Κυβέρνηση Κίτσου Τζαβέλλα 1847
Η Κυβέρνηση Κίτσου Τζαβέλλα του 1847 ήταν διάδοχη της κυβέρνησης του Ιωάννη Κωλέττη μετά τον θάνατο του τελευταίου, διορισμένη από τον βασιλιά Όθωνα, ο οποίος προέκρινε για τη θέση του πρωθυπουργού (αν και επρόκειτο για αναλφάβητο) τον υπασπιστή του και υπουργό των Στρατιωτικών Κίτσο Τζαβέλλα.
Η αδυναμία διαχείρισης των κυβερνητικών θεμάτων από τον Κίτσο Τζαβέλλα έφθινε σταδιακά τη δύναμη της κυβέρνησης, [1] μέχρι που στις 8 Μαρτίου 1848 οδηγήθηκε σε παραίτηση.
Ο βασιλιάς Όθωνας την αντικατέστησε με την εξωκοινοβουλευτική κυβέρνηση του Γεώργιου Κουντουριώτη.
Συνταγματική Μοναρχία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 5 Σεπτεμβρίου 1847 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 8 Μαρτίου 1848 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Όθων |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Κίτσος Τζαβέλλας |
Αριθμός Υπουργών | 6 |
Πρώην Υπουργοί (Θάνατος/παραίτηση/αποπομπή) | 0 |
Συνολικός αριθμός Μελών | 6 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Γαλλικό κόμμα |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | διορισμένη |
Ιστορία | |
Απερχόμενες εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1847 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 28 Ιουλίου 1847 - 22 Ιουλίου 1850 (Β' Κοινοβουλευτική περίοδος) |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1847 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη 1848 |
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
Επεξεργασία- «Πρωθυπουργός» ή και («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου» : Κίτσος Τζαβέλλας[2]
- «Επί των Εξωτερικών και του Βασιλικού Οίκου γραμματεύς της Επικράτειας»: Γεώργιος Γλαράκης
- «Επί των Εσωτερικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Ρήγας Παλαμήδης
- «Επί των Οικονομικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Νικόλαος Κορφιωτάκης
- «Επί των Στρατιωτικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Κίτσος Τζαβέλλας
- «Επί της Δικαιοσύνης γραμματεύς της Επικράτειας»: Κωνσταντίνος Θ. Κολοκοτρώνης
- «Επί των Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως γραμματεύς της Επικράτειας»: Γεώργιος Γλαράκης
- «Επί των Ναυτικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Δημήτριος Βούλγαρης
Λειτουργία της κυβέρνησης
ΕπεξεργασίαΤα σημαντικότερα ζητήματα της περιόδου για την κυβέρνηση ήταν η καταστολή των κατά τόπους αντάρτικων και ληστρικών κινημάτων που λυμαίνονταν την ύπαιθρο, και η επιτυχής διαχείριση του «επεισοδίου Μουσούρου», διπλωματικού επεισοδίου μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Τα κυβερνητικά στρατεύματα κατάφεραν να εξουδετερώσουν κάποια αντάρτικα σώματα αλλά όχι ριζικά, ούτε επίσης όλα, και το «Επεισόδιο Μουσούρου» έληξε με τουρκική διπλωματική νίκη.[3]
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 843-2004»,http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842
- ↑ (ΦΕΚ Α28/1847)
- ↑ Τρύφων Ευαγγελίδης, «Ιστορία του Όθωνος, βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862)», Αθήνα 1893, σελ.380 - 382
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια Κυβέρνηση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |