Λυκούργος Κρεστενίτης
Ο Λυκούργος Κρεστενίτης (1793 - 1873) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Λυκούργος Κρεστενίτης | |
---|---|
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1793, Πύργος Ηλείας |
Θάνατος | 1873 Πύργος Ηλείας |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Επάγγελμα | πολιτικός |
Αξίωμα | Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας και μέλος της Βουλής των Ελλήνων |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1793 και ήταν γιος του Ιωάννη Κρεστενίτη. Ήταν μέλος[1] της πολιτικής οικογένειας Κρεστενίτη και αδελφός του Σταμάτη, Σόλωνα και Επαμεινώνδα Κρεστενίτη. Σπούδασε στη Ζάκυνθο και την Ιόνιο Ακαδημία[1] και διέθετε σημαντική μόρφωση για την εποχή. Μυήθηκε[1] στη Φιλική Εταιρεία και έλαβε μέρος στην επανάσταση του 1821 αναλαμβάνοντας κυρίως πολιτικές θέσεις. Το 1825 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη του Πύργου εξαιτίας πολιτικών διαφορών με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Δημήτριο Πλαπούτα με αποτέλεσμα η οικία του να λεηλατηθεί από το στρατιωτικό σώμα του Κολοκοτρώνη. Το ίδιο έτος καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών χρόνων για πλαστογραφία, την οποία ποτέ δεν εξέτισε.
Ασχολήθηκε με την πολιτική και εξελέγη[2] πληρεξούσιος του Πύργου στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας. Στις εκλογές του 1844 εξελέγη[2] πρώτη φορά βουλευτής Ηλείας και επανεξελέγη[2] στις εκλογές του 1865, του 1868 και του 1869. Το 1843 διορίστηκε διοικητής της επαρχίας Κυναίθης ενώ την περίοδο 1860 - 1862 χρημάτισε γερουσιαστής[2]. Διετέλεσε υπουργός Οικονομικών[3] (1855) στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου (1854), υπουργός Εσωτερικών[3] στην κυβέρνηση Αθανασίου Μιαούλη (1857), υπουργός Δικαιοσύνης[3] στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου (1865) καθώς και πρόεδρος[3] της Βουλής την περίοδο 1866 - 1867. Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας πρωταγωνίστησε[4] σε αρκετά σκάνδαλα μικροκομματικού τύπου και διαφθοράς.
Ήταν παντρεμένος με την Μαριγώ Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και γιος του ήταν ο Γεώργιος Λ. Κρεστενίτης.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Χρυσανθακόπουλος Γεώργιος, Η Ηλεία επί τουρκοκρατίας, Αθήνα 1950, σελ. 107 - 108
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 21, 50, 62, 124 - 125(pdf)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Douglas Dakin, Η ενοποίηση της Ελλάδας 1770 - 1923, εκδόσεις ΜΙΕΤ, Αθήνα 1982, σελ. 418 - 421, 437
- ↑ Βύρων Δάβος, Στον Πύργο και στην Ηλεία του 1821 - 1930, Αθήνα 1996, σελ. 74, 79