Κύπελλο πρωταθλητριών υδατοσφαίρισης γυναικών
Η Ευρωλίγκα γυναικών (αγγλικά: LEN Euro League Women) ή Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης υδατοσφαίρισης γυναικών είναι μια ετήσια διοργάνωση συλλόγων γυναικείας υδατοσφαίρισης που διοργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Κολύμβησης (γαλλικά: Ligue Européenne de Natation, LEN) και διεκδικείται από τους ευρωπαϊκούς συλλόγους των κορυφαίων κατηγοριών. Είναι ένα από τα πιο διάσημα πρωταθλήματα στον κόσμο στη γυναικεία υδατοσφαίριση και η πιο διάσημη διασυλλογική διοργάνωση στην Ευρωπαϊκή γυναικεία υδατοσφαίριση, που παίζουν οι πρωταθλητές εθνικών πρωταθλημάτων (και για μερικά έθνη, ένας ή περισσότεροι επιλαχόντες) των ισχυρότερων εθνικών ενώσεων της LEN.
Τρέχουσα περίοδος ή διοργάνωση: Ευρωλίγκα Γυναικών 2019–20 | |
 Το επίσημο λογότυπο του τουρνουά. | |
| Άθλημα | Υδατοσφαίριση |
|---|---|
| Ίδρυση | 1987 |
| Αριθμός ομάδων | 22 (2019–20) |
| Τελευταίος κάτοχος |  Σαμπαδέλ(5ος τίτλος) |
| Περισ. κατακτήσεις |  Οριτζόντε Κατάνια(8 τίτλοι) |
| Πρόκριση | LEN Σούπερ Καπ |
| Τηλεοπτική κάλυψη | Ραδιοτηλεοπτικοί φορείς |
| Σχετικές διοργανώσεις | Λεν Τρόφι (2ο επίπεδο) |
| Επίσημη ιστοσελίδα | len.eu |
Δημιουργήθηκε το 1987 ως LEN European Cup (Ευρωπαϊκό Κύπελλο) και τροπαιούχος ομάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης αναδείχθηκε η Ολλανδική Ντονκ Γκούντα. Το 1999 μετονομάστηκε σε LEN Champions Cup (Τσάμπιονς Καπ) και το 2013 σε LEN Euro League Women (Ευρωλίγκα γυναικών).
Στην παρούσα μορφή της, η Ευρωλίγκα ξεκινάει στα τέλη Ιανουαρίου με ένα προκαταρκτικό γύρο. Ο προκαταρκτικός γύρος αποτελείται από 4 ομίλους των 5 ή 4 ομάδων που πραγματοποιούνται σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης. Οι ομάδες παίζουν μεταξύ τους από μία φορά. Οι τέσσερις νικητές των ομίλων και οι τέσσερις δεύτεροι προχωρούν στους προημιτελικούς και παίζουν μεταξύ τους σε ένα σύστημα διπλού γύρου. Οι τέσσερις νικητές προχωρούν στο Final Four που διοργανώνεται τον Απρίλιο. Ο νικητής της Ευρωλίγκα προκρίνεται στο LEN Σούπερ Καπ.
Τη διοργάνωση έχουν κερδίσει 13 σύλλογοι, 8 από τους οποίους έχουν κερδίσει περισσότερες από μία φορά. Η Οριτζόντε Κατάνια είναι ο πιο επιτυχημένος σύλλογος στην ιστορία του τουρνουά, έχοντας κερδίσει 8 φορές. Η Οριτσόντε Κατάνια ύστερα από την κατάκτηση του τουρνουά του 2006 έγινε η πρώτη ομάδα στην εποχή της Euro League γυναικών που κέρδισε τον τίτλο για τρία συνεχόμενα χρόνια. Οι Ιταλικοί σύλλογοι έχουν τον υψηλότερο αριθμό των νικών (10 νίκες), ακολουθούμενη από την Ολλανδία (7 νίκες) και την Ελλάδα και την Ισπανία (5 νίκες ο καθένας). Η Ιταλία, η Ολλανδία και η Ελλάδα έχουν το μεγαλύτερο αριθμό ομάδων που κατέκτησαν το τουρνουά, από τρεις ομάδες η κάθε χώρα.
