Βικιπαίδεια

Κύπελλο Ελλάδος υδατοσφαίρισης ανδρών

(Ανακατεύθυνση από Κύπελλο Ελλάδας υδατοσφαίρισης αντρών)

Το Κύπελλο Ελλάδος υδατοσφαίρισης ανδρών είναι η δεύτερη σε σημασία ελληνική διοργάνωση στην ανδρική υδατοσφαίριση, και διεξάγεται από το 1953 [1] με το σύστημα νοκ-άουτ. Από την περίοδο 1998–99 στην ημιτελική και τελική φάση καθιερώθηκε το σύστημα φάιναλ-φορ σε ένα κολυμβητήριο.[2] Περισσότερες κατακτήσεις μετρά ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. με 24.

Κύπελλο Ελλάδος
Τρέχουσα διοργάνωση:
Current sports event 2023-24
ΆθλημαΥδατοσφαίριση
Ίδρυση1953
ΧώραΕλλάδα Ελλάδα
Τελευταίος κάτοχοςΟλυμπιακός
Περισ. κατακτήσειςΟλυμπιακός (24 τίτλοι)
Εγχώρια κύπελλα Σούπερ Καπ
Επίσημη ιστοσελίδαkoe.org.gr

Ιστορικές πληροφορίες Επεξεργασία

Το Κύπελλο Ελλάδας θεσμοθετήθηκε το 1952 με την διοίκηση του Νικολάου Μπαλτατζή – Μαυροκορδάτου και ξεκίνησε από την επόμενη χρονιά (1953) με τη μορφή του Επαμειβόμενου Κυπέλλου, στη μνήμη του σπουδαίου προπολεμικά υδατοσφαιριστή Παντελή Ψύχα.[3]

Η απόφαση έλεγε πως όταν μία ομάδα καταφέρει να το κατακτήσει έξι (6) φορές στα επόμενα 10 χρόνια, η διοργάνωση θα ολοκληρωθεί. Αυτό κι έγινε το 1958, όταν ο Εθνικός Πειραιώς κατέκτησε το 6ο στη σειρά Κύπελλο Ελλάδας. Οι τελικοί (και τελικές φάσεις) των πρώτων αυτών διοργανώσεων γίνονταν στο «Ολυμπιακό Κολυμβητήριο» στην περιοχή Ζαππείου. Η διοργάνωση ξανάρχισε το 1984.

Από την περίοδο 1998-99 η διοργάνωση μέχρι την προημιτελική φάση γίνεται με σύστημα νοκ-άουτ στην έδρα του συλλόγου που θα ευνοηθεί από την κλήρωση. Στη συνέχεια διεξάγεται με σύστημα Φάιναλ-φορ, κατά κανόνα σε ένα κολυμβητήριο επαρχιακής πόλης, ώστε να διαφημιστεί το άθλημα και εκτός περιοχής Αττικής. Η πρώτη διοργάνωση με το νέο σύστημα διεξήχθη το 1999 στην Κέρκυρα. Το 2004 στην τελική φάση μετείχαν οκτώ σύλλογοι (Φάϊναλ-8) και διεξήχθη στο νέο «Ολυμπιακό Κολυμβητήριο», ώστε να δοκιμαστεί εν όψει της Ολυμπιάδας του 2004.

