Λαϊκό Φιλελεύθερο Κόμμα (Βουλγαρία)

πολιτικό κόμμα στη Βουλγαρία

Το Λαϊκό Φιλελεύθερο Κόμμα (βουλγαρικά: Народнолиберална партия‎‎) ήταν πολιτικό κόμμα στη Βουλγαρία.

Λαϊκό Φιλελεύθερο Κόμμα
Народнолиберална партия
ΗγέτηςΣτέφαν Σταμπολόφ
Ντόμπρι Πέτκοφ
Νικολάι Γεναντίεφ
Ίδρυση1886
Διάλυση1920
ΙδεολογίαΦιλελευθερισμός
Πολιτικό σύστημα στη Βουλγαρία
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Ήταν μία από τις τέσσερις παρατάξεις που προήλθαν από το Φιλελεύθερο κόμμα, ιδρύθηκε από τον Στέφαν Σταμπολόφ το 1886 με την ονομασία Για την ίδια τη Βουλγαρία, πριν πάρει το επόμενο έτος το μετέπειτα όνομα του[1]. Ήταν το κυβερνών κόμμα μέχρι που ο Σταμπόλοφ απολύθηκε από τον Πρίγκιπα Φερδινάνδο το 1894[2], και η δράση του κόμματος απαγορεύτηκε[3]. Στις εκλογές του 1899 το κόμμα αναδείχθηκε ως η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στην Εθνοσυνέλευση με 19 από τις 169 έδρες[4], και κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους συγχωνεύτηκε με το Φιλελεύθερο Κόμμα (Ραντοσλαβιστές) για να σχηματίσουν το Ηνωμένο Φιλελεύθερο κόμμα[5]. Στις εκλογές του 1901 το κόμμα κερδίζει 24 έδρες. Στις εκλογές το επόμενο έτος έπεσε σε μόλις οκτώ έδρες[4].

Το κόμμα πήγε άσχημα μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913, κερδίζοντας οκτώ έδρες το 1903, μόλις ένα το 1908 και έξι το 1911. Μετά τον πόλεμο το κόμμα συμμετείχε μέσα στα επόμενα δύο εκλογές σε συνασπισμό με το Φιλελεύθερο κόμμα και το Νέο Φιλελεύθερο κόμμα[6]. Στις εκλογές του 1913 το κόμμα κέρδισε 26 έδρες, καθιστώντας το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στην Εθνική Συνέλευση, και κέρδισε 31 έδρες στις εκλογές του επόμενου έτους[6].

Μετά τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο το κόμμα διασπάστηκε σε δύο παρατάξεις, μια υπό τον Ντόμπρι Πέτκοφ και το άλλο από τον Νικολάι Γεναντίεφ. Στις εκλογές του 1919 η παράταξη Πέτκοφ κέρδισε δύο έδρες, ενώ η ομάδα Γεναδίεφ κέρδισε μόνο μία. Στις εκλογές του 1920 οι δύο παρατάξεις διπλασιάσαν τις έδρες τους[7]. Το 1920 η ομάδα Γεναδίεφ συγχωνεύθηκε με το Φιλελεύθερο Κόμμα (Ραντοσλαβίστς) και το Νέο Φιλελεύθερο κόμμα για να σχηματίσουν το Εθνικό Φιλελεύθερο κόμμα.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Plamen Georgiev (2007) The Bulgarian Political Culture, V&R Unipress 2007, σελ. 65
  2. Bulgaria: Decades of National Consolidation, Library of Congress Country Studies
  3. Georgiev, σελ. 66
  4. 4,0 4,1 Nohlen & Stöver 2010, σελ. 384.
  5. RJ Crampton (2007) Bulgaria, Oxford University Press, σελ. 451
  6. 6,0 6,1 Nohlen & Stöver 2010, σελ. 385.
  7. Nohlen & Stöver 2010, σελ. 373.