Βικιπαίδεια

Κύπελλο Ελλάδος υδατοσφαίρισης ανδρών

(Ανακατεύθυνση από Κύπελλο Ελλάδας υδατοσφαίρισης αντρών)

Το Κύπελλο Ελλάδος υδατοσφαίρισης ανδρών είναι η δεύτερη τη τάξη ελληνική διοργάνωση, στην ανδρική υδατοσφαίριση και διεξάγεται από το 1953 [1] με το σύστημα νοκ-άουτ. Από την σεζόν 1998-99 στην ημιτελική φάση καθιερώθηκε το σύστημα του φάιναλ-φορ, σε ένα κολυμβητήριο. [2] Περισσότερες κατακτήσεις μετρά ο Ολυμπιακός με 23.

Κύπελλο Ελλάδος
Τρέχουσα διοργάνωση:
Current sports event Κύπελλο Ελλάδος 2021–22
ΆθλημαΥδατοσφαίριση
Ίδρυση1953
ΧώραΕλλάδα Ελλάδα
Τελευταίος κάτοχοςΟλυμπιακός
Περισ. κατακτήσειςΟλυμπιακός (23 τίτλοι)
Εγχώρια κύπελλα Σούπερ Καπ
Επίσημη ιστοσελίδαkoe.org.gr

Ιστορικές πληροφορίεςΕπεξεργασία

Το Κύπελλο Ελλάδας θεσμοθετήθηκε το 1952, με την διοίκηση του Νικολάου Μπαλτατζή – Μαυροκορδάτου και ίσχυσε από την επόμενη χρονιά (1953) με τη μορφή του Επαμειβόμενου Κυπέλλου, στη μνήμη του σπουδαίου προπολεμικά υδατοσφαιριστή Παντελή Ψύχα. [3]

Η απόφαση έλεγε πως, όταν μία ομάδα καταφέρει να το κατακτήσει έξι (6) φορές, στα επόμενα 10 χρόνια, η διοργάνωση θα ολοκληρωθεί. Αυτό κι έγινε, το 1958, όταν ο Εθνικός Πειραιά, κατακτούσε το 6ο στη σειρά Κύπελλο Ελλάδας. Οι τελικοί (και τελικές φάσεις) των πρώτων αυτών διοργανώσεων γίνονταν στο Ζάππειο κολυμβητήριο. Η διοργάνωση ξανάρχισε το 1984.

Από το 1998-99 ως την προημιτελική φάση γίνεται με σύστημα νοκ-άουτ στην έδρα του συλλόγου που θα ευνοηθεί από την κλήρωση. Στη συνέχεια διεξάγεται με σύστημα φάιναλ-φορ, κατά κανόνα σε ένα κολυμβητήριο επαρχιακής πόλης, ώστε να διαφημιστεί το άθλημα και εκτός πρωτεύουσας. Η πρώτη διοργάνωση με το νέο σύστημα διεξήχθη το 1999 στην Κέρκυρα. Το 2004 στην τελική φάση μετείχαν οκτώ σύλλογοι (final eight) και διεξήχθη στο νέο ολυμπιακό κολυμβητήριο, ώστε να δοκιμαστεί εν όψει της Ολυμπιάδας του 2004.

