Λεύκιος Ιούλιος Γαΐνιος Φάβιος Αγρίππας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Λεύκιος Ιούλιος Γαΐνιος Φάβιος Αγρίππας, λατιν. Lucius Julius Gainius Fabius Agrippa (άκμασε περί το 100 μ.Χ.) από την Ηρωδιανή Δυναστεία έζησε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία· είχε βασιλική καταγωγή και μεγάλο πλούτο.
| Λεύκιος Ιούλιος Γαΐνιος Φάβιος Αγρίππας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1ος αιώνας[1] |
| Θάνατος | 2ος αιώνας[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν γιος του Γαΐου Ιουλίου Αγρίππα ταμία (quaestor) της επαρχίας της Ασίας, που πριν το 109 υπηρέτησε στην Πραιτωριανή Φρουρά και μίας Ρωμαίας, που ανήκε (ή συνδεόταν) με το γένος των Φαβίων. Αδελφός του ήταν ο Γάιος Ιούλιος Αγρίππας ο Νεότερος.
Η καταγωγή του ήταν Ιουδαϊκή, Ναβαταίων, Εδομιτών, Ελληνική, Αρμενική, Μηδική και Περσική. Πάππος του πατέρα του ήταν ο Γάιος Ιούλιος Αλέξανδρος, γιος του Τιγράνη ΣΤ΄ της Αρμενίας, απογόνου του Αρχελάου της Καππαδοκίας και του Ηρώδη Α΄ του Μεγάλου της Ιουδαίας. Σύζυγος του Γαΐου Ιουλίου Αλεξάνδρου ήταν η Ιουλία Ιοτάπα, κόρη του Έλληνα Αντιόχου Δ΄ της Κομμαγηνής. Ο Λ. Ι. Γ. Φ. Αγρίππας ήταν αποστάτης του Ιουδαϊσμού, παρά τις οικογενειακές διασυνδέσεις με τους βασιλείς της Ιουδαίας. Είναι απίθανο να προσπάθησε να ασκήσει επιρροή στην Ιουδαϊκή πολιτική.
Έζησε και έγινε πολίτης της Απάμειας στη δυτική Συρία. Λίγα γνωρίζουμε για τη νεανική του ζωή. Στη σταδιοδρομία του έγινε γυμνασίαρχος και μέγιστος αρχιερέας (pontifex maximus).
Έργα στην Απάμεια Επεξεργασία
Το 115 η Απάμεια υπέφερε από έναν σοβαρό σεισμό. Κατά την κρίση, ο Αγρίππας υπηρέτησε ως πρεσβευτής της πόλης στη Ρώμη. Με δικά του έξοδα ο Αγρίππας έκανε διάφορες γενναίες δημόσιες αγαθοεργίες στην κοινότητά του και συνήθως ανελάμβανε πρεσβείες στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα ή τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο. Για έξι μήνες ο Αγρίππας πρόσφερε και διένειμε ακριβό ελαιόλαδο για χρίσμα και συντήρηση τροφίμων για δημόσια χρήση στην Απάμεια.
Με τον πλούτο του ο Αγρίππας βοήθησε στην ανακατασκευή της Απάμειας με τους ακόλουθους τρόπους:
- Χρηματοδότησε την κατασκευή προέκτασης του υδραγωγείου της πόλης.
- Τα έτη 116-117 αγόρασε αρκετή γη και χρηματοδότησε την κατασκευή λουτρών, μίας μεγάλης γειτονικής αίθουσας και μίας στοάς. Η μεγάλη αίθουσα και η στοά είχαν πλούσιες διακοσμήσεις και χρησιμοποιήθηκαν για συγκεντρώσεις και αγώνες μουσικούς ή ρητορικούς.
- Παρήγγειλε έναν αριθμό μπρούτζινων αγαλμάτων του Θησέα και του Μινώταυρου, όπως επίσης και του Απόλλωνα με τον Μαρσύα. Αυτά τοποθετήθηκαν στα λουτρά στην Απάμεια, που ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου συγκροτήματος.
Υστεροφημία Επεξεργασία
Υπάρχει ένα σύνολο από τιμητικές επιγραφές και ψηφίσματα, που επέζησαν και είνα αφιερωμένα στον Αγρίππα, στην Απάμεια και τη Ρώμη. Αυτές οι τιμητικές επιγραφές και τα δημοψηφίσματα χρονολογούνται από το 115-118. Στην πρόσοψη των λουτρών ο Αγρίππας αφιέρωσε μία επιγραφή στον Ιούλιο Βάσσο, έναν υπέρ των Πραιτωριανών απεσταλμένο (legatus) στην Απάμεια. Άλλες επιγραφές σε βάσεις κιόνων των λουτρών είναι αφιερωματικές από τους σκλάβους του Αγρίππα, απελεύθερους ή πελάτες.
Στον Καπιτωλίνο λόφο της Ρώμης υπάρχει μία μπρούτζινη επιγραφή αφιερωμένη στον Αγρίππα. Η επιγραφή στη Ρώμη αποκαλύπτει, ότι ανέλαβε πολυάριθμες εθελοντικά λειτουργίες. Από κάτω είναι ένα τιμητικό ψήφισμα, που επέζησε στη βάση ενός αγάλματος του Αγρίππα και αναφέρει: "Λεύκιος Ιούλιος Γαΐνιος Φάβιος Αγρίππας. Ο τιμώμενος μετείχε σε πρεσβείες με δικά του έξοδα στους Αυτοκράτορες, τη Ρώμη και τους κυβερνήτες".
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Schwartz, Seth (1990). Josephus and Judaean politics. Columbia studies in the classical tradition. Leiden, New York: Brill. p. 137. ISBN 90-04-09230-7. OCLC 21595783.
- Bash, Anthony (1997). Ambassadors for Christ: an exploration of ambassadorial language in the New Testament, Mohr Siebeck
- Roller, Duane W. (1998). The Building Program of Herod the Great, University of California Press, ISBN 0-520-20934-6
- Kelly, Christopher (2006). The Roman Empire: a very short introduction, Oxford University Press