Κρανέα Γρεβενών
οικισμός της Ελλάδας
Συντεταγμένες: 39°56′N 21°19′E / 39.933°N 21.317°E
Η Κρανέα ή Κρανιά (αρμανικά: Turia) είναι αρμανικό (βλάχικο) χωριό και κοινότητα του Δήμου Γρεβενών.[1]
Κρανέα ή Κρανιά | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Δυτικής Μακεδονίας |
Περιφερειακή Ενότητα | Γρεβενών |
Δήμος | Γρεβενών |
Δημοτική Ενότητα | Γόργιανης |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
Νομός | Γρεβενών |
Υψόμετρο | 950 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 192 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 510 31 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ Κρανιά βρίσκεται στα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων σε υψόμετρο 950 μέτρα.[2] Το χωριό απέχει περίπου 34 χλμ. ΝΔ. από τα Γρεβενά και 29 χλμ. ΒΑ. από το Μέτσοβο.
Πριν από τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2011, ήταν μέρος του Καποδιστριακού Δήμου Γόργιανης, του οποίου ήταν δημοτική περιφέρεια.[3] Η απογραφή του 2011 κατέγραψε 385 κατοίκους στο χωριό.[4] Η κοινότητα της Κρανέας καλύπτει έκταση 70.929 χλμ2 .[5]
Σύμφωνα με το Γάλλο περιηγητή Φρανσουά Πουκεβίλ, ο οικισμός σχηματίστηκε το 1507, όταν συγχωνεύθηκαν τα χωριά Τούρια και Παλαιοχώρι.[6] [7]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Πύρνος Ευρυτανίας». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2024.
- ↑ «ΚΡΑΝΕΑ (Χωριό) ΓΡΕΒΕΝΑ - Greek Travel Pages». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024.
- ↑ Απόφαση 45892/11-8-2010 «Πρωτοβάθμιοι και Δευτεροβάθμιοι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Χώρας με το Ν. 3852/2010 [...»] Αρχειοθετήθηκε 2018-11-13 στο Wayback Machine., Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΦΕΚ 1292/Β/11-8-2010)
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10549 (σελ. 75 του pdf)
- ↑ «Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 18 Μαρτίου 2001» (PDF). Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Krania on the Municipality of Gorgianis Website
- ↑ Phillips, Richard (1820). New Voyages and Travels: Consisting of Originals and Translations, Volume 4. σελ. 76.