Ρεκόρ διοργάνωσηςΕπεξεργασία

  • Πολυνίκης του θεσμού είναι ο Ολυμπιακός με 23 κύπελλα, ενώ είναι και η ομάδα με τις περισσότερες συμμετοχές στον τελικό (29). Ο Εθνικός (1953-1958, 1984-1985) κατέχει το ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων του κυπέλλου με 8 ενώ ο Ολυμπιακός κατέχει το ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων στην σύγχρονη εποχή με 6 (2006-2011).
  • Η Βουλιαγμένη είναι η ομάδα με τους περισσότερους χαμένους τελικούς με 13.
  • Στον τελικό του 2021 ανάμεσα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ "έσπασαν" τρία ρεκόρ: το ένα ήταν του παίκτη με τα περισσότερα γκολ σε τελικό το οποίο κατόρθωσε ο Γενηδουνιάς με 7 γκολ (το προηγούμενο ρεκόρ ήταν τα 5 και το κατείχαν 8 παίκτες). Το δεύτερο είχε να κάνει με το σκορ, καθώς το τελικό 20-4 υπέρ του Ολυμπιακού και η διαφορά των 16 γκολ είναι ρεκόρ για τη διοργάνωση (το προηγούμενο ρεκόρ ήταν τα 12), ενώ καταρρίφθηκε και το ρεκόρ παραγωγικότητας μιας ομάδας σε τελικό με τα 20 τέρματα που πέτυχαν οι ερυθρόλευκοι και έσπασαν το δικό τους προηγούμενο των 18 τερμάτων του 2015 και του 2020 .
  • 7 τελικοί χρειάστηκαν την παράταση για να αναδειχθεί νικητής, ενώ στον παρθενικό του 1953 χρειάστηκαν τρεις εξάλεπτες παρατάσεις αφού στα 20 αγωνιστικά λεπτά της κανονικής διάρκειας, δεν επιβλήθηκε καμία ομάδα.
  • Η Χίος το 1990 αποτέλεσε την πρώτη επαρχιακή ομάδα που κατέκτησε τον θεσμό.
  • Το Ζάππειο κολυμβητήριο στο κέντρο της Αθήνας και το Ο.Α.Κ.Α. στο Μαρούσι έχουν φιλοξενήσει από 8 τελικούς, κάτι που αποτελεί ρεκόρ.
  • Το ρεκόρ συνεχόμενων χαμένων τελικών είναι 4 και το κατέχουν οι Πανιώνιος και η Βουλιαγμένη.
  • Το 1955 ο Εθνικός κατέκτησε το τρόπαιο με σκορ 1-0 αφού ο Άρης αποχώρησε από τον αγώνα έπειτα από δύο αγωνιστικά λεπτά εξαιτίας επεισοδίων.
  • Το 1956 πραγματοποιήθηκε τελική φάση με την συμμετοχή των Εθνικού, Ν.Ο. Πατρών, Παλαιού Φαλήρου και Άρη.
  • Το 1954 ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε τέρμα κάτι που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ σε τελικό.
  • Ο Νίκος Δεληγιάννης κατέχει το ρεκόρ κατακτήσεων υδατοσφαιριστή με 12 τρόπαια (2002, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015), όλα με τον Ολυμπιακό.
  • Πολυνίκης προπονητής είναι με 7 κατακτήσεις, όλες με τον Ολυμπιακό, ο Θοδωρής Βλάχος.
  • Ο Μανώλης Μυλωνάκης κατέχει το ρεκόρ παρουσιών σε τελικούς (16). Με τον Ολυμπιακό το (2009, 2010, 2011, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020), με τη Βουλιαγμένη (2012, 2013, 2014, 2022), με τον Εθνικό (2005, 2007) και με τα Χανιά (2003).
  • Οι πρώτοι σκόρερ στην ιστορία των τελικών είναι οι Γιώργος Αφρουδάκης και Θοδωρής Χατζηθεοδώρου με 19 τέρματα. Ο πρώτος για λογαριασμό των Βουλιαγμένη, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού ενώ ο δεύτερος με τον Ολυμπιακό.
  • Ο Νίκος Σταυρόπουλος αποτελεί τον διαιτητή με τις περισσότερες συμμετοχές σε τελικό (1997, 2000, 2001, 2004, 2006, 2007, 2008, 2013, 2014).