Ρεκόρ διοργάνωσης Επεξεργασία

  • Πολυνίκης του θεσμού είναι ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. με 24 κύπελλα, ενώ είναι και η ομάδα με τις περισσότερες συμμετοχές στον τελικό (30). Ο Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (1953–1958, 1984–1985) κατέχει το ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων του κυπέλλου με 8 ενώ ο Ολυμπιακός κατέχει το ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων στην σύγχρονη εποχή με 6 (2006–2011, 2018–2023).
  • Ο Ν.Ο. Βουλιαγμένης είναι η ομάδα με τους περισσότερους χαμένους τελικούς με 13.
  • Στον τελικό του 2021 ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Α.Ε.Κ. "έσπασαν" τρία ρεκόρ: το ένα ήταν του παίκτη με τα περισσότερα γκολ σε τελικό, το οποίο κατόρθωσε ο Γενηδουνιάς με 7 γκολ (το προηγούμενο ρεκόρ ήταν τα 5 και το κατείχαν 8 παίκτες). Το δεύτερο είχε να κάνει με το σκορ, καθώς το τελικό 20–4 υπέρ του Ολυμπιακού και η διαφορά των 16 γκολ είναι ρεκόρ για τη διοργάνωση (το προηγούμενο ρεκόρ ήταν τα 12), ενώ καταρρίφθηκε και το ρεκόρ παραγωγικότητας μιας ομάδας σε τελικό με τα 20 τέρματα που πέτυχαν οι ερυθρόλευκοι και έσπασαν το δικό τους προηγούμενο των 18 τερμάτων του 2015 και του 2020.
  • 7 τελικοί χρειάστηκαν την παράταση για να αναδειχθεί νικητής, ενώ στον παρθενικό του 1953 χρειάστηκαν τρεις εξάλεπτες παρατάσεις αφού στα 20 αγωνιστικά λεπτά της κανονικής διάρκειας δεν επιβλήθηκε καμία ομάδα.
  • Ο Ν.Ο. Χίου το 1990 αποτέλεσε την πρώτη επαρχιακή ομάδα που κατέκτησε τον θεσμό.
  • Το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο στην περιοχή Ζαππείου στο κέντρο της Αθήνας και το κολυμβητήριο του Ο.Α.Κ.Α. στο Μαρούσι έχουν φιλοξενήσει από 8 τελικούς.
  • Το ρεκόρ συνεχόμενων χαμένων τελικών είναι 4 και το κατέχουν οι Πανιώνιος και ο Ν.Ο. Βουλιαγμένης.
  • Το 1955 ο Εθνικός κατέκτησε το τρόπαιο με σκορ 1–0 αφού ο Άρης αποχώρησε από τον αγώνα έπειτα από δύο αγωνιστικά λεπτά εξαιτίας επεισοδίων. Ο Άρης αποτελεί την μοναδική ομάδα δεύτερης κατηγορίας που αγωνίστηκε σε τελικό (1955).
  • Το 1954 ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε τέρμα κάτι που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ σε τελικό.
  • Ο Νίκος Δεληγιάννης κατέχει το ρεκόρ κατακτήσεων υδατοσφαιριστή με 12 τρόπαια (2002, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015), όλα με τον Ολυμπιακό.
  • Πολυνίκης προπονητής με 7 κατακτήσεις, όλες με τον Ολυμπιακό, είναι ο Θοδωρής Βλάχος.
  • Ο Μανώλης Μυλωνάκης κατέχει το ρεκόρ παρουσιών σε τελικούς (16). Με τον Ολυμπιακό το (2009, 2010, 2011, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020), με τη Βουλιαγμένη (2012, 2013, 2014, 2022), με τον Εθνικό (2005, 2007) και με τον ΝΟ Χανίων (2003).
  • Οι πρώτοι σκόρερ στην ιστορία των τελικών είναι οι Γιώργος Αφρουδάκης και Θοδωρής Χατζηθεοδώρου με 19 τέρματα. Ο πρώτος για λογαριασμό των Βουλιαγμένη, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού ενώ ο δεύτερος με τον Ολυμπιακό.
  • Περισσότερα τέρματα σε μια περίοδο στον θεσμό του κυπέλλου έχει πετύχει ο Χρήστος Μαντζουρίδης δύο φορές με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης (1989,1991) και ο Νίκος Βενετόπουλος με τον Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (1992), οι οποίοι πέτυχαν από 32 τέρματα στις συγκεκριμένες περιόδους.
  • Ο Νίκος Σταυρόπουλος αποτελεί τον διαιτητή με τις περισσότερες συμμετοχές σε τελικό (1997, 2000, 2001, 2004, 2006, 2007, 2008, 2013, 2014).

