Βικιπαίδεια

Λούντβιχ φον Ζαλμ

Ο Λούντβιχ φον Σαλμ (λατινικό αλφάβητο : Ludwig "Ludi" Albrecht Constantin Maria von Salm Hoogstraeten), γνωστός και με το όνομα του στην Ουγγρική γλώσσα ως Σαλμ Λάγιος (Salm Lajos), (24 Φεβρουαρίου 1885 - 23 Ιουλίου 1944) από τον Οίκο του Ζαλμ, ήταν αυστριακός πρωταθλητής και ολυμπιονίκης της αντισφαίρισης, στρατιωτικός και ηθοποιός του κινηματογράφου. Συμμετείχε για την Αυστρία στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1912 στη Στοκχόλμη[6]. Έφτασε στον προημιτελικό του απλού στον οποίο έχασε από τον Νότιο Αφρικανό Χάρoλντ Κίτσον σε τρία σετ[7]. Έπαιξε επίσης σε έξι διοργανώσεις του κυπέλλου Ντέιβις για την Αυστριακή ομάδα μεταξύ 1924 και 1928 με ρεκόρ τέσσερις νίκες και οκτώ ήττες.

Λούντβιχ φον Ζαλμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Φεβρουαρίου 1885[1]
Μπαντ Χόμπουργκ φορ ντερ Χέε
Θάνατος23  Ιουλίου 1944[1]
Βουδαπέστη
Αιτία θανάτουπτώση
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
ΠαρατσούκλιLudi[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααντισφαιριστής[3]
ηθοποιός
Περίοδος ακμής- 1932
Οικογένεια
ΣύζυγοςAnne-Marie von Kramsta (από 1909)[4]
Millicent Rogers (από 1924)[4]
ΤέκναPeter Alfed Constantin Maria Graf von Salm-Hoogstraeten[5]
ΓονείςAlfred Wilhelm Karl Alexander Graf von Salm-Hoogstraeten[5] και Adolfine von Erlanger[5]
ΑδέλφιαOtto von Salm-Hoogstraeten
Alfred von Salm-Hoogstraeten
Alexander von Salm-Hoogstraeten
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Οικογένεια και προσωπική ζωή Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1885 στο Μπαντ Χόμπουργκ της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, πατέρας του ήταν ο Άλφρεντ, αξιωματικός του Πρωσικού ιππικού στον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο και μητέρα του η βαρόνη Αδολφίνα φον Έρλανγκερ [8][9][6]. Είχε τρεις αδελφούς, τον Άλφρεντ, τον Ότο και τον Αλεξάντερ[9]. Οι τελευταίοι δύο ήταν επίσης παίκτες της αντισφαίρισης και σχημάτισαν ομάδα στα διπλά, ήταν αυστριακοί πρωταθλητές και αγωνίστηκαν στο πρωτάθλημα εσωτερικών χώρων του 1914[10]. Η οικογένειά του κατείχε ένα κτήμα στο Reichenau, και ως το παλαιότερο παιδί ήταν ο πρώτος στην κληρονομιά του[9].

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο φον Σαλμ υπηρέτησε ως στρατιωτικός αξιωματικός στον αυστριακό στρατό και ως στρατιωτικός βοηθός του διοικητή της Βιέννης[9]. Μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, όπου έχασε μεγάλο μέρος της περιουσίας του σε παιχνίδια με χαρτιά[11]. Παντρεύτηκε την πρώτη γυναίκα του, Anne-Marie von Kramsta, στις 30 Ιουνίου 1909[12]. Ο δεύτερος γάμος του, στις 8 Ιανουαρίου 1924, ήταν για την Αμερικανίδα ηθοποιό Μίλισεντ Ρότζερς όπου απέκτησαν ένα παιδί αλλά το ζευγάρι είχε χωρίσει πριν γεννηθεί[11][13].

