Λουσοφοβία
Το αντιπορτογαλικό συναίσθημα (ή λουσοφοβία) είναι μια εχθρότητα προς την Πορτογαλία, τον πορτογαλικό λαό ή την πορτογαλική γλώσσα και πολιτισμό.
Ετυμολογία Επεξεργασία
Όπως το «λουζιτανικός», η λέξη «λουσοφοβία» (πορτογαλικά: lusofobia) προέρχεται από τη «Λουσιτανία», η Αρχαία Ρωμαϊκή επαρχία που αποτελούσε τη σημερινή Κεντρική και Νότια Πορτογαλία και το «φοβία» που σημαίνει «φόβος για κάτι». Ο όρος χρησιμοποιείται σε πορτογαλόφωνες χώρες και η χρήση του στα ελληνικά είναι σπάνια. Η αντίθετη έννοια ονομάζεται λουσοφιλία.
Ανά χώρα Επεξεργασία
Βραζιλία Επεξεργασία
Τον 19ο αιώνα, ο όρος της λουσοφοβίας χρησιμοποιούταν συχνά για να περιγράψει τα εθνικιστικά συναισθήματα στη Βραζιλία, μια πρώην αποικία της Πορτογαλικής Αυτοκρατορίας, με τους Φιλελεύθερους πολιτικούς στο Ρίο ντε Τζανέιρο και το Περναμπούκο να υποστηρίζουν τη μείωση της συμμετοχής των Πορτογάλων μεταναστών στην Βραζιλιάνικη οικονομία, παρόλο που σχεδόν όλοι από αυτούς ήταν πορτογαλικής καταγωγής.[1] Στο Ρίο, οι «Ζακομπίνος», μια μικρή εθνική ριζοσπαστική ομάδα, ήταν οι ισχυρότεροι αντίπαλοι των γκαλέγκο, των πορτογάλων μεταναστών, που ήταν (και εξακολουθούν να είναι) η μεγαλύτερη εθνοπολιτιστική κοινότητα στη Βραζιλία.[2]
Αμέσως μετά την παραίτηση του Πέτρου Α΄ της Βραζιλίας το 1831, υπέρ του γιου του Πέτρου Β΄ της Βραζιλίας, οι φτωχοί μαύροι, συμπεριλαμβανομένων των σκλάβων, διοργάνωσαν αντιπορτογαλικές ταραχές στους δρόμους των μεγαλύτερων πόλεων της Βραζιλίας.[3]
Ηνωμένο Βασίλειο Επεξεργασία
Το 2007, μετά την εξαφάνιση της 3χρονης Μαντλίν ΜακΚαν από την Πράια ντα Λουζ, στην περιφέρεια Αλγκάρβε της νότιας Πορτογαλίας, πολλά μαζικά μέσα ενημέρωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο έγραψαν εξαιρετικά κριτικά άρθρα τα οποία περιγράφηκαν ως "άγγιγμα αλαζονικής ξενοφοβίας".[4] Ενώ άλλοι στα μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν να προωθήσουν αντιπορτογαλικά συναισθήματα όπως το μποϊκοτάρισμα της Πορτογαλίας[5] ως προορισμός διακοπών, αυτό δεν αντανακλάστηκε στην γενική κοινή γνώμη, όπου καταγράφηκε ρεκόρ Βρετανών τουριστών που επισκέφθηκε τη Πορτογαλία.[6][7] Οι εκτιμήσεις έδειχναν ότι 2 εκατομμύρια Βρετανοί τουρίστες επισκέφθηκαν τη Πορτογαλία το 2007.[8] Αξιοσημείωτα αντιπορτογαλικά άρθρα από τον Τόνι Πάρσονς[9] έλαβαν αριθμό ρεκόρ καταγγελιών στην Επιτροπή Καταγγελιών Τύπου για εκείνο το έτος.[10][11]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Mosher, Jeffrey C. "Political Mobilization, Party Ideology, and Lusophobia in Nineteenth-Century Brazil: Pernambuco, 1822-1850" Hispanic American Historical Review - 80:4, November 2000, pp. 881-912
- ↑ Jacobinos versus Galegos: Urban Radicals versus Portuguese Immigrants in Rio de Janeiro in the 1890s, June E. Hahner - Journal of Interamerican Studies and World Affairs, Vol. 18, No. 2 (May, 1976), pp. 125-15, [1], JSTOR
- ↑ «Instructional Support Center». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ↑ Berlins, Marcel (10 September 2007). «Media have rushed to judge Portuguese police». London: The Guardian. https://www.theguardian.com/law/story/0,,2165920,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-09-10.
- ↑ Simon Heffer (5 Ιανουαρίου 2008). «David Cameron's message to the Essex boys». Telegraph.co.uk. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ↑ Paulo Reis. «Madeleine McCann Disappearance: Algarve Tourism Board: Increase of UK tourists is the answer to the boycott appeal from Telegraph». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ↑ Região de Turismo do Algarve : Aumento do número de turistas britanicos é a resposta ao boicote do Telegraph[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «"Caso Madeleine" não tem efeito negativo em ano com número recorde de turistas britânicos». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ mirror Administrator (29 Οκτωβρίου 2007). «OH, UP YOURS, SENOR». mirror. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ↑ Press Complaints At All Time High
- ↑ Caitlin Fitzsimmons. «McCann piece and Heat stickers propel PCC complaints to record high». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.