Κουνγκούρ

πόλη στο Κράι Περμ της Ρωσίας

Συντεταγμένες: 57°26′N 56°56′E / 57.433°N 56.933°E / 57.433; 56.933Το Κουνγκούρ (ρωσικά: Кунгу́р‎‎) είναι μια πόλη στα νοτιοανατολικά του Κράι Περμ της Ρωσίας, που βρίσκεται στα Ουράλια Όρη στη συμβολή των ποταμών Ιρέν και Σάκβα με τον Σίλβα (λεκάνη Κάμα).

To Κουνγκούρ βρίσκεται 76 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Περμ και 1.194 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μόσχας.

Πληθυσμός Επεξεργασία

Έτος απογραφής Πληθυσμός
2010 66.074
2002 68.943
1989 81.402
1959 64.800
1939 36.000

Ιστορία Επεξεργασία

 
Πανοραμική θέα

Το Κουνγκούρ ιδρύθηκε 17 χιλιόμετρα από τις εκβολές του ποταμού Ιρέν στις όχθες του Κουνγκούρσκα το 1648. Το 1662, κάηκε από τους Μπασκίρ. Το 1663, ξαναχτίστηκε ως φρούριο στη θέση του χωριού Μισοβσκόγιε.

 
Οικόσημο το 1783.

Στις αρχές του 18ου αιώνα, βιομηχανίες δέρματος και υποδημάτων άρχισαν να αναπτύσσονται εδώ και το 1724 χτίστηκε ένα βυρσοδεψείο. Μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, το Κουνγκούρ έγινε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στα Ουράλια Όρη. Το 1759, η διαχείριση tvn εγκαταστάσεων εξόρυξης του Περμ μεταφέρθηκε στο Κουνγκούρ.

Μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα, το Κουνγκούρ αποτελεί σημαντικό εμπορικό κέντρο του Δρόμου της Σιβηρίας, καθώς και το κέντρο κατασκευής δερμάτων στο Κυβερνείο Περμ. Τα σχοινιά και ο λιναρόσπορος του Κουνγκούρ ήταν ευρέως γνωστά. Το 1774, η πόλη υπέστη πολιορκία από τις δυνάμεις των Κοζάκων του Γεμελιάν Πουγκάτσεφ.

Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, το Κουνγκούρ είχε γίνει ένα σημαντικό βιομηχανικό και πολιτιστικό κέντρο (συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής δερμάτινων υποδημάτων και γαντιών).

Το 1890 η Κουνγκουριανή Εποχή της Πέρμιας περιόδου της γεωλογικής ιστορίας ονομάστηκε από το Κουνγκούρ.

 
Σοβιετικός θυρεός του Κουνγκούρ από το 1972

Οικόσημο Επεξεργασία

Το αρχικό οικόσημο της πόλης έγινε επίσημο σύμφωνα με τον Ανώτατο Νόμο της Αυτοκράτειρας Άννα Ιβάνοβνα το 1737. Το τρέχον εθνόσημο εγκρίθηκε το 1994.

Διοικητικό και δημοτικό καθεστώς Επεξεργασία

Στο πλαίσιο των διοικητικών διαιρέσεων, το Κουνγκούρ λειτουργεί ως διοικητικό κέντρο της περιφέρειας Κουνγκούρσκι, παρόλο που δεν είναι μέρος αυτής[1]. Ως διοικητική διαίρεση, ενσωματώνεται χωριστά ως η πόλη κράι του Κουνγκούρ, μια διοικητική μονάδα με καθεστώς ίσο με αυτό των περιφερειών. Ως δημοτική διαίρεση, η πόλη κράι του Κουνγκούρ ενσωματώνεται ως Αστικό Οκρούγκ του Κουνγκούρ. [2]

Οικονομία Επεξεργασία

Οι κυριότερες βιομηχανίες είναι τα SIA Turbobur και JSK "Kungur-footwear" (δερμάτινα συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών υποδημάτων). Η πόλη παράγει είδη τέχνης, διαθέτει εργοστάσια μουσικών οργάνων (κιθάρες), εργοστάσια επισκευών, πλεκτομηχανές και εταιρείες βιομηχανίας τροφίμων. Στην πόλη καλλιεργούνται σίκαλη, σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, πατάτες, λαχανικά και διαθέτει επίσης κτηνοτροφία και πτηνοτροφία.