Οι τελικοίΕπεξεργασία

Περίοδος Πόλη Κολυμβητήριο Κυπελλούχος Φιναλίστ Σκορ
1953 Αθήνα «Ζάππειο»   Εθνικός   Ολυμπιακός 5–4 (παρ.)
1954 Αθήνα «Ζάππειο»   Εθνικός (2)   Ολυμπιακός (2) 12–0
1955 Αθήνα «Ζάππειο»   Εθνικός (3)   Άρης 1–0 (αποχώρησε ο Άρης)
1956 Αθήνα «Ζάππειο»   Εθνικός (4) Διεξήχθη τελική φάση με την συμμετοχή 4 ομάδων[4].
1957 Αθήνα «Ζάππειο»   Εθνικός (5)   Ολυμπιακός (3) 6–4 (παρ.)
1958 Αθήνα «Ζάππειο»   Εθνικός (6)   ΝΟ Πατρών 5–2
1959–83 Δεν έγινε διοργάνωση κυπέλλου
1984 Αθήνα «Ιλίσιο»   Εθνικός (7)   Γλυφάδα 8–5
1985 Αθήνα «Ιλίσιο»   Εθνικός (8)   Άρης (2) 8–7
1986 Πειραιάς «Παπαστράτειο»   Γλυφάδα   Βουλιαγμένη 5–4
1987 Αθήνα «Ιλίσιο»   Γλυφάδα (2)   Βουλιαγμένη (2) 10–7
1988 Αθήνα «Ιλίσιο»   Εθνικός (9)   Βουλιαγμένη (3) 8–6
1989 Αθήνα «Ζάππειο»   Γλυφάδα (3)   Βουλιαγμένη (4) 10–8 (παρ.)
1990 Αθήνα «Ζάππειο»   Ν.Ο. Χίου   Γλυφάδα (2) 8–5 (παρ.)
1991 Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Εθνικός (10)   Γλυφάδα (3) 10–7
1992 Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός   ΝΟ Πατρών (2) 9–8
1993 Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός (2)   Γλυφάδα (4) 8–4
1994 Δεν έγινε διοργάνωση κυπέλλου
1994–95 Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   ΝΟ Πατρών   Βουλιαγμένη (5) 13–12
1995–96 Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Βουλιαγμένη   ΝΟ Πατρών (3) 11–8
1996–97 Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός (3)   ΝΟ Πατρών (4) 9–8
1997–98 Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός (4)   ΝΟ Πατρών (5) 10–8
1998–99 Κέρκυρα «Κέρκυρας»   Βουλιαγμένη (2)   Ολυμπιακός (4) 8–7
1999–00 Πειραιάς «Νίκαιας»   Εθνικός (11)   Ολυμπιακός (5) 12–11 (παρ.)
2000–01 Πάτρα «Αντ. Πεπανός»   Ολυμπιακός (5)   Βουλιαγμένη (6) 9–7
2001–02 Βόλος «Ε.Α.Κ.»   Ολυμπιακός (6)   Βουλιαγμένη (7) 10–9 (παρ.)
2002–03 Χίος «Ιωνικό»   Ολυμπιακός (7)   Ν.Ο. Χανίων 14–5
2003–04 Αθήνα «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός (8)   Βουλιαγμένη (8) 6–5
2004–05 Θεσσαλονίκη «Ποσειδώνιο»   Εθνικός (12)   ΝΟ Πατρών (6) 12–8
2005–06 Άρτα «Άρτας»   Ολυμπιακός (9)   Πανιώνιος 16–5
2006–07 Καλαμάτα «Καλαμάτας»   Ολυμπιακός (10)   Εθνικός 11–5
2007–08 Τρίπολη «Τρίπολης»   Ολυμπιακός (11)   Πανιώνιος (2) 10–4
2008–09 Πτολεμαΐδα «Πτολεμαϊδας»   Ολυμπιακός (12)   Πανιώνιος (3) 9–6
2009–10 Σύρος «Ερμούπολης»   Ολυμπιακός (13)   Πανιώνιος (4) 7–6 (παρ.)
2010–11 Κάλυμνος «Καλύμνου»   Ολυμπιακός (14)   Πανιώνιος (5) 10–8
2011–12 Αργοστόλι «Αργοστολίου»   Βουλιαγμένη (3)   Ν.Ο. Χίου 6–4
2012–13 Λαμία «Τ.Ε.Ι.»   Ολυμπιακός (15)   Βουλιαγμένη (9) 6–5
2013–14 Π. Φάληρο «Ρέστειο»   Ολυμπιακός (16)   Βουλιαγμένη (10) 11–10
2014–15 Καρπενήσι «Καρπενησίου»   Ολυμπιακός (17)   Παναθηναϊκός Α.Ο. 18–10
2015–16 Βουλιαγμένη «Λαιμού»   Ολυμπιακός (18)   Βουλιαγμένη (11) 12–5
2016–17 Καρπενήσι «Καρπενησίου»   Βουλιαγμένη (4)   Ολυμπιακός (6) 8–7
2017–18 Χίος «Ιωνικό»   Ολυμπιακός (19)   Γλυφάδα (5) 14–8
2018–19 Καρπενήσι «Καρπενησίου»   Ολυμπιακός (20)   Βουλιαγμένη (12) 6–4
2019–20 Χίος «Ιωνικό»   Ολυμπιακός (21)   Εθνικός (2) 18–6
2020–21 Βουλιαγμένη «Λαιμού»   Ολυμπιακός (22)   Α.Ε.Κ. 20–4
2021–22 Λάρισα «Νέας Πολιτείας»   Ολυμπιακός (23)   Βουλιαγμένη (13) 9–8

