Κυβέρνηση Μανουέλ Βαλλς

Η κυβέρνηση Μανουέλ Βαλλς είναι η 37η κυβέρνηση της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Πρόκειται για τρίτη κυβέρνηση που ορίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Φρανσουά Ολλάντ.

Στις 31 Μαρτίου 2014 στη διάρκεια του απογεύματος, ως αντίδραση στην ήττα της αριστεράς στις δημοτικές εκλογές που είχαν μόλις λάβει χώρα, ο Πρωθυπουργός Ζαν-Μαρκ Αιρώ έθεσε προς παραίτηση την κυβέρνησή του. Το ίδιο βράδυ, ο ορισμός στο Μέγαρο Ματινιόν του μέχρι πρότινος Υπουργού Εσωτερικών, Μανουέλ Βαλλς,ανακοινώθηκε από τον αρχηγό του κράτους Φρανσουά Ολλάντ στη διάρκεια μιας σύντομης διάρκειας τηλεοπτικής εμφάνισης η οποία μαγνητοσκοπήθηκε σε ένα από τα σαλόνια του Μεγάρου των Ηλυσίων. Το διάταγμα του ορισμού της νέας κυβέρνησης δημοσιεύτηκε στο Journal officiel της επομένης^[1].

Οι υπόλοιποι υπουργοί ορίστηκαν με προεδρικό διάταγμα κατά τη διάρκεια του πρωινού της 2ας Απριλίου^[2], ενώ η σύνθεση της νέας κυβέρνησης ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια της ίδιας ημέρας στις 11:25 ώρα Παρισιού^[3], ακολουθούμενη στη διάρκεια του απογεύματος από την τελετή διαδοχής μεταξύ των πρώην υπουργών και των διαδόχων τους στα διάφορα υπουργεία^[4]. Ο διαμοιρασμός των υπουργικών θέσεων ή θέσεων κυβερνητικών γραμματέων έχει προβλεφτεί για την επόμενη εβδομάδα.

Πλαίσιο Επεξεργασία

Αποχώρηση των Οικολόγων Επεξεργασία

Στις 1 Απριλίου 2014, ο Μανουέλ Βαλλς δέχτηκε μια αντιπροσωπεία του Ευρώπη Οικολογία - Οι Πράσινοι (EELV), εμπρός της οποίας επανέλαβε την θέση του να συνεχίσει την πολιτική του για ενεργειακή μετάβαση καθώς και την λήψη αποφάσεων προς όφελος της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αποκεντροποίησης^[5]. Μετά από αυτή τη συνάντηση, το εκτελεστικό γραφείο του EELV απέρριψε με επτά ψήφους υπέρ, τρεις κατά και πέντε απών την συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση Βαλλς, παρά τις προτάσεις που του έγιναν, με σημαντικότερη αυτής της δημιουργίας ενός ενιαίου υπουργείου που θα περιελάμβανε τα χαρτοφυλάκια του περιβάλλοντος, της ενέργειας, της στέγασης και των μεταφορών. Η απόφαση αυτή, τότε, δέχθηκε οξεία κριτική από μερίδα εκλεγμένων Οικολόγων, όπως ο γερουσιαστής Ζαν-Βενσάν Πλασέ, καθώς και οι βουλευτές Μπαρμπαρά Πομπιλί και Φρανσουά ντε Ρυζί. Αντιθέτως, η απόφαση αυτή υποστηρίχθηκε από τον Πασκάλ Κανφέν και την Σεσίλ Ντυφλό^[5], και οι δυο τους υπουργοί της προηγούμενης κυβέρνησης, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Ζαν-Μαρκ Αιρώ. Για την Εμανυέλ Κος, γραμματέα του κόμματος, η επιρροή της Σεσίλ Ντυφλό σε αυτή την απόφαση ήταν "στου ύψους του πολιτικού της βάρους και των πεπραγμένων της. Όταν η υπουργός που έθεσε σε εφαρμογή το νόμο ALUR [accès au logement et à un urbanisme rénové] εξηγεί γιατί δεν επιθυμεί να είναι μέρος αυτής της κυβέρνησης, αυτό δεν είναι ανώδυνο. Το σκέφτηκε σοβαρά προτού προχωρήσει σε αυτή την απόφαση"^[6].