Οι τελικοί Επεξεργασία

Περίοδος Πόλη Κολυμβητήριο Κυπελλούχος Φιναλίστ Σκορ
1953 Αθήνα «Ολυμπιακό» Ζαππείου   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ.   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. 5–4 (παρ.)
1954 Αθήνα «Ολυμπιακό» Ζαππείου   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (2)   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (2) 12–0
1955 Αθήνα «Ολυμπιακό» Ζαππείου   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (3)   Άρης Θεσσαλονίκης 1–0 (αποχώρησε ο Άρης)
1956 Αθήνα «Ολυμπιακό» Ζαππείου   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (4)   Ν.Ο. Πατρών 4–3 [4]
1957 Αθήνα «Ολυμπιακό» Ζαππείου   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (5)   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (3) 6–4 (παρ.)
1958 Αθήνα «Ολυμπιακό» Ζαππείου   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (6)   Ν.Ο. Πατρών (2) 5–2
1959–83 Δεν έγινε διοργάνωση κυπέλλου
1984 Αθήνα «Ιλίσιο»   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (7)   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας 8–5
1985 Αθήνα «Ιλίσιο»   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (8)   Άρης Θεσσαλονίκης (2) 8–7
1986 Πειραιάς «Παπαστράτειο»   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας   Ν.Ο. Βουλιαγμένης 5–4
1987 Αθήνα «Ιλίσιο»   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας (2)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (2) 10–7
1988 Αθήνα «Ιλίσιο»   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (9)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (3) 8–6
1989 Αθήνα «Ολυμπιακό» Ζαππείου   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας (3)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (4) 10–8 (παρ.)
1990 Αθήνα «Ολυμπιακό» Ζαππείου   Ν.Ο. Χίου   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας (2) 8–5 (παρ.)
1991 Αθήνα, Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (10)   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας (3) 10–7
1992 Αθήνα, Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.   Ν.Ο. Πατρών (3) 9–8
1993 Αθήνα, Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (2)   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας (4) 8–4
1994 Δεν έγινε διοργάνωση κυπέλλου
1994–95 Αθήνα, Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ν.Ο. Πατρών   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (5) 13–12
1995–96 Αθήνα, Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ν.Ο. Βουλιαγμένης   Ν.Ο. Πατρών (4) 11–8
1996–97 Αθήνα, Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (3)   Ν.Ο. Πατρών (5) 9–8
1997–98 Αθήνα, Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (4)   Ν.Ο. Πατρών (6) 10–8
1998–99 Κέρκυρα «Κέρκυρας»   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (2)   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (4) 8–7
1999–00 Πειραιάς, Νίκαια «Νίκαιας»   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (11)   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (5) 12–11 (παρ.)
2000–01 Πάτρα «Αντ. Πεπανός»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (5)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (6) 9–7
2001–02 Βόλος «Ε.Α.Κ.»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (6)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (7) 10–9 (παρ.)
2002–03 Χίος «Ιωνικό»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (7)   Ν.Ο. Χανίων 14–5
2003–04 Αθήνα, Μαρούσι «Ο.Α.Κ.Α.»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (8)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (8) 6–5
2004–05 Θεσσαλονίκη «Ποσειδώνιο»   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (12)   Ν.Ο. Πατρών (7) 12–8
2005–06 Άρτα «Άρτας»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (9)   Πανιώνιος 16–5
2006–07 Καλαμάτα «Καλαμάτας»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (10)   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. 11–5
2007–08 Τρίπολη «Τρίπολης»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (11)   Πανιώνιος (2) 10–4
2008–09 Πτολεμαΐδα «Πτολεμαϊδας»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (12)   Πανιώνιος (3) 9–6
2009–10 Ερμούπολη «Ερμούπολης»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (13)   Πανιώνιος (4) 7–6 (παρ.)
2010–11 Κάλυμνος «Καλύμνου»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (14)   Πανιώνιος (5) 10–8
2011–12 Αργοστόλι «Αργοστολίου»   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (3)   Ν.Ο. Χίου 6–4
2012–13 Λαμία «Τ.Ε.Ι.»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (15)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (9) 6–5
2013–14 Αθήνα, Π. Φάληρο «Ρέστειο»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (16)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (10) 11–10
2014–15 Καρπενήσι «Καρπενησίου»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (17)   Παναθηναϊκός Α.Ο. 18–10
2015–16 Βουλιαγμένη «Λαιμού»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (18)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (11) 12–5
2016–17 Καρπενήσι «Καρπενησίου»   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (4)   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (6) 8–7
2017–18 Χίος «Ιωνικό»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (19)   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας (5) 14–8
2018–19 Καρπενήσι «Καρπενησίου»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (20)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (12) 6–4
2019–20 Χίος «Ιωνικό»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (21)   Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (2) 18–6
2020–21 Βουλιαγμένη «Λαιμού»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (22)   Α.Ε.Κ. 20–4
2021–22 Λάρισα «Νέας Πολιτείας»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (23)   Ν.Ο. Βουλιαγμένης (13) 9–8
2022–23 Πάτρα «Αντ. Πεπανός»   Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (24)   Παναθηναϊκός Α.Ο. (2) 14–4

