Κωνσταντία της Υόρκης
Η Κωνσταντία της Υόρκης, κόμισσα του Γκλόστερ (1374 - 1416) ήταν μοναδική κόρη του Εδμόνδου του Λάνκλεϋ, 1ου δούκα της Υόρκης και της πρώτης συζύγου του Ισαβέλλας της Καστίλης, δούκισσας της Υόρκης.
Κωνσταντία της Υόρκης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Constance of York, Countess of Gloucester (Αγγλικά) |
Γέννηση | 1375 (περίπου)[1] Conisbrough Castle |
Θάνατος | 28 Νοεμβρίου 1416[2][1][3] ή 29 Νοεμβρίου 1416[4] Αββαείο του Ρέντινγκ |
Αιτία θανάτου | νόσος |
Τόπος ταφής | Αββαείο του Ρέντινγκ |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αγγλίας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Thomas le Despenser, 1st Earl of Gloucester[1][5] |
Σύντροφος | Εδμόνδος Χόλλαντ, 4ος κόμης του Κεντ |
Τέκνα | Richard le Despenser, 4th Baron Burghersh Isabel le Despenser, Countess of Worcester[1] Edward le Despenser[6] Hugh le Despenser[6] Elizabeth le Despenser[6] Eleanor de Holand[6] |
Γονείς | Εδμόνδος του Λάνγκλεϊ[1] και Ισαβέλλα της Καστίλης, δούκισσα της Υόρκης[1] |
Αδέλφια | Εδουάρδος του Νόργουιτς[1] Ριχάρδος του Κέιμπριτζ |
Οικογένεια | Οίκος της Υόρκης |
Συνωμοσία εναντίον Ερρίκου Δ΄
ΕπεξεργασίαΗ Κωνσταντία παντρεύτηκε λίγο πριν τις 7 Νοεμβρίου 1379 τον Τόμας λε Ντεσπένσερ, 1ο κόμη του Γκλόστερ. Ο Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας δημιούργησε στις 29 Σεπτεμβρίου 1397 την κομητεία του Γκλόστερ για χάρη του Ντεσπένσερ αλλά μετά την άνοδο στον θρόνο του Ερρίκου Δ΄ της Αγγλίας πολλά από τα εδάφη κατασχέθηκαν και οι κομητείες του υποβαθμίστηκαν. Σε απάντηση ο κόμης του Γκλόστερ ενώθηκε με άλλους δυσαρεστημένους ευγενείς στην "Εξέγερση των Θεοφανίων" με στόχο να δολοφονήσουν τον Ερρίκο Δ΄ και να επαναφέρουν στον θρόνο τον Ριχάρδο Β΄. Ένα Γαλλικό χρονικό σημειώνει ότι η συνωμοσία προδόθηκε στον Ερρίκο Δ΄ από τον αδελφό της Κωνσταντίας Εδουάρδο του Νόργουιτς αλλά καμιά σύγχρονη Αγγλική πηγή δεν δίνει παρόμοια πληροφορία. Ο κόμης του Γκλόστερ δραπέτευσε αλλά αργότερα συνελήφθη στο Μπρίστολ και αποκεφαλίστηκε στις 16 Ιανουαρίου 1400.[7] Η Κωνσταντία μετά τον θάνατο του συζύγου της ασχολήθηκε αποκλειστικά να εξασφαλίσει τίτλους και εδάφη στον γιο της.[8]
Τον Φεβρουάριο του 1405 την εποχή της επανάστασης του Ογουάιν Γκλύντυρ η Κωνσταντία σχεδίαζε να απαγάγει τον Εδμόνδο Μόρτιμερ, 5ο κόμη του Μαρς και τον αδελφό του Ρογήρο Μόρτιμερ από το κάστρο του Ουίνδσορ με σκοπό να παραδώσει τον νεαρό κόμη που είχε τα περισσότερα δικαιώματα στον θρόνο από τους αντιπάλους του Ερρίκου Δ΄ στον θείο του Σερ Εδμόνδο Μόρτιμερ που είχε παντρευτεί την κόρη του Γκλύντυρ. Ο νεαρός Εδμόνδος Μόρτιμερ και ο αδελφός του συνελήφθησαν πριν μπουν στην Ουαλία. Η Κωνσταντία έμπλεξε τον αδελφό της σε συνωμοσία με αποτέλεσμα να φυλακιστεί 17 μέρες στο κάστρο του Πέβενσει αλλά στην συνέχεια αποκαταστάθηκε από τον Ερρίκο Δ΄. Η Κωνσταντία πέθανε το 1416 και τάφηκε στο Υψηλό ιερό του αβαείου του Ρήντινγκ.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΗ Κωνσταντία της Υόρκης παντρεύτηκε πριν τις 7 Νοεμβρίου 1379 τον Τόμας λε Ντεσπένσερ (1373 - 1400) τρίτο (αλλά πρώτο που επέζησε) γιο του Εδουάρδου λε Ντεσπένσερ Μπέργκχερς που αποκεφαλίστηκε (1400), μαζί του απέκτησε :[9]
