Λαϊκό Θέατρο (Κρακοβία)
Συντεταγμένες: 50°4′49.15″N 20°2′1.35″E / 50.0803194°N 20.0337083°E
Το Λαϊκό Θέατρο (πολωνικά: Teatr Ludowy, προφέρεται: [Τεατρ Λουντόβι]) είναι θέατρο στη συνοικία Νόβα Χούτα της Κρακοβίας, το οποίο άνοιξε στις 3 Δεκεμβρίου 1955. Εκείνη την εποχή στη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας, η επίσημη πολιτική του σοσιαλιστικού ρεαλισμού στην τέχνη και την κοινωνική ζωή έφτασε στο τέλος της και η αποσταλινοποίηση λάμβανε χώρα, οδηγώντας στην κορύφωσή της στα γεγονότα του Πολωνικού Οκτώβρη. Το Λαϊκό Θέατρο έγινε γρήγορα γνωστό ως η κορυφαία αβάν-γκαρντ σκηνή της πόλης χάρη στη συνεργασία διακεκριμένων καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένων του θεωρητικού του θεάτρου και ζωγράφου Γιούζεφ Σάινα,[2] του Ταντέους Κάντορ (και οι δύο από την Ακαδημία Καλών Τεχνών «Γιαν Ματέικο»), της Λίντια Ζάμκοφ, της Κριστίνα Ζαχβατόβιτς και άλλων.[3]
| Λαϊκό Θέατρο (Κρακοβία) | |
|---|---|
_Theater,_34_Teatralne_Estate,_Nowa_Huta,Krakow,Poland.jpg) | |
 | |
| Είδος | θέατρο |
| Διεύθυνση | osiedle Teatralne 34 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 50°4′49″N 20°2′1″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Κρακοβία |
| Χώρα | Πολωνία |
| Ολοκλήρωση | 1955[1] |
| Ένοικοι | Λαϊκό Θέατρο της Κρακοβίας |
| Διαχειριστής | Λαϊκό Θέατρο της Κρακοβίας |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία Επεξεργασία
Το Λαϊκό Θέατρο, σχεδιασμένο από τους αρχιτέκτονες Έντμουντ Ντομπρόφσκι και Γιάνους Ινγκάρντεν, χτίστηκε το 1954-1955, με κυβικό όγκο 14.000 μ³ και 420 καθίσματα.[4] Τοποθετήθηκε στο κέντρο ενός σοσιαλιστικού οικιστικού σχεδίου για κοινωνικούς και ιδεολογικούς λόγους, για τη διάδοση της υψηλής κουλτούρας στον πληθυσμό της εργατικής τάξης που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια στη γύρω βιομηχανική περιοχή Νόβα Χούτα και ως πιθανό όχημα για την κατήχηση των εργαζομένων. Ωστόσο, χάρη στο επαναστατικό όραμα της πρώτης του προέδρου, της Κριστίνα Σκουσάνκα, το Λαϊκό Θέατρο έγινε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θέατρα της χώρας, με τον Γέζι Κρασόφσκι ως πρώτο σκηνοθέτη και τον ζωγράφο Γιούζεφ Σάινα ως οραματιστή σκηνογράφο.[3] Μαζί, μετέτρεψαν τον νεανικό τοπικό χώρο σε μια καινοτόμο και πολιτικά ενδιαφέρουσα σκηνή με σοβαρές πνευματικές και καλλιτεχνικές φιλοδοξίες. Ο Σάινα, επιζώντας από ναζιστικά στρατόπεδα στο Άουσβιτς και στο Μπούχενβαλντ, ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου το 1963-1966. Στις δημοφιλείς παραγωγές του Σαίξπηρ και αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, αφηγήθηκε τις δικές του εμπειρίες κατασκήνωσης. Ονομάστηκε θέατρο του θανάτου από τον Πίτερ Μπρουκ.[2]
Το όνομα Teatr Ludowy («Λαϊκό Θέατρο») είχε μια μοναδική παράδοση στην Κρακοβία, παρά τις φαινομενικά κρατικές σοσιαλιστικές, αριστερές ή λαϊκιστικές συνδηλώσεις του. Το 1902 (κατά τη διάρκεια των διαμελισμών της Πολωνίας), ένα άλλο Λαϊκό Θέατρο άνοιξε στην Κρακοβία από τον διάσημο ηθοποιό Στέφαν Γιάρατς, ο οποίος έπαιξε εκεί. Βρισκόταν στην οδό Κροβοντέρσκα (Krowoderska).[5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, Ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 260. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 John Elsom, "Master of the Apocalyptic Stage" World and I, Arts section
- ↑ 3,0 3,1 Monika Mokrzycka-Pokora, The People's Theatre in Nowa Huta Αρχειοθετήθηκε 2011-05-14 στο Wayback Machine., πολωνικά: Teatr Ludowy w Nowej Hucie November 2003, Adam Mickiewicz Institute
- ↑ Don Rubin, "Theatre Space and Architecture" in The world encyclopedia of contemporary theatre. Published by Taylor & Francis; page 664.
- ↑ WK, Juliusz Słowacki Theatre in Cracow. Culture in archival documents, EuArchives.org via Internet Archive.