ΙστορίαΕπεξεργασία
1987–92: Αρχές και Ολλανδική κυριαρχίαΕπεξεργασία
Η πρώτη έκδοση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου πραγματοποιήθηκε το 1987. Δέκα ομάδες συμμετείχαν: Βίκα της Νορβηγίας, Βολτούρνο της Ιταλίας, Ζυρίχη της Ελβετίας, Κόβεντρι της Βρετανίας, Λούγκι Λουντ της Σουηδίας, Ντέλφιν Όιπεν του Βελγίου, Ντονκ Γκούντα της Ολλανδίας, Ντόφινς Κρετέιγ της Γαλλίας, Σέντες της Ουγγαρίας και Χοένλιμπουργκερ της Δυτικής Γερμανίας. Όλες αυτές οι ομάδες ήταν εγχώριοι πρωταθλητές των αντίστοιχων πρωταθλημάτων τους για την περίοδο 1986–87. Ο πρώτος αγώνας του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου διεξήχθη στις 3 Δεκεμβρίου του 1987. Ο εναρκτήριος τελικός πραγματοποιήθηκε στο Κολυμβητήριο Σαιντ Κάθριν στο Κρετέιγ του Παρισιού μεταξύ της Ολλανδικής Ντονκ Γκούντα και της Γαλλικής Ντόφινς Κρετέιγ. Η Ντονκ Γκούντα νίκησε την Ντόφινς Κρετέιγ με 15–10 και έγινε η πρώτη πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Ρεκόρ και στατιστικάΕπεξεργασία
ΤελικοίΕπεξεργασία
| Περίοδος | Φιναλίστ | Ημιτελικοί | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Πρωταθλητής | Αποτέλεσμα | Δεύτερος | Τρίτη θέση | Τέταρτη θέση | ||
| 1987–88 |
 Ντονκ Γκούντα |
15–10 |  Ντόφινς Κρετέιγ |
 Σέντες |
 Βολτούρνο | |
| 1988–89 |
Ντονκ Γκούντα |
Ράουντ-ρόμπιν (όμιλος) |
Βασούτας |
Βολτούρνο |
 Νοϊκέλν | |
| 1989–90 |
Νερέους |
32–12 (21–6 & 11–6) |
Βασούτας |
Νοϊκέλν |
Βολτούρνο | |
| 1990–91 |
Ντονκ Γκούντα |
8–6 | Βολτούρνο |
Νοϊκέλν |
Σέντες | |
| 1991–92 |
Μπράντενμπουργκ |
12–8 |  Ουραλότσκα Ζλάτουστ |
Βασούτας |
Ντόφινς Κρετέιγ | |
| 1992–93 |
Σέντες |
6–5 | Οριτζόντε Κατάνια |
Ντονκ Γκούντα |
Ουραλότσκα Ζλάτουστ | |
| 1993–94 |
Οριτζόντε Κατάνια |
6–3 | Νερέους |
Βασούτας |
 Βουλιαγμένη | |
| 1994–95 |
Νερέους |
9–8 | Οριτζόντε Κατάνια |
Σέντες |
Νανσί | |
| 1995–96 |
Νερέους |
8–7 |  ΣΚΙΦ Μόσχας |
Οριτζόντε Κατάνια |
Ολυμπιακός | |
| 1996–97 |
ΣΚΙΦ Μόσχας |
7–6 | Νερέους |
Οριτζόντε Κατάνια |
 Μεντιτεράνι | |
| 1997–98 |
Οριτζόντε Κατάνια |
7–6 | ΣΚΙΦ Μόσχας |
Νερέους |
Σέντες | |
| 1998–99 λεπτομέρειες |
ΣΚΙΦ Μόσχας |
8–6 | Ντονκ Γκούντα |
Οριτζόντε Κατάνια |
BEAC | |
| 1999–00 λεπτομέρειες |
Γλυφάδα |
7–5 | ΣΚΙΦ Μόσχας |
Σέντες |
Οριτζόντε Κατάνια | |
| 2000–01 λεπτομέρειες |
Οριτζόντε Κατάνια |
12–6 | Γλυφάδα |
Ουραλότσκα Ζλάτουστ |
Σέντες | |
| 2001–02 λεπτομέρειες |
Οριτζόντε Κατάνια |
Ράουντ-ρόμπιν (όμιλος) |
Ουραλότσκα Ζλάτουστ |
Γλυφάδα |
Ντουναϊσβάρος | |
| 2002–03 λεπτομέρειες |
Γλυφάδα |
6–4 | Ντουναϊσβάρος |
Ουραλότσκα Ζλάτουστ |
Οριτζόντε Κατάνια | |
| 2003–04 λεπτομέρειες |
Οριτζόντε Κατάνια |
6–4 | Γλυφάδα |
Ντουναϊσβάρος |
Βουλιαγμένη | |
| 2004–05 λεπτομέρειες |
Οριτζόντε Κατάνια |
Ράουντ-ρόμπιν (όμιλος) |
Κίνεφ Κίρισι |
Ντουναϊσβάρος |
Μπλάου Βάις Μπόχουμ | |
| 2005–06 λεπτομέρειες |
Οριτζόντε Κατάνια |
Ράουντ-ρόμπιν (όμιλος) |
Κίνεφ Κίρισι |
