Ο Λάσος ο Ερμιονεύς ήταν λυρικός ποιητής και μουσικός (6ος αιώνας π.Χ.). Γεννήθηκε στην Ερμιόνη. Έζησε και έδρασε στα χρόνια του Σιμωνίδη του Κείου κυρίως στην Αθήνα, στην αυλή του Ιππάρχου (527 - 510 π. Χ.) γιου του τυράννου των Αθηνών Πεισιστράτου, όπως αναφέρει ο Αριστοφάνης στις Σφήκες (1410 κ. ε.) και τα αρχαία Σχόλια στον Αριστοφάνη. Από κάποιους κατατάσσεται στους επτά σοφούς της αρχαιότητας, αντί του Περιάνδρου. Γιος του Χαρβίνου ή Χαβρίνου, ήταν μαθητής του Αργείου Σακάδα. Όταν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ίδρυσε Μουσική Σχολή και ασχολήθηκε με τη λυρική ποίηση.

Λάσος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5ος αιώνας π.Χ. (περίπου)
Ερμιόνη
Θάνατος6ος αιώνας π.Χ.
Αθήνα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
μουσικός θεωρητικός
διθυραμβικός ποιητής
συγγραφέας
Περίοδος ακμής6ος αιώνας π.Χ.

Θεωρείται ο μεγάλος μεταρρυθμιστής του διθυράμβου, ύστερα από τον Αρίωνα. Τελειοποίησε τον διθύραμβο, τους εγκυκλίους χορούς και ήταν ο πρώτος που έγραψε θεωρία της μουσικής. Ο Πλούταρχος (Περί Μουσικής 29) λέει, ότι ο Λάσος προσπάθησε να προσδώσει στο διθύραμβο μεγάλη μουσική ποικιλία, επιτρέποντας πέρασμα από μια μελωδία στην άλλη, και χρησιμοποιούσε τον ηχητικό πλούτο των αυλών, έτσι, που πέτυχε ανατροπή στη σύγχρονη μουσική. Ο Ησύχιος αναφέρει, ότι του Λάσου του άρεσαν διάφορα ηχητικά αποτελέσματα, που από το όνομά του ονομάστηκαν λασίσματα. Ο Λάσος εκτός από τους διθυράμβους συνέταξε και το πρώτο στην ελληνική γραμματεία εγχειρίδιο περί μουσικής.

Το ταλέντο του ανθούσε κατά την 64-η Ολυμπιάδα (524 - 521 π. Χ.). Λέγεται ότι δίδαξε τον Πίνδαρο. Σε αγώνα διθυραμβοποιών που οργανώθηκε στην Αθήνα το 508 π.Χ., κατόπιν εισήγησής του, διαγωνίσθηκε με τον Σιμωνίδη τον Κείο, βάση αναφορών του Αριστοφάνη.

Υπάρχει αναφορά του Ηροδότου όZ 61) τι συνέλαβε τον εταίρο χρησμοδότη ποιητή της αυλής του Ίππαρχου, τον Ονομάκριτο, να κατασκευάζει ψεύτικους χρησμούς στα ποιήματα του Μουσαίου, τον κατήγγειλε για κατάχρηση εμπιστοσύνης του τυράννου και πέτυχε την εξορία του.

Λέγεται ότι ο Λάσος έγραψε δύο ποιήματα, τους «Κενταύρους» και τον ύμνο στη θεά Δήμητρα, ως λειπογράμματα δίχως το γράμμα σίγμα (ἄσιγμος ᾠδή). Αυτό το έκανε γιατί είχε δυσκολία στην προφορά του συμφώνου.

Από τα έργα του μόνο ελάχιστοι στίχοι διασώθηκαν. Οι στίχοι που διασώζονται από τον ύμνο προς την Δήμητρα είναι:

αρχαίο κείμενο[1] μετάφραση σχόλια
Δάματρα μέλπω Κόραν τε Κλυμένοι᾽ ἄλοχον Μελωδώ για την Δήμητρα και την Κόρη, σύζυγο του Κλυμένου ως κόρη αναφέρεται η Περσεφόνη[2]
μελιβόαν ὕμνον ἀναγνέων τραγουδώντας γλυκόηχο ύμνο
Αἰολίδ᾽ ἂμ βαρύβρομον ἁρμονίαν σε αρμονία με τον βαρύηχο Αιολιδικό τρόπο

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Αθήναιος., 14.624e-f, και 10.455c-d
  2. «LASUS, Fragments | Loeb Classical Library» (στα αγγλικά). Loeb Classical Library. https://www.loebclassics.com/view/lasus-fragments/1991/pb_LCL476.307.xml. Ανακτήθηκε στις 2017-09-06.