Τίτλοι ανά σύλλογοΕπεξεργασία

Σύλλογος Τίτλοι Φιναλίστ Χρονιές Κατάκτησης
  Ολυμπιακός 23 6 1992, 1993, 1997, 1998, 2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2007,
2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019,
2020, 2021, 2022
  Εθνικός 12 2 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1984, 1985, 1988, 1991,
2000, 2005
  Ν.Ο. Βουλιαγμένης 4 13 1996, 1999, 2012, 2017
  Α.Ν.Ο. Γλυφάδας 3 5 1986, 1987, 1989
  Ν.Ο. Πατρών 1 6 1995
  Ν.Ο. Χίου 1 1 1990
  Πανιώνιος Γ.Σ.Σ. – 5 —
  Άρης Α.Σ. Θεσσαλονίκης – 2 —
  Ν.Ο. Χανίων – 1 —
  Παναθηναϊκός Α.Ο. – 1 —
  Α.Ε.Κ. – 1 —

Πρώτοι σκόρερ διοργάνωσηςΕπεξεργασία

Έτος Παίκτης Σύλλογος Γκολ
1984 Αντώνης Αρώνης   Εθνικός 20
1985 Νίκος Βενετόπολος   Ηρακλής 15
1986 Τάσος Παπαναστασίου «Πιλότος»   Γλυφάδα 14
1987 Λοστορίδης Ν.Ο. Καβάλα 14
1988 Θοδωρής Μουστακαρίας   Εθνικός 10
Χάρης Παυλίδης   Άρης
1989 Μαντζουρίδης Χρήστος   Ηρακλής 32
1990 Τάσος Παπαναστασίου «Γάτος»   Γλυφάδα 23
1991 Μαντζουρίδης Χρήστος   Ηρακλής 32
1992 Νίκος Βενετόπολος   Ολυμπιακός 32
1993 Αλέξανδρος Παπανελλόπουλος Ν.Α.Ο. Κέρκυρας 17
1995 Τεό Λοράντος   Βουλιαγμένη 16
1996 Δημήτρης Σελετόπουλος Ν.Ο. Χαλκίδας 16
1997 Ντμίτρι Απανασένκο   Ν.Ο. Χίου 26
1998 Θοδωρής Καλακώνας   Εθνικός 17
1999 Τάσος Παπαναστασίου «Πιλότος»   Παναθηναϊκός Α.Ο. 16
2000 Άντριαν Κρέτου   Ν.Ο. Χίου 21
2001 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός 16
2002 Γιώργος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη 14
2003 Μάνθος Βουλγαράκης   Ν.Ο. Χανίων 13
2004 Γιάννης Θωμάκος   Ολυμπιακός 15
2005 Αργύρης Θεοδωρόπουλος   Ολυμπιακός 16
2006 Γιάννης Φουντούλης   Ν.Ο. Χίου 12
2007 Ζάχος Αναστασιάδης   Πανιώνιος Γ.Σ.Σ. 9
2008 Μπόμπαν Νίκιτς   Ολυμπιακός 13
2009 Μίμης Αλιχανίδης   Π.Α.Ο.Κ. 13
2010 Ανδρέας Μιράλης   Πανιώνιος Γ.Σ.Σ. 16
2011 Πέτρε Σάντα   Ν.Ο. Χίου 11
2012 Δημήτρης Τίγκας   Βουλιαγμένη 7
2013 Μπλάι Μάγιαρακ   Ολυμπιακός 7
2014 Χρήστος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη 10
2015 Άγγελος Βλαχόπουλος   Ολυμπιακός 9
2016 Στέλιος Αργυρόπουλος-Κανακάκης   Εθνικός 13
2017 Χρήστος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη 6
Εσπανιόλ   Ολυμπιακός
Σάριτς   Π.Α.Ο.Κ.
2018 Αλέξανδρος Παπαναστασίου   Γλυφάδα 10
2019 Αλέξανδρος Γούνας   Ολυμπιακός 8
Γιώργος Δερβίσης
Δημήτρης Τίγκας   Βουλιαγμένη
2020 Αλέξανδρος Γούνας   Ολυμπιακός 11
2021 Κωνσταντίνος Γενηδουνιάς   Ολυμπιακός 13

