Οι Λάρητες (πληθ) (Λατινικά: lares) (επίσης γνωστοί ως Γκένιι λόκι, ή αρχαϊκότερα, Λάσες) ήταν αρχαίες Ρωμαϊκές θεότητες που προστάτευαν την οικία και την οικογένεια. Βλέπε επίσης Γκένιους, Λάβρε, Ντι Πενάτες, Μάνες.

Οι Λάρητες θεωρούνται γιοί του Μερκούριους και της Λάρα, και τιμώνταν ευλαβώς από τους αρχαίους Ρωμαίους με μικρά αγάλματα, συνήθως τοποθετημένα σε υψηλά μέρη του σπιτιού, μακρυά από το έδαφος, ή ακόμα και στην οροφή. Μερικά από τα αγάλματα αυτά βρίσκονταν επίσης σε σταυροδρόμια. Με τον καιρό η επιρροή τους επεκτάθηκε επί των οικιών, της υπαίθρου, της θάλασσας και των πόλεων, καθώς συγχωνεύτηκαν με άλλες Ρωμαϊκές θεότητες και πνεύματα προστασίας.

Οικιακό λαράριουμ στην Πομπηία

Ο Γκένιους Λόκι θεωρούνταν πως λάμβανε μέρος σε ό,τι συνέβαινε εντός του σπιτιού, και αγάλματά του τοποθετούνταν επίσης στο τραπέζι κατά τη διάρκεια του γεύματος.

Στην πρώιμη Ρωμαϊκή περίδο, σε κάθε σπίτι βρισκόταν τουλάχιστον ένας Λαρήτης. Αργότερα, συνδέθηκαν με τη μορφή των Μάνες, θεοτήτων του Άδη αλλά και των πιο ενάρετων νεκρών προσώπων της οικογένειας. Τελικά, η σύγχώνευση συμπεριέλαβε και τις Πενάτες (άλλες ελάσσονες θεότητες). Στην Ύστερη Αρχαιότητα αντιπροσώπευαν τους "ένδοξους νεκρούς" της πόλης και της αυτοκρατορίας της Ρώμης.

Ο ιστορικός Cyril Bailey στο βιβλίο του Φάσεις στη Θρησκεία της Αρχαίας Ρώμης (Phases in the Religion of Ancient Rome) παρουσιάζει κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τους Λάρητες. Η εορτή των Λαρητών ήταν γνωστή ως Κομπιτάλια (Compitalia), που αναφέρεται στα σταυροδρόμια. Τα σταυροδρόμια ήταν η παραδοσιακή τοποθεσία όπου παραθέτονταν τιμές στους Λάρητες. Τα σταυροδρόμια έχουν επίσης συνδεθεί με τη μαγεία από την αρχαιότητα.

Ο φιλόλογος Georges Dumezil στο βιβλίο του Αρχαϊκή Ρωμαϊκή Θρησκεία (Archaic Roman Religion), αναφέρει ότι η λατρεία των Λαρητών περιλάμβανε μικρούς πύργους με ένα βωμό εμπρός τους. Οι αρχαιολόγοι Lesley και Roy Adkins σημειώνουν στο βιβλίο τους Λεξικό της Ρωμαϊκής Θρησκείας (Dictionary of Roman Religion) ότι το ιερό των Λαρητών στα σταυροδρόμια ήταν "ανοιχτό και προς τις τέσσερεις κατευθύνσεις για να επιτρέψει το πέρασμα του Λάρητα".

Ο αρχαίος συγγραφέας Οβίδιος στο έργο του Fausti, αναφέρεται στους Λάρητες ως "νυχτερινοί φύλακες".

Αρμοδιότητες των Λαρήτων

Επεξεργασία
  1. Λάρες Κομπιτάλες - σταυροδρόμια
  2. Λάρες Ντομέστικι - η οικία
  3. Λάρες Φαμιλιάρες - οικογένεια
  4. Λάρες Πάτριι
  5. Λάρες Περμαρίνι - η θάλασσα
  6. Λάρες Πραιστίτις - η πολιτεία
  7. Λάρες Πριβάτι
  8. Λάρες Ρουράλες - γη
  9. Λάρες Βιάλες - ταξιδιώτες

Δείτε επίσης

Επεξεργασία
  • Τουράν, η Ετρουσκική θεότητα του έρωτα

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία