Λάιονελ Ρίτσι

Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, παραγωγός και ηθοποιός

Ο Λάιονελ Μπρόκμαν Ρίτσι Τζούνιορ (γεννημένος στις 20 Ιουνίου 1949) είναι Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, παραγωγός δίσκων και τηλεοπτική προσωπικότητα. Έγινε γνωστός τη δεκαετία του 1970 ως τραγουδοποιός και τραγουδιστής του φανκ συγκροτήματος Commodores γράφοντας και ηχογραφώντας τα επιτυχημένα σινγκλ «Easy», «Sail On», «Three Times a Lady» και «Still» πριν από την αποχώρησή του από το γκρουπ. Το 1980, έγραψε και έκανε την παραγωγή στο αμερικανικό Billboard Hot 100 νούμερο ένα σινγκλ "Lady" το οποίο ερμήνευσε ο Κένι Ρότζερς. Την επόμενη χρονιά, έγραψε και έκανε την παραγωγή για το σινγκλ "Endless Love", το οποίο ηχογράφησε ο ίδιος ως ντουέτο με την Νταϊάνα Ρος. Το κομμάτι παραμένει μεταξύ των 20 κορυφαίων σινγκλ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών και η μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα και των δύο καλλιτεχνών. Το 1982, ξεκίνησε επίσημα τη σόλο καριέρα του με το άλμπουμ Lionel Richie, το οποίο πούλησε πάνω από τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα και έβγαλε τα σινγκλ "You Are", "My Love" και το νούμερο ένα σινγκλ "Truly".

Λάιονελ Ρίτσι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Lionel Richie (Αγγλικά)
Γέννηση20  Ιουνίου 1949[1][2][3]
Τασκίγκι
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Όμπερν, Tuskegee University και Joliet Central High School[5]
Ιδιότητατραγουδιστής, τραγουδιστής-τραγουδοποιός[4], πιανίστας, μουσικός παραγωγός, ηθοποιός ταινιών και σαξοφωνίστας[6]
ΣύζυγοςBrenda Harvey-Richie (1975–1993) και Diane Alexander (1995–2004)
ΤέκναNicole Richie, Sofia Richie και Miles Richie
Όργανασαξόφωνο, πιάνο[7] και φωνή[7]
Είδος τέχνηςποπ μουσική[8], σόουλ, φανκ, Ριθμ εντ μπλουζ, ποπ ροκ και new wave
ΒραβεύσειςΑνθρωπιστής της Χρονιάς (2011)[9], βραβείο Τζόνι Μέρσερ (2016)[10], Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[11], Βραβείο Grammy Καλύτερου δίσκου (1984) και Rock and Roll Hall of Fame (2022)[12]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο Can't Slow Down (1983) έφτασε στο νούμερο ένα του αμερικανικού τσαρτ Billboard 200, πούλησε πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έγινε ένα από τα άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Από αυτό το άλμπουμ βγήκαν τα νούμερο ένα σινγκλ "All Night Long (All Night)" και "Hello". Στη συνέχεια, ο Ρίτσι συμμετείχε μαζί με τον Μάικλ Τζάκσον στη σύνθεση του φιλανθρωπικού σινγκλ του 1985 "We Are the World", το οποίο πούλησε πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα. [13] Το τρίτο του άλμπουμ με τίτλο Dancing on the Ceiling (1986) δημιούργησε το νούμερο ένα σινγκλ "Say You, Say Me" (από την ταινία του 1985 Λευκές νύχτες) και το Νο. 2 τραγούδι με τίτλο "White Nights". Από το 1986 έως το 1996, ο Ρίτσι έκανε ένα διάλειμμα από την ηχογράφηση. Έκτοτε έχει κυκλοφορήσει επτά στούντιο άλμπουμ. Έχει ενταχθεί στον διαγωνισμό τραγουδιού American Idol ως κριτής από τον δέκατο έκτο κύκλο του. [14]