MVP φάιναλ φορΕπεξεργασία

Έτος Παίκτης Σύλλογος
1999 Γιώργος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη
2000 Θοδωρής Καλακώνας   Εθνικός
2001 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός
2002 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός
2003 Νίκος Ντούλος   Χίος
2005 Δημήτρης Μάζης   Εθνικός
2006 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός
2007 Γιώργος Ντόσκας   Ολυμπιακός
2008 Μπόμπαν Νίκιτς   Ολυμπιακός
2009 Μπόμπαν Νίκιτς   Ολυμπιακός
2010 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός
2011 Γιάννης Φουντούλης   Ολυμπιακός
2012 Χρήστος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη
2013 Γιάννης Φουντούλης   Ολυμπιακός
2014 Κώστας Μουρίκης   Ολυμπιακός
2015 Μανώλης Μυλωνάκης   Ολυμπιακός
2016 Άγγελος Βλαχόπουλος   Ολυμπιακός
2017 Μανώλης Ζερδεβάς   Βουλιαγμένη
2018 Γιάννης Φουντούλης   Ολυμπιακός
2019 Αλέξανδρος Γούνας   Ολυμπιακός
2020 Μάρο Γιόκοβιτς   Ολυμπιακός
2022 Μανώλης Ζερδεβάς   Ολυμπιακός

Συμμετοχές ομάδων σε φάιναλ φορ (1999-2022)Επεξεργασία

Συμ. Ομάδα
22   Ολυμπιακός
13   Βουλιαγμένη
11   Εθνικός
7   Πανιώνιος Γ.Σ.Σ.
  Παναθηναϊκός Α.Ο.
6   Ν.Ο. Χίου
  Α.Ν.Ο. Γλυφάδας
3   Π.Α.Ο.Κ.
2   Γ.Σ. Περιστερίου
  Ν.Ο. Χανίων
  Α.Ο. Παλαιού Φαλήρου
Νηρέας Λαμίας
  Υδραϊκός Ν.Ο.
1   Ν.Ο. Πατρών
  Ν.Ο. Αργοστολίου
  Απόλλων Σμύρνης
  Α.Ε.Κ.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ Ο θεσμός διεκόπη το 1958 και επανεκκίνησε το 1984
  2. ↑ Αφιέρωμα στο θεσμό του Κυπέλλου Επίσημος ιστότοπος ΚΟΕ
  3. ↑ Από τον Παντελή Ψύχα, στη Λάρισα Επίσημος ιστότοπος ΚΟΕ
  4. ↑ Μετείχαν Εθνικός ΟΦΠΦ, ΑΟ Παλαιού Φαλήρου, Άρης, ΝΟ Πατρών

ΠηγέςΕπεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κύπελλο_Ελλάδος_υδατοσφαίρισης_ανδρών&oldid=9678740"