Τίτλοι ανά σύλλογο Επεξεργασία

Σύλλογος Τίτλοι Φιναλίστ Χρονιές Κατάκτησης
  Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. 24 6 1992, 1993, 1997, 1998, 2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023
  Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. 12 2 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1984, 1985, 1988, 1991, 2000, 2005
  Ν.Ο. Βουλιαγμένης 4 13 1996, 1999, 2012, 2017
  Α.Ν.Ο. Γλυφάδας 3 5 1986, 1987, 1989
  Ν.Ο. Πατρών 1 7 1995
  Ν.Ο. Χίου 1 1 1990
  Πανιώνιος Γ.Σ.Σ. – 5 —
  Α.Σ. Άρης Θεσσαλονίκης – 2 —
  Παναθηναϊκός Α.Ο. – 2 —
  Ν.Ο. Χανίων – 1 —
  Α.Ε.Κ. – 1 —

Πρώτοι σκόρερ διοργάνωσης Επεξεργασία

Έτος Παίκτης Σύλλογος Γκολ
1984 Αντώνης Αρώνης   Εθνικός 20
1985 Νίκος Βενετόπολος   Ηρακλής 15
1986 Τάσος Παπαναστασίου «Πιλότος»   Γλυφάδα 14
1987 Λοστορίδης Ν.Ο. Καβάλας 14
1988 Θοδωρής Μουστακαρίας   Εθνικός 10
Χάρης Παυλίδης   Άρης
1989 Μαντζουρίδης Χρήστος   Ηρακλής 32
1990 Τάσος Παπαναστασίου «Γάτος»   Γλυφάδα 23
1991 Μαντζουρίδης Χρήστος   Ηρακλής 32
1992 Νίκος Βενετόπολος   Ολυμπιακός 32
1993 Αλέξανδρος Παπανελλόπουλος Ν.Α.Ο. Κέρκυρας 17
1995 Τεό Λοράντος   Βουλιαγμένη 16
1996 Δημήτρης Σελετόπουλος Ν.Ο. Χαλκίδας 16
1997 Ντμίτρι Απανασένκο   Ν.Ο. Χίου 26
1998 Θοδωρής Καλακώνας   Εθνικός 17
1999 Τάσος Παπαναστασίου «Πιλότος»   Παναθηναϊκός Α.Ο. 16
2000 Άντριαν Κρέτου   Ν.Ο. Χίου 21
2001 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός 16
2002 Γιώργος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη 14
2003 Μάνθος Βουλγαράκης   Ν.Ο. Χανίων 13
2004 Γιάννης Θωμάκος   Ολυμπιακός 15
2005 Αργύρης Θεοδωρόπουλος   Ολυμπιακός 16
2006 Γιάννης Φουντούλης   Ν.Ο. Χίου 12
2007 Ζάχος Αναστασιάδης   Πανιώνιος Γ.Σ.Σ. 9
2008 Μπόμπαν Νίκιτς   Ολυμπιακός 13
2009 Μίμης Αλιχανίδης   Π.Α.Ο.Κ. 13
2010 Ανδρέας Μιράλης   Πανιώνιος Γ.Σ.Σ. 16
2011 Πέτρε Σάντα   Ν.Ο. Χίου 11
2012 Δημήτρης Τίγκας   Βουλιαγμένη 7
2013 Μπλάι Μάγιαρακ   Ολυμπιακός 7
2014 Χρήστος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη 10
2015 Άγγελος Βλαχόπουλος   Ολυμπιακός 9
2016 Στέλιος Αργυρόπουλος–Κανακάκης   Εθνικός 13
2017 Χρήστος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη 6
Αλμπέρτ Εσπανιόλ   Ολυμπιακός
Γιόβαν Σάριτς   Π.Α.Ο.Κ.
2018 Αλέξανδρος Παπαναστασίου   Γλυφάδα 10
2019 Αλέξανδρος Γούνας   Ολυμπιακός 8
Γιώργος Δερβίσης
Δημήτρης Τίγκας   Βουλιαγμένη
2020 Αλέξανδρος Γούνας   Ολυμπιακός 11
2021 Ντίνος Γενηδουνιάς   Ολυμπιακός 13
2022 Φιλίπ Φιλίποβιτς   Ολυμπιακός 5
Στάθης Καλογερόπουλος   Βουλιαγμένη
2023 Ντίνος Γενηδουνιάς   Ολυμπιακός 7