Μεταφορές Επεξεργασία

Το Κουνγκούρ βρίσκεται στη διέλευση της διαδρομής Σολικάμσκ, της διαδρομής της Σιβηρίας και του Υπερσιβηρικού Αυτοκινητόδρομου.

 
Σιδηροδρομικός σταθμός Κουνγκούρ.

Αρχιτεκτονική Επεξεργασία

Ανάμεσα στα αξιοσημείωτα κτίρια στο Κουνγκούρ είναι η Εκκλησία της Μεταμόρφωσης (1781), ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Νικολάου, το Άσυλο Ζιριάνοφ (1881, πλέον τμήμα χειρουργικής ενός νοσοκομείου), οι αποθήκες του 19ου αιώνα των εμπόρων Κοπάκοφ (νυν πολιτιστικό κέντρο).

Ο ναός Τιχβίνσκι χτίστηκε το 1763. Πλέον στο κτίριο στεγάζεται ο κινηματογράφος "Oktyabr".

Στο κάτω μέρος της πόλης, στην οδό Κιτάρσκαγια, βρίσκεται η εκκλησία Ουσπένσκαγια, που χτίστηκε το 1761. Στην απέναντι όχθη του ποταμού Σίλβα βρίσκεται ο Ναός Πρεομπραζένσκι.

Τουρισμός και αξιοθέατα Επεξεργασία

Σπήλαιο πάγου Κουνγκούρ Επεξεργασία

Το σπήλαιο πάγου βρίσκεται κοντά στο Κουνγκούρ, στη δεξιά όχθη του ποταμού Σίλβα. Τα διαβαθμισμένα περάσματα εκτείνονται κάτω από το έδαφος για πάνω από 6.000 μέτρα και μόλις ένα μικρό μέρος έχει ήδη εξερευνηθεί.

Μέχρι σήμερα, οι παλιοί θρυμματισμοί δεν επιτρέπουν τον προσδιορισμό του συνολικού μήκους των διόδων. Στο εξερευνημένο μέρος του σπηλαίου υπάρχουν αρκετές δεκάδες σπηλιές, η μεγαλύτερη εκ των οποίων ονομάζεται Δρούζβα (Φιλία), η οποία πήρε το όνομά της προς τιμήν των συμμετεχόντων του Διεθνούς Γεωλογικού Συνεδρίου, που επισκέφτηκαν το σπήλαιο το 1937.

Μέσα σε αυτό το σπήλαιο υπάρχει μια λίμνη έκτασης 750 τετραγωνικών μέτρων. Οι σπηλιές είναι "στολισμένες" με στήλες σταλαγμιτών και σταλακτιτών ύψους έως και δύο μέτρων. Πάνω από χιλιετίες, το νερό με ασβεστόλιθο έχει δημιουργήσει μια άπειρη ποικιλία μορφών στο σπήλαιο, όπως νιφάδες χιονιού, που αλλάζουν σε μέγεθος κατά τη διάρκεια του έτους και φτάνουν στο μέγεθος ενός φύλλου σφενδάμου κατά τα τέλη του χειμώνα. Το σπήλαιο γεμίζει με νερό από τον ποταμό Σίλβα δύο φορές το χρόνο, την άνοιξη και το φθινόπωρο, οπότε και δεν είναι προσβάσιμο από τους τουρίστες.

Εκπαίδευση Επεξεργασία

Οι εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις στην πόλη περιλαμβάνουν:

  • Λύκειο
  • Κολέγιο Ξυλουργικής
  • Επαγγελματικό Καλλιτεχνικό Λύκειο
  • Σχολή Καλών Τεχνών
  • Παιδαγωγικό Κολλέγιο
  • Γεωργικό Κολλέγιο
  • Κολέγιο Μεταφορών

Αδελφοποιημένη πόλη Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Law #416-67
  2. Law #1769-367

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία