Λυδός
- Αυτό το λήμμα αφορά το μυθικό βασιλιά. Για τον Βυζαντινό συγγραφέα του 6ου αιώνα, βλ. Ιωάννης Λαυρέντιος ο Λυδός. Για τον αγγειογράφο, δείτε: Λυδός (αγγειογράφος).
Στην ελληνική μυθολογία ο Λυδός ήταν ένας βασιλιάς των Λυδών, από τον οποίο ο λαός αυτός πήρε το όνομά του, ενώ πριν από αυτόν οι Λυδοί αποκαλούνταν Μηίονες, Μήονες ή Μαίονες.[1] Σύμφωνα με μια παράδοση, ο Λυδός ήταν γιος του Άτυος και εγγονός του Μάνητα, ενώ ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς τον θεωρεί δισέγγονο του Μάνητα, γιο του `Ατυος και της Καλλιθέας, και αδελφό του Τυρρηνού.
Λυδός | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Γονείς | Άτυς |
Ο Λυδός βασίλευσε πριν από την έλευση των Ηρακλειδών, που πήραν την εξουσία μετά τη δυναστεία του Μάνητα, αλλά κάποιες παραδόσεις τον αναφέρουν ως Ηρακλείδη. Σε ορισμένες πηγές αναφέρονται ως αδελφοί του Λυδού ο Κάρας και ο Μυσός, ενώ ως γιος του Λυδού μυθολογείται ο Άσιος. Σύμφωνα με την Βίβλο ταυτίζεται με τον Λούδ (Γένεσις 10,21 - 22) μικρότερο γιο του Σημ γενάρχη των Σημιτικών φυλών και εγγονό του Νώε, αδελφό του Ελάμ, του Ασσούρ, του Αρφαξάδ και του Αράμ, αυτό σημαίνει οτι σύμφωνα με την Βίβλο ο λαός του οι Λυδοί ήταν Σημίτες.
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Herodotus & de Sélincourt 1954, σ. 43
Πηγές
Επεξεργασία- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
- Herodotus (1975) [first published 1954]. Burn, A. R.; de Sélincourt, Aubrey (eds.). The Histories. London: Penguin Books.