Εκτός από το να παίζει αντισφαίριση έπαιξε και σε κινηματογραφικές ταινίες χάρη στον φίλο του Κόμητα Αλέξανδρο Κολοβράτ, παραγωγό ταινιών και ιδιοκτήτη της Sascha-Film[11]. Ο σκηνοθέτης του, Mihály Kertész, ενθάρρυνε τον Κολοβράτ να προσφέρει ρόλους στον Σαλμ και να τον προσλάβει[11]. Έλαβε μέρος σε τρεις ταινίες μεγάλου μήκους μαζί με τη Lucy Doraine[11][14]. Το 1929 δημοσίευσε ένα βιβλίο αφιερωμένο στον γιο του, τον Πέτρο, με τίτλο Mein lieber Peter ... beichte eines vaters[15]. Ενώ ζούσε στην Αυστρία προπονούσε κι έδινε μαθήματα fair-play σε παιδιά[16].

Μετά τη χρηματοοικονομική κατάρρευση του, ο Σαλμ μετακόμισε στη Βουδαπέστη και ξεκίνησε μια επιχείρηση κρασιού[11]. Ζούσε σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου Dunapalota-Ritz[11]. Στις 23 Ιουλίου 1944 πήδηξε από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου στην οδό του Δούναβη και πέθανε αμέσως[11]. Σύμφωνα με την Winona Daily News το έκανε επειδή οι Ναζί έφτασαν για να τον συλλάβουν για την εβραϊκή καταγωγή του[13]. Σύμφωνα με τον φίλο του Σίντνεϊ Γούντ η αιτία πίσω από την αυτοκτονία του ήταν ότι το ναζιστικό καθεστώς τον πίεζε να ασχοληθεί με την κατασκοπεία, την οποία αρνήθηκε να κάνει και έτσι οι SS ήθελαν να τον κυνηγήσουν[17]. Αντίθετα, σύμφωνα με την εβραϊκή εκδοχή ήταν ένας ναζιστής συνεργάτης και άπληστος αντισημίτης και επέλεξε να τερματίσει τη ζωή του με το φόβο των μεταπολεμικών αντιποίνων[18]. Θάφτηκε στις 28 Ιουλίου και η κηδεία του ήταν μεγάλο κοινωνικό γεγονός της εποχής[11].

Καριέρα στην αντισφαίριση Επεξεργασία

Ο Λούντβιχ φον Σαλμ ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένος σε διαγωνισμούς διπλών. Η καριέρα του πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο περιελάμβανε έναν τελικό στο μεικτό στο τουρνουά της Λες Αβαντς με συμπαίκτρια τη Μις Τέρνερ. Τον Απρίλιο του 1911 κέρδισε στο διπλό του Σαν Ρέμο μαζί με τον Άντονι Γουάιλντινγκ αφού νίκησαν το γερμανικό δίδυμο των Κουρτ Μπέργκαμ και Φρίντριχ Ράχε[19]. Τον ίδιο μήνα αγων΄στηκε για στο τουρνουά "Croquet et Lawn-Tennis Club de Cannes", με συμπαίκτη τον Ρόμπερτ Κλέινσχροθ αλλά έχασαν στον τελικό από τον πρώην συμπαίκτη του Άντονι Γουάιλντινγκ[20][21]. Το 1912 ήταν ένας φιναλίστ στο τουρνουά του "Biarritz Golf Club", χάνοντας από τον Ράχε[22], ωστόσο, στο διπλό κέρδισε το εναρκτήριο ρωσικό πρωτάθλημα με συμπαίκτη τον Μιχαήλ Σουμαρόκοφ-Έστρον[23]. Το 1913 ήταν στα ημιτελικά του διπλού στο τουρνουά του Μονακό με συμπαίκτη τον Μαξ Ντεκουζί[24]. Το 1914 στο διπλό και πάλι συμπαίκτης με τον Άντονι Γουάιλντινγκ κέρδισαν το τουρνουά των Κανών[25]. Στη Νίκαια έχασε στον τελικό με συμπαίκτη τον Γκόρντον Λόουβ[26]. Την ίδια χρονιά ήταν ο φιναλίστ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα σκληρού γηπέδου στο μεικτό διπλό και στο γαλλικό πρωτάθλημα στο διπλό. Στην πρώτη φορ΄με συμπαίκτρια τη Συζάν Λεγκλέν[27] και τη δεύτερη τον Ουίλιαμ Λόρενς[28].

