού πολέμου. Συμμετείχε επίσης στους ρωμαϊκούς θριάμβους, που ακολούθησαν την λήξη του. Απεβίωσε το 92 (ή κατ’ άλλους το 100) .

Γενεαλογία του Οίκου του Ηρώδη

Ηρώδης ιερέας του ναού της Ασκαλώνος

Αντίπας ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ.

Αλέξανδρος βασ. της Iουδαίας ΑΣΜΟΝΑΪΚΗ ΔΥΝ.

Αντίπατρος Α΄ ο Ιδουμαίος procurator Ιουδαίας σύζ. Κύπρος Α΄

Φαλίων

Ιωσήφ Α΄ σύζ.2.Σαλώμη Α΄

2.Μαριάμνη Α΄

Ηρώδης Α΄ ο Μέγας βασ. της Ιουδαίας σύζ. 1.Δωρίς 3.Μαριάμνη Β΄ 4.Μαλθάκη η Σαμαρείτις 5.Κλεοπάτρα της Ιερουσαλήμ

6.Παλλάδα 7.Φαίδρα 8.Ελπίδα 9.(κόρη του Ιωσήφ Α΄) 10.(κόρη του Ιωσήφ Β΄)

Φερόρας σύζ. (από τον Οίκο των Ασμοναίων)

Φασαήλ Α΄

Ιωσήφ Β΄

Σαλώμη Α΄ σύζ.1.Ιωσήφ Α΄ 3.Αλεξάς Α΄ Καλέας

2.Κοστόβαρος Α΄ κυβ. της Ιδουμαίας ΟΙΚΟΣ ΚΟΣΤΟΒΑΡΟΥ

(1) Αντίπατρος Β΄ διάδοχος σύζ. 1.Μαριάμνη Γ΄ ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ. 2.(κόρη Αντιγόνου Β΄ Ματταθία) ΑΣΜΟΝΑΪΚΗ ΔΥΝ.

(2) Αλέξανδρος Α΄ διάδοχος σύζ. Γλαφύρα ΔΥΝ. ΑΡΧΕΛΑΟΥ

(2) Αριστόβουλος Δ΄ πρίγκιπας σύζ. Βερενίκη Α΄ ΟΙΚΟΣ ΚΟΣΤΟΒΑΡΟΥ

(3) Ηρώδης Β΄ Φίλιππος πρίγκιπας σύζ. Ηρωδιάς ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ.

(4) Ηρώδης Αρχέλαος εθνάρχης Σαμάρειας & Ιουδαίας σύζ.1.Μαριάμνη Δ΄ ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ. 2.Γλαφύρα ΟΙΚΟΣ ΑΡΧΕΛΑΟΥ

(4) Ηρώδης Αντίπας τετράρχης Γαλιλαίας & Περαίας σύζ. 1.Φασαηλίς Ναβαταίων 2.Ηρωδιάς ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ.

(5) Φίλιππος ο Τετράρχης της Ιτουρέας & Τραχωνίτιδος σύζ. Σαλώμη Γ΄ ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ.

Φασαήλ Β΄ σύζ. Σαλάμψιο (κόρη του Ηρώδη του Μεγάλου)

Ιωσήφ Γ΄ σύζ. Ολυμπιάδα (κόρη του Ηρώδη του Μεγάλου)

Βερενίκη Α΄ σύζ. Αριστόβουλος Δ΄ πρίγκιπας της Ιουδαίας

Αντίπατρος Γ΄ σύζ. Κύπρος Β΄ (κόρη του Ηρώδη του Μεγάλου)

Τιγράνης Ε΄ βασ. της Αρμενίας σύζ. (κόρη Φερόα) ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ.

Αλέξανδρος Β΄ πρίγκιπας

Ηρώδης Αγρίππας Α΄ βασ. της Ιουδαίας σύζ. Κύπρος Γ΄ ΟΙΚΟΣ ΚΟΣΤΟΒΑΡΟΥ

Ηρώδης Ε΄ ηγεμ. της Χαλκίδας (Συρία) σύζ.1.Μαριάμνη Ε΄ 2.Βερενίκη Β΄ ΗΡΩΔΙΑΝΗ ΔΥΝ.

Αριστόβουλος ο Νεότερος σύζ. Ιοτάπα Δ΄ (κόρη Σαμψιγέραμου Β΄ της Έμεσας) ΔΥΝ. ΕΜΕΣΑΣ

Κύπρος Γ΄ σύζ. Ηρώδης Αγρίππας Α΄

Μαριάμνη Ε΄ σύζ. Ηρώδης της Χαλκίδας

Ηρωδιάς σύζ.1.Ηρώδης Β΄ Φίλιππος 2.Ηρώδης Αντίπας

Κοστόβαρος Β΄

Τιγράνης ΣΤ΄ βασ. της Αρμενίας σύζ. Οπγάλλι

Ηρώδης Αγρίππας Β΄ βασ. της Ιουδαίας

Αριστόβουλος ηγεμ. της Χαλκίδας (Συρία) σύζ. Σαλώμη Γ΄

Σαλώμη Γ΄ σύζ.1.Φίλιππος ο Τετράρχης 2.Αριστόβουλος της Χαλκίδας

Γάιος Ιούλιος Αλέξανδρος ηγεμ. της Κέτις (Κιλικία) σύζ. Ιουλία Ιοτάπα (κόρη του Αντίοχου Δ΄) ΔΥΝ. ΟΡΟΝΤΙΔΩΝ

Γάιος Ιούλιος Αλέξανδρος Βερενικιανός σύζ. Κασσία Λεπίδα

Γάιος Ιούλιος Αγρίππας σύζ. Φαβία

Ιουλία Κασσία Αλεξάνδρα σύζ. Γάιος Αβίδιος Ηλιόδωρος έπαρχος Αιγύπτου

Λεύκιος Ιούλιος Γαΐνιος Φάβιος Αγρίππας γυμνασίαρχος

Δείτε επίσης

• Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (63 π.Χ.)
• Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (37 π.Χ.)

Πινακοθήκη

• 
  Βασίλειο του Ηρώδη
• 
  Η Παλαιστίνη ύστερα από τον Ηρώδη τον Μεγάλο
• 
  Το βασίλειο του Ηρώδη Αγρίππα Α΄

Πηγές

• Ιστορία Εικονογραφημένη Giulio Firpo. Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης.Τεύχος - 309. ΠΑΠΥΡΟΣ ΠΡΕΣΣ.(1994)
• Jewish Encyclopedia ANTIPATER (abridged form, Antipas):
• Jewish Encyclopedia HERODES I (surnamed the Great)
• Jewish Encyclopedia HEROD IΙ
• Smith, William, Sir, ed. 1813-1893 A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology. By various writers. Ed. by William Smith. Illustrated by numerous engravings on wood. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Library 2005 Vol 1, ARISTOBULUS . 6 .Son of Herod king of Chalcis . page Νο 301-302