Ντουναϊσβάρος |
Βουλιαγμένη | |
| 2006–07 λεπτομέρειες |
Φιορεντίνα |
Ράουντ-ρόμπιν (όμιλος) |
Κίνεφ Κίρισι |
Γλυφάδα |
Ουραλότσκα Ζλάτουστ | |
| 2007–08 λεπτομέρειες |
Οριτζόντε Κατάνια |
14–13 | Βουλιαγμένη |
Φιορεντίνα |
ZVL Λέιντεν | |
| 2008–09 λεπτομέρειες |
Βουλιαγμένη |
12–9 | Οριτζόντε Κατάνια |
Κίνεφ Κίρισι |
Χόνβεντ | |
| 2009–10 λεπτομέρειες |
Βουλιαγμένη |
10–7 | Κίνεφ Κίρισι |
Οριτζόντε Κατάνια |
Ολυμπιακός | |
| 2010–11 λεπτομέρειες |
Σαμπαδέλ |
13–8 | Οριτζόντε Κατάνια |
Ολυμπιακός |
Κίνεφ Κίρισι | |
| 2011–12 λεπτομέρειες |
Προ Ρέκο |
8–7 | Βουλιαγμένη |
Κίνεφ Κίρισι |
Οριτζόντε Κατάνια | |
| 2012–13 λεπτομέρειες |
Σαμπαδέλ |
13–11 | Κίνεφ Κίρισι |
Βουλιαγμένη |
Έγκερ | |
| 2013–14 λεπτομέρειες |
Σαμπαδέλ |
19–10 | Βουλιαγμένη |
Οριτζόντε Κατάνια |
Ιμπέρια | |
| 2014–15 |
Ολυμπιακός |
10–9 | Σαμπαδέλ |
Κίνεφ Κίρισι |
UVSE Βουδαπέστης | |
| 2015–16 |
Σαμπαδέλ |
11–8 | UVSE Βουδαπέστης |
Κίνεφ Κίρισι |
Ολυμπιακός | |
| 2016–17 λεπτομέρειες[1] |
Κίνεφ Κίρισι |
7–6 | Ολυμπιακός |
Σαμπαδέλ |
Ματαρό | |
| 2017–18 λεπτομέρειες[2] |
Κίνεφ Κίρισι |
8–8 (5–4 πέναλτι) |
Σαμπαδέλ |
Οριτζόντε Κατάνια |
UVSE Βουδαπέστης | |
| 2018–19 |
Σαμπαδέλ |
13–11 | Ολυμπιακός |
Βουλιαγμένη |
Πλεμπίσιτο Πάντοβα | |
| 2019–20 |
||||||
Επιδόσεις ανά σύλλογοΕπεξεργασία
| Σύλλογος | Νίκες | Φιναλίστ | Χρονιές νικών | Χρονιές φιναλίστ |
|---|---|---|---|---|
| Οριτζόντε Κατάνια
|
8 | 4 | 1994, 1998, 2001, 2002, 2004, 2005, 2006, 2008 | 1993, 1995, 2009, 2011 |
| Σαμπαδέλ
|
5 | 2 | 2011, 2013, 2014, 2016, 2019 | 2015, 2018 |
 Νερέους
|
3 | 2 | 1990, 1995, 1996 | 1994, 1997 |
| Ντονκ Γκούντα
|
3 | 1 | 1988, 1989, 1991 | 1999 |
 Κίνεφ Κίρισι
|
2 | 5 | 2017, 2018 | 2005, 2006, 2007, 2010, 2013 |
| ΣΚΙΦ Μόσχας
|
2 | 3 | 1997, 1999 | 1996, 1998, 2000 |
 Βουλιαγμένη
|
2 | 3 | 2009, 2010 | 2008, 2012, 2014 |
| Γλυφάδα
|
2 | 2 | 2000, 2003 | 2001, 2004 |
| Ολυμπιακός
|
1 | 2 | 2015 | 2017, 2019 |
| Μπράντενμπουργκ
|
1 | 0 | 1992 | — |
 Σέντες
|
1 | 0 | 1993 | — |
| Φιορεντίνα
|
1 | 0 | 2007 | — |
| Προ Ρέκο
|
1 | 0 | 2012 | — |
| Ουραλότσκα Ζλάτουστ
|
0 | 2 | — | 1992, 2002 |
| Βασούτας
|
0 | 2 | — | 1989, 1990 |
 Ντόφινς Κρετέιγ
|
0 | 1 | — | 1988 |
| Βολτούρνο
|
0 | 1 | — | 1991 |
| Ντουναϊσβάρος
|
0 | 1 | — | 2003 |
| UVSE Βουδαπέστης
|
0 | 1 | — | 2016 |
Επιδόσεις ανά έθνοςΕπεξεργασία
| Έθνος | Νίκες | Φιναλίστ | Σύνολο |
|---|---|---|---|
| Ιταλία
|
10 | 5 | 15 |
| Ολλανδία
|
7 | 3 | 10 |
 Ελλάδα
|
5 | 7 | 12 |
| Ισπανία
|
5 | 2 | 7 |
| Ρωσία
|
4 | 10 | 14 |
| Ουγγαρία
|
1 | 4 | 5 |
| Γαλλία
|
0 | 1 | 1 |
| Σύνολο | 32 | 32 | 64 |
Τηλεοπτική κάλυψηΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Euro League, Kirishi clinches the trophy on its 11th try». LEN. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «Kirishi retains title after shootout». LEN. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2018.