Κατά τη διάρκεια της σόλο καριέρας του, ο Ρίτσι έγινε ένας από τους πιο επιτυχημένους τραγουδιστές μπαλάντας της δεκαετίας του 1980 και έχει πουλήσει πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως, γεγονός που τον έκανε έναν από τους καλλιτέχνες όλων των εποχών με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στον κόσμο. [15] Έχει κερδίσει τέσσερα βραβεία Grammy, μεταξύ των οποίων τραγούδι της χρονιάς για το "We Are the World" και άλμπουμ της χρονιάς για το Can't Slow Down. [16] Το "Endless Love" προτάθηκε για Όσκαρ, ενώ το «Say You, Say Me» κέρδισε τόσο Όσκαρ όσο και Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού. [17] Το 2016, ο Ρίτσι έλαβε την υψηλότερη διάκριση του Songwriters Hall of Fame, το βραβείο Τζόνι Μέρσερ. [18] Το 2022, έλαβε Βραβείο Γκέρσουιν από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου [19] καθώς και American Music Awards Icon Award. [20] Εισήχθη επίσης στο Black Music & Entertainment Walk of Fame και στο Rock and Roll Hall of Fame το 2022.

Τα πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Ο Ρίτσι γεννήθηκε στις 20 Ιουνίου 1949 στο Τάσκεγκι της Αλαμπάμας Ήταν γιος του Λάιονελ Μπρόκμαν Ρίτσι, αναλυτή συστημάτων του αμερικανικού στρατού, και της Αλμπέρτα Ρ. Φόστερ, σχολικής διευθύντριας και δασκάλας. Η γιαγιά του Άντελεϊντ Μέρι Μπράουν ήταν πιανίστα κλασικής μουσικής. [21] [22] Στις 4 Μαρτίου 2011, ο Ρίτσι εμφανίστηκε στην εκπομπή "Who Do You Think You Are" του NBC, το οποίο ανακάλυψε ότι ο προπάππους του από την πλευρά της μητέρας του ήταν εθνικός ηγέτης μιας αφροαμερικανικής αδελφότητας. [23]

Ο Ρίτσι μεγάλωσε στην πανεπιστημιούπολη του Ινστιτούτου Tuskegee. [24] Αποφοίτησε από το γυμνάσιο Joliet Township, East Campus στο Τζόλιετ του Ιλινόι. [25] Ως αστέρας του τένις στο Τζόλιετ, [26] πήρε υποτροφία για να παρακολουθήσει το Ινστιτούτο Tuskegee, από όπου αποφοίτησε με πτυχίο στα οικονομικά και στη λογιστική. [25] [21]

Ο Ρίτσι σκέφτηκε να σπουδάσει θεολογία για να γίνει ιερέας στην Επισκοπική Εκκλησία, στην οποία είχε βαφτιστεί, αλλά τελικά αποφάσισε ότι δεν ήταν κατάλληλος και αποφάσισε να ακολουθήσει μουσική καριέρα, παρόλο που δεν ήξερε να διαβάζει ή να γράφει μουσική. [21] [27] Είναι μέλος της ΚΚΨ, τιμητικής αδελφότητας για μέλη συγκροτημάτων, [28] καθώς και ενεργό μέλος της αδελφότητας ΑΦΑ. [29] [30]

Ως φοιτητής, ο Ρίτσι σχημάτισε μια σειρά από R&B γκρουπ στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Το 1968 έγινε τραγουδιστής και σαξοφωνίστας στους Commodores. Υπέγραψαν συμβόλαιο ηχογράφησης με την Atlantic Records το 1968 για έναν δίσκο προτού μεταβούν στην Motown Records αρχικά ως σαπόρτ στους The Jackson 5. Οι Commodores στη συνέχεια καθιερώθηκαν ως δημοφιλής σόουλ μπάντα. Τα πρώτα τους άλμπουμ είχαν χορευτικό, φάνκι ήχο, σε κομμάτια όπως το "Machine Gun" και το "Brick House". Με την πάροδο του χρόνου, ο Ρίτσι έγραψε και τραγούδησε πιο ρομαντικές μπαλάντες.

Το 1974, ο Ρίτσι πέτυχε την πρώτη του εμπορική επιτυχία ως τραγουδοποιός με το "Happy People", το οποίο έγραψε μαζί με τους Τζέφρι Μπάουεν και Ντόναλντ Μπόλντουιν. Αρχικά προοριζόταν για κομμάτι των Commodores, αλλά ηχογραφήθηκε από τους The Temptations, οι οποίοι έκαναν την προτελευταία Νο. 1 R&B επιτυχία τους με αυτό το τραγούδι. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Ρίτσι είχε αρχίσει να δέχεται παραγγελίες για σύνθεση τραγουδιών από άλλους καλλιτέχνες. Έγραψε το "Lady" με τον Κένι Ρότζερς, το οποίο έφτασε στο Νο. 1 το 1980, και έκανε την παραγωγή για το άλμπουμ του Ρότζερς Share Your Love την επόμενη χρονιά. Οι Ρίτσι και Ρότζερς διατήρησαν δυνατή φιλία τα επόμενα χρόνια. Ο συνθέτης της λάτιν τζαζ και πρωτοπόρος της σάλσα La Palabra γνώρισε διεθνή επιτυχία με τη διασκευή του "Lady", η οποία παιζόταν σε λάτιν χορευτικά κλαμπ. Επίσης, το 1981, ο Ρίτσι τραγούδησε το τραγούδι των τίτλων της ταινίας Ατέλειωτη αγάπη, ντουέτο με την Νταϊάνα Ρος. Ως σινγκλ, το τραγούδι έφτασε στην κορυφή των ποπ τσαρτ του Καναδά, της Βραζιλίας, της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας, της Νέας Ζηλανδίας και των ΗΠΑ και έγινε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Motown.  Η επιτυχία του ενθάρρυνε τον Ρίτσι να μεταπηδήσει σε σόλο καριέρα το 1982. Αντικαταστάθηκε ως τραγουδιστής των Commodores από τον Σκάιλερ Τζετ το 1983.

Σόλο καριέρα

Επεξεργασία
 
Ο Ρίτσι το 1984

Το πρώτο σόλο άλμπουμ του Ρίτσι το 1982 με τίτλο Lionel Richie περιείχε τρεις σινγκλ επιτυχίες: το νούμερο ένα τραγούδι στις ΗΠΑ "Truly", το οποίο ακολούθησε το στιλ μπαλάντας των Commodores. Ήταν η αρχή τη καριέρας του Ρίτσι ως ενός από τους πιο επιτυχημένους τραγουδιστές μπαλάντας της δεκαετίας του 1980 και τις πέντε κορυφαίες επιτυχίες "You Are" και "My Love". Το άλμπουμ έφτασε στο Νο. 3 στα μουσικά τσαρτ και πούλησε πάνω από 4 εκατομμύρια αντίτυπα. Το επόμενο άλμπουμ του 1983, Can't Slow Down, πούλησε πάνω από δύο φορές περισσότερα αντίτυπα και κέρδισε δύο βραβεία Grammy, συμπεριλαμβανομένου του Άλμπουμ της Χρονιάς, ωθώντας τον Ρίτσι στην πρώτη θέση των διεθνών σούπερ σταρ. Το άλμπουμ περιείχε την νούμερο ένα επιτυχία "All Night Long", ένα χορευτικό κομμάτι με γεύση Καραϊβικής. Το 1984, ο Ρίτσι ερμήνευσε το «All Night Long» στην τελετή λήξης των 23ων Ολυμπιακών Αγώνων στο Λος Άντζελες.

Ακολούθησαν αρκετές ακόμη Top 10 επιτυχίες, η πιο επιτυχημένη από τις οποίες ήταν η μπαλάντα "Hello" (1984), ένα ερωτικό τραγούδι που έδειχνε πόσο μακριά είχε απομακρυνθεί από τις R&B ρίζες του. Ο Ρίτσι έκανε τρεις ακόμα επιτυχίες στην πρώτη δεκάδα το 1984, το "Stuck on You" (Νο. 3), το "Running with the Night" (Νο. 7) και το "Penny Lover" (Νο. 8), καθώς και τη συγγραφή και την παραγωγή του "Missing You" για την πρώην συνεργάτιδά του, Νταϊάνα Ρος (Νο. 10 ποπ, Νο. 1 R&B). Το 1985 έγραψε και ερμήνευσε το "Say You, Say Me" για την ταινία Λευκές νύχτες. Το τραγούδι κέρδισε Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού και έφτασε στο Νο. 1 των αμερικανικών τσαρτ, μένοντας εκεί τέσσερις εβδομάδες. Έγινε το νούμερο δύο τραγούδι του 1986 σύμφωνα με το Year-End Hot 100 chart Billboard, πίσω από το φιλανθρωπικό σινγκλ "That's What Friends Are For" από τους Dionne and Friends. Συνεργάστηκε επίσης με τον Μάικλ Τζάκσον στη συγγραφή του φιλανθρωπικού σινγκλ "We Are the World" των USA for Africa, μία ακόμη νούμερο ένα επιτυχία.