MVP φάιναλ φορ Επεξεργασία

Έτος Παίκτης Σύλλογος
1999 Γιώργος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη
2000 Θοδωρής Καλακώνας   Εθνικός
2001 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός
2002 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός
2003 Νίκος Ντούλος   Χίος
2005 Δημήτρης Μάζης   Εθνικός
2006 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός
2007 Γιώργος Ντόσκας   Ολυμπιακός
2008 Μπόμπαν Νίκιτς   Ολυμπιακός
2009 Μπόμπαν Νίκιτς   Ολυμπιακός
2010 Θοδωρής Χατζηθεοδώρου   Ολυμπιακός
2011 Γιάννης Φουντούλης   Ολυμπιακός
2012 Χρήστος Αφρουδάκης   Βουλιαγμένη
2013 Γιάννης Φουντούλης   Ολυμπιακός
2014 Κώστας Μουρίκης   Ολυμπιακός
2015 Μανώλης Μυλωνάκης   Ολυμπιακός
2016 Άγγελος Βλαχόπουλος   Ολυμπιακός
2017 Μανώλης Ζερδεβάς   Βουλιαγμένη
2018 Γιάννης Φουντούλης   Ολυμπιακός
2019 Αλέξανδρος Γούνας   Ολυμπιακός
2020 Μάρο Γιόκοβιτς   Ολυμπιακός
2021 Ντίνος Γενηδουνιάς   Ολυμπιακός
2022 Μανώλης Ζερδεβάς   Ολυμπιακός
2023 Ντίνος Γενηδουνιάς   Ολυμπιακός

Συμμετοχές ομάδων σε φάιναλ φορ (1999-2023) Επεξεργασία

Εξαιρούνται τα έτη 2004 και 2021 που πραγματοποιήθηκε φάιναλ έιτ

Συμ. Ομάδα Έτη
23   Ολυμπιακός 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022, 2023
13   Βουλιαγμένη 1999, 2000, 2001, 2002, 2007, 2012, 2013, 2016, 2017, 2018, 2019, 2022, 2023
12   Εθνικός 1999, 2000, 2001, 2002, 2005, 2006, 2007, 2008, 2016, 2017, 2020, 2023
8   Παναθηναϊκός Α.Ο. 2002, 2009, 2010, 2011, 2012, 2015, 2016, 2023
7   Πανιώνιος Γ.Σ.Σ. 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2018
6   Ν.Ο. Χίου 2000, 2003, 2006, 2011, 2012, 2014
5   Α.Ν.Ο. Γλυφάδας 2001, 2003, 2008, 2018, 2019
3   Π.Α.Ο.Κ. 2009, 2015, 2017
2   Γ.Σ. Περιστερίου 2019, 2020
  Ν.Ο. Χανίων 1999, 2003
  Α.Ο. Παλαιού Φαλήρου 2005, 2010
Νηρέας Λαμίας 2013, 2014
  Υδραϊκός Ν.Ο. 2015, 2022
1   Ν.Ο. Πατρών 2005
  Ν.Ο. Αργοστολίου 2013
  Απόλλων Σμύρνης 2020
  Α.Ε.Κ. 2022

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Ο θεσμός διεκόπη το 1958 και επανεκκίνησε το 1984
  2. ↑ Αφιέρωμα στο θεσμό του Κυπέλλου Επίσημος ιστότοπος ΚΟΕ
  3. ↑ Από τον Παντελή Ψύχα, στη Λάρισα Επίσημος ιστότοπος ΚΟΕ
  4. ↑ Διεξήχθη φάιναλ φορ με τρεις αγώνες για κάθε ομάδα. Ο τίτλος κρίθηκε στην τελευταία αναμέτρηση των ισόβαθμων Εθνικού και Πάτρας με νικητή τον Εθνικό με 4–3. Κατάταξη: 1.Εθνικός ΟΦΠΦ, 2.ΝΟ Πατρών, 3.Άρης, 4.ΑΟ Παλαιού Φαλήρου

Πηγές Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κύπελλο_Ελλάδος_υδατοσφαίρισης_ανδρών&oldid=10495091"