Λισέου
Το Μεγάλο Θέατρο του Λισέου (καταλαν. Gran Teatre del Liceu), αποκαλούμενο συνήθως απλώς Ελ Λισέου (El Liceu), είναι θέατρο όπερας στη Βαρκελώνη της Ισπανίας. Βρίσκεται στη γνωστότερη οδό της πόλεως, τη Λα Ράμπλα, στην κεντρική περιοχή (Παλαιά Πόλη, Ciutat Vella), και είναι το παλαιότερο θέατρο της Βαρκελώνης που διατηρεί την ίδια χρήση.[3]
| Θέατρο Λισέου | |
|---|---|
 | |
.jpg) | |
 | |
| Είδος | όπερα |
| Αρχιτεκτονική | εκλεκτικισμός[1] |
| Διεύθυνση | La Rambla, 51-63, Unió, 2-8, Sant Pau, 1-7 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°22′49″N 2°10′25″E |
| Διοικητική υπαγωγή | El Raval |
| Χώρα | Ισπανία[2] |
| Ολοκλήρωση | 1837 |
| Ένοικοι | Gran Teatre del Liceu |
| Διαχειριστής | Gran Teatre del Liceu |
| Χωρητικότητα | 2.292 |
| Αρχιτέκτονας | Josep Oriol Mestres i Esplugas |
| Προστασία | Πολιτιστικό Κεφάλαιο Εθνικού Ενδιαφέροντος |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιδρύθηκε το 1837 σε άλλη τοποθεσία και άνοιξε στη σημερινή διεύθυνσή του στις 4 Απριλίου 1847. Κάηκε και ξανακτίσθηκε μετά από πυρκαγιές το 1861 και το 1994, με την τελευταία φορά να επαναλειτουργεί στις 7 Οκτωβρίου 1999. Στις 7 Νοεμβρίου 1893, κατά την πρώτη πρεμιέρα της σεζόν, ένας αναρχικός πέταξε δύο βόμβες στην πλατεία του θεάτρου, σκοτώνοντας περίπου είκοσι ανθρώπους και τραυματίζοντας πολλούς άλλους.
Από το 1847 μέχρι το 1989 το Λισέου, έχοντας 2.338 θέσεις, ήταν η μεγαλύτερη όπερα (λυρική σκηνή) σε ολόκληρη την Ευρώπη.[4] Από το 1994 και μετά το Λισέου ανήκει σε ένα δημόσιο ίδρυμα, το οποίο το διαχειρίζεται και έχει στο διοικητικό του συμβούλιο εκπροσώπους του Υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας, τη Κυβερνήσεως της Καταλονίας, της Επαρχίας της Βαρκελώνης και του Δήμου της Βαρκελώνης. Το Λισέου διατηρεί τη δική του χορωδία (την Cor del Gran Teatre del Liceu), τη δική του συμφωνική ορχήστρα (την Orquestra Simfònica del Gran Teatre del Liceu) και τη δική του μουσική σχολή, το Conservatori Superior de Música del Liceu, όπου σπούδασαν μεταξύ άλλων προσωπικότητες όπως η Βικτόρια ντελς Άνχελς, η Μονσεράτ Καμπαγιέ, ο Χοσέ Καρρέρας, αλλά και η μετέπειτα δασκάλα φωνητικής της Κάλλας στην Ελλάδα, η Ελβίρα ντε Ιδάλγο.
Δίπλα στο θέατρο υπάρχει ο ομώνυμος σταθμός της Γραμμής 3 του Μετρό της Βαρκελώνης.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ poblesdecatalunya.cat. www
.poblesdecatalunya .cat /element .php?e=1855. - ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
- ↑ Montsalvatge, Xavier (10 November 1971). «El Gran Teatro del Liceo: 125 años de historia». La Vanguardia. https://hemeroteca-paginas.lavanguardia.com/LVE07/HEM/1971/11/10/LVG19711110-049.pdf. Ανακτήθηκε στις 15 August 2023.
- ↑ Loya Piñera, Vanessa (2010). «Reconstrucción de la memoria: el Gran Teatro del Liceo». Bitácora Arquitectura. http://www.revistas.unam.mx/index.php/bitacora/article/view/25173/23667. Ανακτήθηκε στις 15 August 2023.
Πηγές
Επεξεργασία- Alier, Roger: El Gran Teatro del Liceo: historia artística, εκδ. Francesc X. Mata, Βαρκελώνη 1991
- Tribó, Jaume: Annals 1847–1897 del Gran Teatre del Liceu, εκδ. Amics del Liceu: Gran Teatre del Liceu, Βαρκελώνη 2004
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Gran Teatre del Liceu στο Wikimedia Commons- Επίσημος ιστότοπος