Παρόλο που έφτασε μόνο στο δεύτερο γύρο του απλού του Γουίμπλεντον το 1913[29], πήγε καλύτερα στο All England Plate, ένα τουρνουά παρηγοριάς για τους χαμένους του πρώτου γύρου του Γουίμπλετον, όπου τον έχασε από τον Χόρακι Ράις στον τέταρτο γύρο[30]. Το 1914 πέτυχε το μεγαλύτερο του επίτευγμα στο γαλλικό πρωτάθλημα προχωρώντας στον τελικό του All Comers τουρνουά, όπου αναγκάστηκε να παραιτηθεί στο πέμπτο σετ εξαιτίας κόπωσης[31]. Μια εβδομάδα αργότερα έφτασε στον τελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος σκληρού γηπέδου, χάνοντας από τον Άντονι Γουάιλντινγκ[32].

Μετά τον πόλεμο επέστρεψε το 1920 Γερμανικό διεθνές πρωτάθλημα κερδίζοντας τον τίτλο με συμπαίκτη τον Oscar Kreuzer[33]. Το 1924 στα γήπεδα τένις της γαλλικής Ριβιέρας του αρνήθηκαν να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα για την έλλειψη αθλητικής συμπεριφοράς[34]. Το 1925 τιμωρήθηκε από την Αυστριακή ομοσπονδία αντισφαίρισης, για αόριστο χρόνο να αγωνίζεται σε τουρνουά αντισφαίρισης Γήπεδο για τη συμπεριφορά του σε διεθνή αγώνα στο Μπρεσλάου (αν και η απαγόρευση αυτή ακυρώθηκε μερικά χρόνια αργότερα )[35])[36][37]. Την εποχή εκείνη παραβίασε τον κώδικα συμπεριφοράς σε αρκετές περιπτώσεις. Σε ένα βιεννέζικο διπλό αγώνα ανάγκασε τη συμπαίκτρια του Συζάν Λεγκλέν να πετάξει τη ρακέτα της[36]. Προκάλεσε επίσης τον ιρλανδικό παίκτη Charles Scroope σε μια συνάντηση του κυπέλλου Ντέιβις, αμφισβητώντας συνεχώς τις αποφάσεις του διαιτητή[36].

Το 1926 έφτασε στους προημιτελικούς του γαλλικού διεθνούς πρωταθλήματος που συνεργάστηκε με τον Μπέλα φον Κέρλιγκ[38]. Επίσης το 1926 κέρδισε το τουρνουά τένις του Ροτ Βάις του Βερολίνου, μια νίκη που προκάλεσε μεγάλο σκάνδαλο. Ο Σαλμ έριξε με λεκτικές προσβολές ανάγκασε τον 18χρονο αντίπαλό του Χέρμαν Βέτζελ (Herman Wetzel) να αποχωρήσει από το γήπεδο στο δεύτερο σετ η διαμάχη συνεχίστηκε όταν ζητήθηκε να του αφαιρεθεί ο εν λόγω τίτλος, αλλά τελικά ο Σαλμ κράτησε τον τίτλο επειδή κρίθηκε ότι ο αντίπαλος του αποχώρησε οικειοθελώς[39]. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο που η κακή συμπεριφορά του Σαλμ στιγμάτισε έναν αγώνα και ζητήθηκε επίσημη απαγόρευση της συμμετοχής του σε τουρνουά. Σε μια άλλη περίπτωση το 1928, ενώ συμμετείχε στο μικτό διπλό στις Κάννες έφυγε από το γήπεδο οργισμένος επειδή κατά τη διάρκεια του αγώνα κάποιος εκτός γηπέδου πέταξε μία μπάλα στο γήπεδο και του απέσπασε την προσοχή, επέστρεψε όταν άκουσε το γέλιο των θεατών[40]. Το 1928 στο τουρνουά New Courts Club στις Κάννες συνεργάστηκε με τον αυστριακό πρωταθλητή Hermann von Artens και κέρδισε τον τίτλο στο διπλό χωρίς να χάσει ένα σετ [41]. Το 1929 με τον ίδιο συμπαίκτη έφτασαν στα ημιτελικά του πρωταθλήματος της Νότιας Γαλλίας[42]. Το 1930 κέρδισε το Αυστριακό διεθνές πρωτάθλημα διπλών με συμπαίκτη τον Μπιλ Τίλντεν[43]. Ήταν επίσης φιναλίστ στο διπλό στην Οστάνδη, στη Βενετία και στο Μεράνο με τρεις διαφορετικούς συμπαίκτες[44][45][46]. Το 1931 κέρδισε τη δεύτερη θέση στο απλό των βετεράνων του γαλλικού πρωταθλήματος[47][48].