Σύνθεση Επεξεργασία

Πρόκειται για μία κυβέρνηση που αποτελείται από συνολικά δεκαεπτά υπουργούς, συμπεριλαμβανομένου του Πρωθυπουργού, η οποία, επίσης, είναι ισοδύναμη: πέραν του Πρωθυπουργού (ένας άνδρας), περιλαμβάνει οκτώ άνδρες και οκτώ γυναίκες. Σε σύγκριση με την προηγούμενη κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Ζαν-Μαρκ Αιρώ, εννέα υπουργοί διατήρησαν τα χαρτοφυλάκιά τους (τέσσερις έλαβαν νέο αξίωμα), ενώ άλλοι πέντε άλλαξαν υπουργεία. Ο Πιέρ Μοσκοβισί, ο οποίος ηττήθηκε στις δημοτικές εκλογές του 2014 στο Βαλαντινιέ, ήταν μεταξύ αυτών που αποχώρησαν. Δύο υπουργοί δεν ήταν μέρος της προηγούμενης κυβέρνησης: η Σεγκολέν Ρουαγιάλ, η οποία, ωστόσο, διετέλεσε υπουργός σε παλαιότερες κυβερνήσεις, καθώς και ο Φρανσουά Ρεμπσαμέν, μέχρι πρότινος πρόεδρος της ομάδα των Σοσιαλιστών στην Γερουσία, ο οποίος για πρώτη φορά ορίστηκε υπουργός εντός κυβερνήσεως.

Πρωθυπουργός Επεξεργασία

Εικόνα	Αξίωμα		Όνομα	Κόμμα
	Πρωθυπουργός		Μανουέλ Βαλλς	PS

Υπουργοί Επεξεργασία

Αξίωμα	Όνομα^[7]	Κόμμα
Υπουργός και Εξωτερικών και Διεθνών Σχέσεων	Λωράν Φαμπιούς	PS
Υπουργός Οικολογίας, Διαρκούς Ανάπτυξης και Ενέργειας	Σεγκολέν Ρουαγιάλ	PS
Υπουργός Εθνικής Εκπαίδευσης, Ανωτάτης Διδασκαλίας και Έρευνας	Μπενουά Αμόν	PS
Garde des Sceaux, Υπουργός Δικαιοσύνης	Κριστιάν Τωμπιρά	PRG / Walwari
Υπουργός Οικονομικών και Δημοσίου Ισολογισμού	Μισέλ Σαπέν	PS
Υπουργός Οικονομίας, Παραγωγικής Ανάπτυξης και Τεχνολογίας	Αρνώ Μοντεμπούρ	PS
Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων	Μαρισόλ Τουραίν	PS
Υπουργός Εργασίας, Απασχόλησης και Κοινωνικού Διαλόγου	Φρανσουά Ρεμπσαμέν	PS
Υπουργός Άμυνας	Ζαν-Υβ Λε Ντριάν	PS
Υπουργός Εσωτερικών	Μπερνάρ Καζνέβ	PS
Υπουργός Γυναικείων Δικαιωμάτων, Πόλεων, Νεολαίας και Άθλησης	Ναζάτ Βαλό-Μπελκασέμ	PS
Υπουργός Αποκεντροποίησης, Κρατικών Μεταρρυθμίσεων και Δημοσίου	Μαριλίζ Λεμπρανσύ	PS
Υπουργός Πολιτισμού και Επικοινωνίας	Ωρελί Φιλιπετί	PS
Υπουργός Γεωργίας, Αγροτροφίμων και Δασών, κυβερνητικός εκπρόσωπος	Στεφάν Λε Φολ	PS
Υπουργείο Στέγασης και Ισότητας των Εδαφών	Σιλβιά Πινέλ	PRG
Υπουργός Υπερπόντιων Εδαφών	Ζορζ Πω-Λανζεβέν	PS

Ιδιαιτερότητες Επεξεργασία

Έχοντας παρουσιαστεί ως μια "μαχητική κυβέρνηση"^[8], η κυβέρνηση αυτή, όπως είχε ανακοινωθεί, αποτελείται από έναν περιορισμένο αριθμό υπουργών με σημαντικό ρόλο στη λήψη των αποφάσεων. Αρκετά υπουργεία έπαψαν να υφίστανται, ή δεν εμφανίζονται πλέον στον τίτλο του υπουργού τους, μεταξύ αυτών εκείνα της Υγείας (το οποίο ενσωματώθηκε σε αυτό των Κοινωνικών Υποθέσεων), του Εξωτερικού Εμπορίου, του Τουρισμού (και τα δυο τους ενσωματώθηκαν σε αυτό των Εξωτερικών Υποθέσεων), της Βιοτεχνίας, ή της Επαγγελματικής Κατάρτισης^[9]. Μια δεκαριά κυβερνητικών γραμματέων θα οριστούν σε μεταγενέστερη ημερομηνία, μετά την ομιλία γενικότερης πολιτικής^[10].

Πρόκειται, με αυτό τον τρόπο, για μία από τις πλέον ολιγάριθμες σε αριθμό υπουργών κυβερνήσεις της Ε΄ Γαλλικής Δημοκρατίας^[11].

Παράλληλα, πρόκειται για την πρώτη κυβέρνηση της Ε΄ Δημοκρατίας της οποίας ηγείται πρωθυπουργός ο οποίος έχει λάβει την γαλλική υπηκοότητα^[12], καθότι ο Μανουέλ Βαλλς έχει γεννηθεί Καταλανός.

