Λουίζ ντε Λα Βαλλιέρ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Λουίζ ντε Λα Βαλλιέρ, γνωστότερη και ως Δούκισσα ντε Λα Βαλλιέρ και ντε Βωζούρ (Louise, Duchesse de La Vallière et de Vaujours, 6 Αυγούστου 1644 – 6 Ιουνίου 1710) ήταν ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας.
| Λουίζ ντε Λα Βαλλιέρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louise de La Vallière (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 6 Αυγούστου 1644[1][2][3] Τουρ |
| Θάνατος | 7 Ιουνίου 1710[2][3] Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Αδελφών της Παναγίας του Καρμήλου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γυναίκα των γραμμάτων Κυρία επί των τιμών[5] |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας |
| Τέκνα | Λουδοβίκος, κόμης του Βερμαντουά Μαριάννα του Μπουρμπόν Charles de La Baume Le Blanc Philippe de Bourbon[6] |
| Γονείς | Laurent de la Baume le Blanc, Seigneur de la Vallière[6] και Françoise Le Prévost[6] |
| Αδέλφια | Jean-François de La Baume Le Blanc |
| Συγγενείς | Jean Le Blanc (παππούς) |
| Οικογένεια | d:Q73619416 |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Η Φρανσουάζ Λουίζ ντε Λα Μπωμ Λε Μπλαν γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου του 1644, στη Βαλλιέρ της πόλης Τουρ, κόρη του Μαρκησίου ντε Λα Βαλλιέρ. Ήταν αριστοκρατικής οικογένειας από την οποία και κληρονόμησε τον ομώνυμο τίτλο της Δούκισσας.
Σε ηλικία μόλις 17 ετών έγινε ερωμένη του τότε νεαρού Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας. Από τη σχέση αυτή, που προήλθε χωρίς καμία υστεροβουλία, η Λουίζ δεν απεκόμισε το παραμικρό όφελος. Έπειτα από έξι χρόνια δεσμού, και ένα χρόνο μετά τον θάνατο της βασιλομήτορος Άννας της Αυστρίας, δηλαδή το 1667 όταν ο Λουδοβίκος αναγνώρισε ως τέκνα του τα δύο επιζώντα παιδιά που είχε αποκτήσει με την Λουίζ ντε λα Βαλλιέρ, Επίσης, έδωσε στη Λουίζ τον τίτλο της Δούκισσας ντε Λα Βαλλιέρ καθώς και της Δούκισσας ντε Βωζούρ.
Όταν αργότερα ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ συνδέθηκε με την Μαρκησία του Μοντεσπάν, η Λουίζ δέχθηκε σιωπηλά το πικρό ποτήρι του τραυματισμού της αξιοπρέπειάς της και αποποιήθηκε τον επίσημο τίτλο της ερωμένης του Βασιλιά, παραμένοντας όμως στα ανάκτορα και υπηρετώντας ως θαλαμηπόλος τη νέα ευνοούμενή του. Παρά ταύτα όμως δεν άντεξε και απογοητευμένη στράφηκε στο μοναχισμό καταφεύγοντας σε μοναστήρι των Βενεδικτίνων. Κατόπιν όμως ενεργειών του Βασιλιά και της Μοντεσπάν, η Λουίζ αναγκάστηκε στα Ανάκτορα, αλλά τελικά της επιτράπηκε να αποσυρθεί σε μοναστήρι των Καρμηλιτών με το όνομα Αδελφή Λουίζα.
Η Δούκισσα ντε Λα Βαλλιέρ πέθανε στο μοναστήρι όπου είχε ζήσει επί 36 χρόνια στο Παρίσι στις 6 Ιουνίου του 1710.
Οικογένεια Επεξεργασία
Από τις σχέσεις της με τον Λουδοβίκο απέκτησε πέντε τέκνα:
- Κάρολος (1663–1665).
- Φίλιππος (1665–1666).
- Λουδοβίκος (1665-1666).
- Μαρία Άννα των Βουρβόνων (1666–1739), Δεσποινίδα του Μπλουά, σύζυγος του Λουδοβίκου Αρμάνδου Α΄, Πρίγκηπα του Κοντί.
- Λουδοβίκος των Βουρβόνων (1667–1683), Κόμης του Βερμαντουά.
Τέχνες Επεξεργασία
Η ζωή της Δούκισσας ντε Λα Βαλλιέρ πολλές φορές έχει απασχολήσει ως θέμα συγγραφείς και λογοτέχνες της Ευρώπης και ειδικότερα της Γαλλίας αλλά και αρκετούς ζωγράφους. Πολλοί κριτικοί ζωγραφικών πινάκων είχαν εκφράσει την άποψη ότι ο Λε Μπραίν απεικόνισε τη μορφή της Λουίζ ντε Λα Βαλλιέρ στη «Μαγδαληνή» του, τελικά όμως αποδείχθηκε πως αυτό δεν είναι ακριβές.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb126172405. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6fn1rct. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 85259362. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb126172405. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές Επεξεργασία
- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου", τόμος 4ος, σελ. 96