Οικογενειακό δένδρο Επεξεργασία

[8] [49] [50] [51]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p9788.htm#i97874. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ «Olympedia» (Αγγλικά) 2006.
  3. ↑ 800169406. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2022.
  4. ↑ 4,0 4,1 p9788.htm#i97874. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. ↑ 6,0 6,1 sports-reference website.
  7. ↑ Bergvall 1913, σελίδες 628–639.
  8. ↑ 8,0 8,1 The Sun and The Globe 1923, Tales of the Old World.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 The New York Times 1916, Maud Coster will wed Austrian count.
  10. ↑ Ogden Standard 1914, Austrian count is ordered home.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 11,7 11,8 Huszadik Század 1944, Why did Count Ludwig von Salm commit suicide?.
  12. ↑ «Ludwig Albrecht Constantin Maria Graf von Salm-Hoogstraeten». The Peerage. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Winona Daily News 1969, Will Pat Guiness Get the Aga Khan?.
  14. ↑ IMDb website.
  15. ↑ WorldCat website.
  16. ↑ Tennisz és Golf 1931, Fudges.
  17. ↑ Wood 2011.
  18. ↑ Jewish Criterion 1944, Collaborationist Suicides To Escape Judgment Day.
  19. ↑ The Evening Post 1910, Lawn tennis.
  20. ↑ New Zealand Herald 1911, Lawn tennis champion.
  21. ↑ Le Littoral 1911, Lawn-Tennis.
  22. ↑ Le Figaro 1912, (265), Tennis.
  23. ↑ Rusartnet website.
  24. ↑ Le Figaro 1913, (59), Tennis.
  25. ↑ Wairarapa Daily Times 1914, Lawn tennis.
  26. ↑ Auckland Star 1914, Wilding and Brookes.
  27. ↑ La Vanguardia 1914, Lawn-Tennis.
  28. ↑ Le Figaro 1914, (146), Lawn-Tennis.
  29. ↑ wimbledon.com website.
  30. ↑ The Evening Post 1913, Lawn tennis.
  31. ↑ Le Figaro 1914, (142), Lawn-Tennis.
  32. ↑ The Evening Post 1914, Lawn tennis.
  33. ↑ Norddeutscher Rundfunk website.
  34. ↑ The New York Times 1924, Olympic Invitation to Austria Made in Good Faith, French Say.
  35. ↑ Getty Images website 1929, Sensation caused by appearance of Count Salm.
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 Spokane Daily Chronicle 1925, Salm "in Dutch" in tennis circles.
  37. ↑ Hartford Courant 1925, Tennis League Suspends Salm.
  38. ↑ The Auburn Citizen 1926, Richard Kinsey win.
  39. ↑ The Montreal Gazette 1926, Count Salm again in tennis mixup.
  40. ↑ The Milwaukee Journal 1928, Tennis fans get big laugh when Salm airs peeve.
  41. ↑ New York Evening Post 1928, Unexpected Upsets Scored in First International Net Tourney at Cannes, France.
  42. ↑ Le Figaro 1929, (77), Tennis.
  43. ↑ Tennisz és Golf 1930, II (10), International news.
  44. ↑ Tennisz és Golf 1930, II (16), International news.
  45. ↑ Le Figaro 1930, (260), Tennis.
  46. ↑ Tennisz és Golf 1930, II (19–20), International news.
  47. ↑ Tennisz és Golf 1931, III (11–12), French International Championships.
  48. ↑ United States Lawn Tennis Association 1931, σελ. 10.
  49. ↑ Benoit 1878, σελίδες 110–119.
  50. ↑ Niemann 1872, σελίδες 196–198.
  51. ↑ Varnhagen 2001, σελίδες 177, 949.

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ludwig von Salm στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λούντβιχ_φον_Ζαλμ&oldid=10514935"