- Ριχάρδος λε Ντεσπένερ, 4ος βαρόνος του Μπέργκχερς (1396 - 1414), παντρεύτηκε την Ελεονώρα Νέβιλ (1397 - 1472) κόρη του Ραλφ ντε Νέβιλ, 1ου κόμη του Γουέστμορλαντ και της Ιωάννας Μπωφόρ (κόρης του Ιωάννη της Γάνδης από την τρίτη σύζυγο του Αικατερίνη Σουίνφορντ). Πέθανε πολύ πρόωρα χωρίς απογόνους.
- Ελισάβετ (απεβ. σε βρεφική ηλικία το 1398)
- Ισαβέλλα, γεννήθηκε μετά την εκτέλεση του πατέρα της. Παντρεύτηκε στον πρώτο της γάμο τον Ριχάρδο Μποσάμπ κόμη του Γούστερ και έκανε μόνο μία κόρη, την Ελισάβετ (1415). Μετά το τέλος του κόμη του Γούστερ, παντρεύτηκε τον Ριχάρδο Μποσάμπ, 13ου κόμη του Γουόρικ· μαζί απέκτησαν τον Ερρίκο Μποσάμπ, 1ο δούκα του Γουόρικ και την Άννα Μποσάμπ, 16η κόμισσα του Γουόρικ.
Μετά την εκτέλεση του συζύγου της, η Κωνσταντία αρραβωνιάστηκε ή συζούσε σαν ερωμένη με τον Εδμόνδο Χόλλαντ 4ο κόμη του Κεντ (1382 - 1408), με τον οποίο απέκτησε μία κόρη:
- (νόθη) Ελεονώρα Χόλλαντ (απεβ. 1459), παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Τάκετ, 5ο βαρόνο του Όντλει.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10294.htm#i102934. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019.
- ↑ p10294.htm#i102934. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Pugh 1988, pp. 12–13; Richardson II 2011, p. 77.
- ↑ Richardson II 2011, pp. 75–8, 500–1; Pugh 1988, p. 79.
- ↑ Richardson II 2011, pp. 75–8.
Πηγές
Επεξεργασία- Cokayne, George Edward (1959). The Complete Peerage, edited by Geoffrey H. White. XII(2). London: St. Catherine Press.
- Harriss, G.L. (2004). Richard, earl of Cambridge (1385–1415). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 4 October 2012.
- Horrox, Rosemary (2004). Edward, second duke of York (c.1373–1415). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 18 October 2012.
- Pugh, T.B. (1988). Henry V and the Southampton Plot of 1415. Alan Sutton. ISBN 0-86299-541-8
- Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. I (2nd ed.). Salt Lake City.
- Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. II (2nd ed.). Salt Lake City.
- Tait, James (1896). 'Plantagenet', Edward. 45. Dictionary of National Biography, 1885-1890. pp. 401–4. Retrieved 20 October 2012.
- Tuck, Anthony (2004). Edmund , first duke of York (1341–1402). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 18 October 2012.
- Works related to Edward of Langley, 2nd Duke of York at Wikisource: Dictionary of National Biography, 1885-1900, Volume 45
- Liss, Peggy K., Isabel the Queen, New York: Oxford University Press, 1992.
- Reston, James, Dogs of God, New York: Doubleday, 2005.