Το 1986, ο Ρίτσι κυκλοφόρησε το Dancing on the Ceiling, το τελευταίο ευρέως δημοφιλές άλμπουμ του, το οποίο έκανε μια σειρά από πέντε επιτυχίες στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο: "Say You, Say Me" (Νο. 1 ΗΠΑ), "Dancing on the Ceiling" (Νο. 2 ΗΠΑ), "Love Will Conquer All" (Νο. 9 ΗΠΑ), "Ballerina Girl" (Νο. 7 ΗΠΑ) και "Se La" (Νο. 20 ΗΠΑ). Επέστρεψε στις ηχογραφήσεις και τις ζωντανές εμφανίσεις μετά την κυκλοφορία της πρώτης του συλλογής με μεγαλύτερες επιτυχίες με τίτλο Back to Front το 1992.

Έκτοτε, το όλο και πιο χαλαρό πρόγραμμά του έχει περιορίσει στο ελάχιστο τις ηχογραφήσεις και τις ζωντανές εμφανίσεις. Έσπασε τη σιωπή του το 1996 με το Louder Than Words, στο οποίο αντιστάθηκε σε κάθε αλλαγή στιλ και στη μουσική μόδα της περασμένης δεκαετίας, μένοντας αντ' αυτού στον δρόμο της καλοδουλεμένης σόουλ μουσικής, που στα ενδιάμεσα χρόνια έγινε γνωστή ως σύγχρονο R&B.

Τα άλμπουμ του Ρίτσι στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όπως Louder Than Words και Time, δεν έκαναν την εμπορική επιτυχία της προηγούμενης δουλειάς του. Μερικά από τα πρόσφατα άλμπουμ του, όπως τα Renaissance και Just for You, σημείωσαν επιτυχία στην Ευρώπη, αλλά μέτρια επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τα επόμενα χρόνια

Επεξεργασία
 
Ο Ρίτσι και ο Γκάι Σεμπάστιαν ερμηνεύουν το "All Night Long" στην περιοδεία του Ρίτσι στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία το 2011

Στις 7 Μαΐου 2006, ο Ρίτσι εμφανίστηκε στην κεντρική σκηνή του New Orleans Jazz & Heritage Festival, αντικαθιστώντας τον Φατς Ντόμινο, ο οποίος είχε αρρωστήσει. Ο Ρίτσι κυκλοφόρησε το όγδοο στούντιο άλμπουμ του με τίτλο "Coming Home" στις 12 Σεπτεμβρίου 2006. Το πρώτο σινγκλ του άλμπουμ ήταν το "I Call It Love", κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2006 και έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία του στις ΗΠΑ τα τελευταία δέκα χρόνια. Το άλμπουμ είχε μεγάλη επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, φτάνοντας στο Νο. 6. 

Στις 2 Μαΐου 2008, ο Ρίτσι ήταν ο 21ος παραλήπτης του Βραβείου Lifetime Achievement George and Ira Gershwin. [31]

Τον Μάιο του 2009, ο Ρίτσι ανακοίνωσε ότι θα ήθελε να ξαναστήσει τους Commodores σύντομα. Το άλμπουμ Just Go κυκλοφόρησε το 2009. Στις 7 Ιουλίου 2009, ο Ρίτσι ερμήνευσε το «Jesus is Love» στο μνημόσυνο του Μάικλ Τζάκσον. [32]

Ο Ρίτσι επέστρεψε στην Αυστραλία το 2011, όπου μαζί με τον καλλιτέχνη Γκάι Σεμπάστιαν περιόδευσαν εκεί και τη Νέα Ζηλανδία τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Ο Ρίτσι και ο Σεμπάστιαν ηχογράφησαν μαζί το νούμερο ένα σινγκλ του 1983 "All Night Long" του Ρίτσι για να συγκεντρώσουν χρήματα για τις πλημμύρες στην Αυστραλία και την ανακούφιση από τους σεισμούς της Νέας Ζηλανδίας. [33] 

Στις 26 Μαρτίου 2012, ο Ρίτσι κυκλοφόρησε το δέκατο στούντιο άλμπουμ του με τίτλο Tuskegee, το οποίο περιλάμβανε 13 από τα επιτυχημένα τραγούδια του ως ντουέτα με σταρ της κάντρι. Μετά από χρόνια μέτριων πωλήσεων στις ΗΠΑ, το άλμπουμ τον επέστρεψε στην κορυφή του Billboard 200 και έγινε το πρώτο του νούμερο ένα άλμπουμ εκεί μετά το Dancing on the Ceiling. Έγινε επίσης πλατινένιο μέσα σε έξι εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του.

