Λαυρέντιος των Μεδίκων, δούκας του Ουρμπίνο
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
O Λαυρέντιος Β΄, (ιταλικά: Lorenzo di Piero de' Medici duca di Urbino, 12 Σεπτεμβρίου 1492 - 4 Μαΐου 1519)[1][2] από τον Οίκο των Μεδίκων ήταν κυβερνήτης της Φλωρεντίας (1513-1519) και δούκας του Ουρμπίνο (1516-1519). Η κόρη του Αικατερίνη παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ της Γαλλίας.
Λαυρέντιος Β΄ | |
---|---|
Ο Λαυρέντιος σε πίνακα του Ραφαήλ | |
Κυβερνήτης της Φλωρεντίας | |
Περίοδος | 1513 - 1519 |
Προκάτοχος | Τζουλιάνο Β΄ |
Διάδοχος | (Τζούλιο) Πάπας Κλήμης Ζ΄ |
Δούκας του Ουρμπίνο | |
Περίοδος | 1516 - 1519 |
Προκάτοχος | Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντελλα Ρόβερε |
Διάδοχος | Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντελλα Ρόβερε |
Γέννηση | 12 Σεπτεμβρίου 1492 |
Θάνατος | 4 Μαΐου 1519 (26 ετών) |
Σύζυγος | Μαγδαληνή ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν |
Επίγονοι | Αικατερίνη (νόθος) Αλέξανδρος |
Οίκος | Μεδίκων |
Πατέρας | Πέτρος Β΄ ο Άτυχος |
Μητέρα | Αλφονσίνα Ορσίνι |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο μόνος γιος του Πέτρου των Μεδίκων, του επιλεγόμενου Άτυχου (Sfortunato), κυβερνήτη της Φλωρεντίας και της Αλφονσίνας Ορσίνι. Τον αποκαλούσαν και Λαυρέντιο του Πέτρου (Lorenzo di Piero) ή μικρό Λαυρέντιο (Lorenzino), σε αντιδιαστολή με τον διάσημο πάππο του Λαυρέντιο A΄ τον μεγαλοπρεπή.
Ο Νικολό Μακιαβέλι αφιέρωσε το έργο του ο Ηγεμόνας στον Λαυρέντιο Β΄ για να του υποδείξει την τακτική που θα ενοποιήσει την Ιταλία, αν και ο λόγος αυτής της αφιέρωσης από έναν πολέμιο των Μεδίκων είναι μυστήριο. Ο θείος του πάπας Λέων Ι΄ το 1516 τον έκανε δούκα του Ουρμπίνο, σε ηλικία 24 ετών. Ο πρώην δούκας όμως Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντελλα Ρόβερε ανακατέλαβε το δουκάτο του. Τότε ο Λαυρέντιος Β΄ ορίστηκε διοικητής 10.000 ανδρών και εστάλη να το καταλάβει, αλλά όταν τραυματίστηκε, αποσύρθηκε στην Τοσκάνη. Το δουκάτο τού αποδόθηκε με μία συνθήκη το ίδιο έτος, που έληξε τον Πόλεμο του Ουρμπίνο. Με τον θάνατό του, το δουκάτο επέστρεψε στον Φραγκίσκο Μαρία Α΄.
Είχε κόρη την Αικατερίνη. Έπειτα από 21 ημέρες από τη γέννησή της, ο Λαυρέντιος Β΄ απεβίωσε από σύφιλη. Ο τάφος του βρίσκεται στο ταφικό παρεκκλήσιο των Μεδίκων, στην εκκλησία του Σαν Λορέντσο της Φλωρεντίας, μαζί με τον τάφο του θείου του Τζουλιάνο Β΄ κυβερνήτη της Φλωρεντίας και δούκα του Νεμούρ. Οι τάφοι έχουν διακοσμηθεί με γλυπτά του Μιχαήλ Αγγέλου. Η μορφή του τάφου του παριστά τον ίδιο ως Σκεπτόμενο (Pensieroso). Δεν πρέπει να αποδίδεται το ταφικό μνημείο του στον πολύ πιο διάσημο συνώνυμο πάππο του, τού οποίο ο τάφος βρίσκεται πλησίον.[3]
Την Αικατερίνη μικρή την είχε φροντίσει ο πάπας Λέων Ι΄. Το 1530 ο εξάδελφος του πάππου της, ο πάπας Κλήμης Ζ΄ κανόνισε το γάμο της με τον μέλλοντα Ερρίκο Β΄ της Γαλλίας.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΤο 1518 νυμφεύτηκε τη Μαγδαληνή ντε Λα Τουρ, κόρη του Ιωάννη Γ΄ κόμη του Ωβέρν και είχε τέκνο:
- Αικατερίνη 1519-1589, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ των Βαλουά βασιλιά της Γαλλίας.
- Μαργαρίτα των Βαλουά 1553-1615, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Δ΄ των Βουρβόνων βασιλιά της Γαλλίας. Αυτός σε 2ο γάμο νυμφεύτηκε τη Μαρία των Μεδίκων-Τοσκάνης.
Η πατρότητα του πιο κάτω γιού του αμφισβητείται:
- (νόθος;) Αλέξανδρος 1510-1537, δούκας της Φλωρεντίας.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Gino Benzoni (2006). «Lorenzo de' Medici, duca di Urbino». Dizionario Biografico degli Italiani 66 (στα Ιταλικά). Treccani, La cultura italiana. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Lorenzo di Piero de' Medici, duca di Urbino». Encyclopædia Britannica. 20 Ιουλίου 1998. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
- ↑ Peter Barenboim, Sergey Shiyan, Michelangelo: Mysteries of Medici Chapel, SLOVO, Moscow, 2006. ISBN 5-85050-825-2