Πολιτική Σύνθεση Επεξεργασία

Η κυβέρνηση του Μανουέλ Βαλλς αποτελείται αποκλειστικά από πρόσωπα που προέρχονται ή είναι φίλα προσκείμενα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Πέραν του Πρωθυπουργού ο οποίος είναι ο ίδιος Σοσιαλιστής, δεκατέσσερις συνολικά Υπουργοί είναι μέλη του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) και δύο ανήκουν στο Αριστερό Ριζοσπαστικό Κόμμα (PRG) ή είναι φίλα προσκείμενοι.

Σύνθεση ανά ηλικία Επεξεργασία

Κατά τον ορισμό της, ο μέσος όρος ηλικίας της κυβέρνησης του Μανουέλ Βαλλς ήταν 54 ετών^[13] :

η νεαρότερη υπουργός ήταν η Ναζάτ Βαλό-Μπελκασέμ, 36 ετών, μικρότερη κατά μόνο λίγες ημέρες της Σιλβιά Πινέλ ;
ο γηραιότερος υπουργός ήταν ο Λοράν Φαμπιούς, 67 ετών.

Κατά την ημερομηνία αυτή, η κατανομή ανά ηλικιακή κατηγορία ήταν η εξής:

2 υπουργοί κάτω των 40 ετών ;
2 υπουργοί μεταξύ 40 και 50 ετών ;
5 υπουργοί μεταξύ 50 και 60 ετών ;
8 υπουργοί άνω των 60 ετών.

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ «Décret du 31 mars 2014 portant nomination du Premier ministre». Légifrance. 1 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2014. .
↑ Décret du 2 avril 2014 relatif à la composition du Gouvernement, JORF n°0079 du 3 avril 2014 p.6388.
↑ 16 ministres avec Manuel Valls, un gouvernement vraiment resserré ? Αρχειοθετήθηκε 2014-04-07 στο Wayback Machine. - Challenges du 1er avril 2014.
↑ Passation de pouvoir entre les anciens ministres et les nouveaux ministres (Wikinews, 2 avril 2014).
↑ ^5,0 ^5,1 «Les écologistes d'EELV refusent finalement d'entrer au gouvernement». Le Nouvel observateur. 2 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2014. .
↑ «Cosse (EELV) : « C'est l'échec d'une majorité. Il y a une responsabilité de Hollande »». Le Monde. 2 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2014. .
↑ http://www.francetvinfo.fr/politique/remaniement/gouvernement-valls/a-l-economie-cazeneuve-a-l-interieur-royal-a-l-ecologie-decouvrez-le-nouveau-gouvernement_566961.html.
↑ «Allocution du Président de la République diffusé le 30 mars 2014 à 20h00». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014.
↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014.
↑ Remaniement : une dizaine de secrétaires d'Etat bientôt annoncés, Le Monde.fr, 3 avril 2014.
↑ Le gouvernement Valls est l'un des plus restreints de la Vème République., Le Monde.fr, 2 avril 2014.
↑ Manuel Valls, premier Premier ministre à ne pas être né français, AFP, 2 avril 2014, 11h 58 (site liberation.fr).
↑ http://www.huffingtonpost.fr/2014/04/02/gouvernement-valls-equipe-combat-socialiste-hollande_n_5075267.html

[1] «Décret du 31 mars 2014 portant nomination du Premier ministre». Légifrance. 1 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2014. .

[JORFTEXT000028819395-2] Décret du 2 avril 2014 relatif à la composition du Gouvernement, JORF n°0079 du 3 avril 2014 p.6388.

[3] 16 ministres avec Manuel Valls, un gouvernement vraiment resserré ? Αρχειοθετήθηκε 2014-04-07 στο Wayback Machine. - Challenges du 1er avril 2014.

[4] Passation de pouvoir entre les anciens ministres et les nouveaux ministres (Wikinews, 2 avril 2014).

[Nouvel-5] 5,0 ^5,1 «Les écologistes d'EELV refusent finalement d'entrer au gouvernement». Le Nouvel observateur. 2 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2014. .

[6] «Cosse (EELV) : « C'est l'échec d'une majorité. Il y a une responsabilité de Hollande »». Le Monde. 2 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2014. .

[frtv-7] ttp://www.francetvinfo.fr/politique/remaniement/gouvernement-valls/a-l-economie-cazeneuve-a-l-interieur-royal-a-l-ecologie-decouvrez-le-nouveau-gouvernement_566961.html.

[8] «Allocution du Président de la République diffusé le 30 mars 2014 à 20h00». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014.

[9] «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014.

[10] Remaniement : une dizaine de secrétaires d'Etat bientôt annoncés, Le Monde.fr, 3 avril 2014.

[11] Le gouvernement Valls est l'un des plus restreints de la Vème République., Le Monde.fr, 2 avril 2014.

[12] Manuel Valls, premier Premier ministre à ne pas être né français, AFP, 2 avril 2014, 11h 58 (site liberation.fr).

[13] ttp://www.huffingtonpost.fr/2014/04/02/gouvernement-valls-equipe-combat-socialiste-hollande_n_5075267.html

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]