 
Ο Ρίτσι σε ζωντανή εμφάνιση το 2019

Στις 28 Ιουνίου 2015, ο Ρίτσι έπαιξε μπροστά σε κοινό 100.000-120.000 ατόμων στο Φεστιβάλ Glastonbury, στην Αγγλία. Ακολούθησε η επιστροφή του στην κορυφή των βρετανικού άλμπουμ τσαρτ με την επανακυκλοφορία ενός άλμπουμ επιτυχιών της δουλειάς του τόσο ως σόλο καλλιτέχνη όσο και με τους Commodores. [34] Τον Σεπτέμβριο του 2017, το ABC ανακοίνωσε ότι ο Ρίτσι θα γίνει κριτής στο American Idol, [35] πράγμα που έγινε για τέσσερις κύκλους, ενώ έχει προγραμματιστεί να εμφανιστεί και στον πέμπτο. [36]

Τον Μάιο του 2017, ο Ρίτσι τιμήθηκε στο Berklee College of Music, όταν απόφοιτοι του κολεγίου παρουσίασαν ένα τμήμα της δισκογραφίας του. Ο Ρίτσι τιμήθηκε επίσης με τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα Μουσικής [37] και με Kennedy Center Honours. [38]

Τον Οκτώβριο του 2017, αναφέρθηκε ότι ο Ρίτσι είχε εξασφαλίσει τα δικαιώματα για την παραγωγή μιας βιογραφικής ταινίας για τον Κέρτις Μέιφιλντ.

Στις 25 Μαρτίου 2019, ο Ρίτσι ανακοίνωσε μια περιοδεία 33 εμφανίσεων στη Βόρεια Αμερική για το καλοκαίρι. Η περιοδεία «Hello Tour» ξεκίνησε στις 10 Μαΐου στο Φεστιβάλ KAABOO του Άρλινγκτον. [39]

Δημοτικότητα στον αραβικό κόσμο

Επεξεργασία

Ο Ρίτσι είναι δημοφιλής μουσικός σε διάφορα αραβικά κράτη, [40] [41] και έχει εμφανιστεί στο Μαρόκο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο και τη Λιβύη. [42] Ο Τζον Μπέρμαν του ABC News ανέφερε ότι του είπαν πως οι Ιρακινοί πολίτες άκουγαν το "All Night Long" τη νύχτα που τα τανκς των ΗΠΑ εισέβαλαν στη Βαγδάτη. Ο Ρίτσι ήταν κατά του πολέμου και είπε ότι θα ήθελε να εμφανιστεί κάποια μέρα στη Βαγδάτη. [42]

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία
 
Ο Ρίτσι σε ζωντανή εμφάνιση το 2011

Στις 18 Οκτωβρίου 1975, ο Ρίτσι παντρεύτηκε την κοπέλα του από το κολέγιο, Μπρέντα Χάρβεϊ. Το 1983, το ζευγάρι υιοθέτησε ανεπίσημα τη Νικόλ Καμίλ Εσκοβέντο (τώρα Νικόλ Ρίτσι), τη δίχρονη κόρη ενός μέλους του συγκροτήματος του Ρίτσι και ανιψιά της ντράμερ Sheila E. Η οικογένεια μεγάλωσε τη Νικόλ και την υιοθέτησε νόμιμα όταν ήταν εννέα ετών. [43]

Τον Ιούνιο του 1988, η Χάρβεϊ συνελήφθη και κατηγορήθηκε για τραυματισμό συζύγου, αντίσταση κατά της αρχής, καταπάτηση, βανδαλισμό και διατάραξη της ειρήνης αφού βρήκε τον Ρίτσι στο διαμέρισμα της Νταϊάν Αλεξάντερ στο Μπέβερλι Χιλς. [44] Ο Ρίτσι και η Χάρβεϊ χώρισαν στις 9 Αυγούστου 1993, μετά από σχεδόν 18 χρόνια γάμου. [29] Ο Ρίτσι παντρεύτηκε την Νταϊάν Αλεξάντερ στις 21 Δεκεμβρίου 1995. [29] Έχουν έναν γιο, τον Μάιλς Μπρόκμαν, [45] (γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1994), [29] και μια κόρη, τη Σοφία Ρίτσι (γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου 1998). Ο γάμος τους τερματίστηκε το 2004. [46]

Ο Ρίτσι αντιμετώπιζε παρατεταμένα προβλήματα στον λάρυγγα και χειρουργήθηκε τέσσερις φορές μέσα σε τέσσερα χρόνια προτού του πουν ότι πρέπει να σταματήσει την καριέρα του στο τραγούδι. Στη συνέχεια απευθύνθηκε σε ολιστικό γιατρό ο οποίος είπε ότι το πρόβλημα ήταν απλώς γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος που προκαλούνταν από τροφές που έτρωγε ο Ρίτσι πριν πάει για ύπνο. [47]

Ο Ρίτσι έγινε παππούς το 2008 όταν η Νικόλ Ρίτσι γέννησε ένα κοριτσάκι. Το δεύτερο εγγόνι του Ρίτσι γεννήθηκε το 2009.

Ο Ρίτσι είναι τέκτονας. [48]

Ακτιβισμός για τον καρκίνο του μαστού

Επεξεργασία

Ο Ρίτσι βοήθησε να συγκεντρωθούν πάνω από 3,1 εκατομμύρια δολάρια για το Ίδρυμα Έρευνας για τον Καρκίνο του Μαστού. [49] Ήταν ο διακεκριμένος ερμηνευτής στο Soirée Bouquet του Ιδρύματος, το ετήσιο ανοιξιάτικο γκαλά, το 2003. Ο Ρίτσι είπε στο πλήθος ότι η γιαγιά του έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο του μαστού στα 80 της, αλλά έζησε μέχρι τα 103 της χρόνια. Δήλωσε ότι αυτός ήταν ο λόγος που έγινε για τον καρκίνο του μαστού. [50]

Δισκογραφία

Επεξεργασία
  • Lionel Richie (1982)
  • Can't Slow Down (1983)
  • Dancing on the Ceiling (1986)
  • Louder Than Words (1996)
  • Time (1998)
  • Renaissance (2000)
  • Just for You (2004)
  • Coming Home (2006)
  • Just Go (2009)
  • Tuskegee (2012)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6ds8ssb. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 494472. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13898991c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  6. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  7. 7,0 7,1 Montreux Jazz Festival Database. 1450. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2020.
  8. Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2020.
  9. news.harvard.edu/gazette/story/2011/12/hello-lionel-richie/.
  10. Ανακτήθηκε στις 11  Φεβρουαρίου 2019.
  11. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  12. lionel-richie.
  13. Leopold, Todd (January 28, 2015). «'We Are the World' at 30: Where are they now?». CNN. http://edition.cnn.com/2015/01/28/entertainment/feat-we-are-the-world-30-years-where-are-they-now/. Ανακτήθηκε στις January 8, 2017. 
  14. Goldberg, Lesley (5 Αυγούστου 2019). «'American Idol' Judges Close Deals to Return for Season 3 on ABC». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019. 
  15. Betts, Stephen L. (8 Μαΐου 2012). «Lionel Richie, 'Tuskegee' Album Certified Platinum». The Boot (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2021. 
  16. «Lionel Richie». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 23 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2021. 
  17. «Lionel Richie : Golden Globe Awards». Golden Globes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2014. 
  18. Rothman, Michael (June 10, 2016). «Lionel Richie, Chic's Nile Rodgers and More Enter Songwriters Hall of Fame». ABC News. https://abcnews.go.com/Entertainment/lionel-richie-chics-nile-rodgers-enter-songwriters-hall/story?id=39752429. Ανακτήθηκε στις January 8, 2017. 
  19. Ulaby, Neda (2022-01-13). «The Gershwin Prize for Popular Song is going to pop star Lionel Richie» (στα αγγλικά). NPR. https://www.npr.org/2022/01/13/1072448995/the-gershwin-prize-for-popular-song-is-going-to-pop-star-lionel-richie. Ανακτήθηκε στις 2022-02-02. 
  20. «Lionel Richie Says It's 'Surreal' to Receive Icon Award at the 2022 AMAs: 'I'm Immensely Grateful'». Peoplemag (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2022. 
  21. 21,0 21,1 21,2 «Lionel Richie Doesn't Know How to Read or Write Music?». USMagazine.com. 17 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2017. 
  22. Richie, Lionel. Who Do You Think You Are?, March 4, 2011.
  23. Hodapp, Christopher L. (5 Μαρτίου 2011). «Lionel Ritchie and the Knights of Wise Men». Freemasons for Dummies. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2015. 
  24. Huey, Steve. «Lionel Richie Biography». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2011. 
  25. 25,0 25,1 Lacher-Feldman, Jessica. «Lionel Richie». Lionel Richie. http://www.encyclopediaofalabama.org/article/h-2614. Ανακτήθηκε στις February 15, 2018. 
  26. Bartolomeo, Joey (1 Ιουνίου 2009). «My Life in Pictures: Lionel Richie». People. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019. 
  27. Fussman, Cal (22 Μαρτίου 2012). «Lionel Richie: What I've Learned». Esquire. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2015. 
  28. «Prominent Members of Kappa Kappa Psi». kkpsi.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2012. 
  29. 29,0 29,1 29,2 29,3 «Biography – Lionel Richie». imdb.com. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2007. 
  30. «Alpha Phi Alpha Fraternity». Psuchronicles.com. 5 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2012. 
  31. «Richie accepts Gershwin Award». Newsroom.UCLA.edu. 2 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2011. 
  32. «Looking back at Michael Jackson's memorial». Orange County Register (στα Αγγλικά). 7 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019. 
  33. «undercover.fm». www.undercover.fm. 
  34. «Lionel Richie storms album chart». BBC News. July 5, 2015. https://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-33400359. Ανακτήθηκε στις July 5, 2015. 
  35. Gettell, Oliver (29 Σεπτεμβρίου 2017). «Lionel Richie and Luke Bryan to join American Idol as judges». EW.com. 
  36. «Lionel Richie -- Judge Biography». American Idol. ABC. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  37. Aller, Hannahlee (18 Μαΐου 2017). «Lucinda Williams Receives Honorary Doctorate From Berklee». The Boot. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  38. Olson, Cathy Applefeld (4 December 2017). «Kennedy Center Honors Recognize LL Cool J, Gloria Estefan & Lionel Richie, Skip Drama». billboard.com (Billboard). https://www.billboard.com/music/music-news/kennedy-center-honors-ll-cool-j-gloria-estefan-lionel-richie-8055020/. Ανακτήθηκε στις 17 September 2022. 
  39. «Lionel Richie Tour Dates & Concert Tickets 2019». ConcertFix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  40. «Lionel Richie: The Key to Peace in the Middle East». NPR. 4 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2007. 
  41. «Richie Beloved in Iraq». 2 Ιουνίου 2006. 
  42. 42,0 42,1 John Berman. «Baghdad's Lionel Richie Obsa ssion». ABC News. https://abcnews.go.com/Nightline/story?id=1974794. Ανακτήθηκε στις June 12, 2007. 
  43. Chang, Rachel (21 Σεπτεμβρίου 2020). «Nicole Richie's Surprising Adoption Story». biography.com. 
  44. Neill, Michael; Angela Blessing; Tina Johnson; Dianna Waggoner; Maria Wilhelm; Cathy Nolan (July 18, 1988). «Summertime, and the Loving Is Anything but Easy for Lionel, Melvin and Stephanie». People 30 (3). https://people.com/archive/summertime-and-the-loving-is-anything-but-easy-for-lionel-melvin-and-stephanie-vol-30-no-3/. 
  45. Spelling of name found on the California Birth Index 1905–1995, under RICHIE, MILES BROCKMAN, on May 27, 1994, in Los Angeles County.
  46. «Most Expensive Celeb Divorces > Lionel & Diane Richie». NBC Universal. 7 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2016. 
  47. «Richie Thrilled With Acid Reflux Diagnosis». femalefirst.co.uk. 13 Σεπτεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2022. 
  48. «Lodge Devotion 723 - Brother Lionel Richie». www.lodgedevotion.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2022. 
  49. «Easy like Lionel Richie». harvard. 6 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019. 
  50. «Lionel Richie Charity Work». LookToTheStars.org. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία