Λυκόπερδο

γένος από μύκητες που παράγουν μανιτάρια

Το λυκόπερδο (επιστημονική-λατινική ονομασία Lycoperdon) είναι γένος από μύκητες που παράγουν μανιτάρια. Το γένος έχει ευρεία γεωγραφική κατανομή και περιλαμβάνει περί τα πενήντα είδη.[2] Παλαιότερα ταξινομείτο στην απαρχαιωμένη σήμερα δική του ξεχωριστή τάξη «λυκοπερδώδη» (Lycoperdales), αλλά μετά από μια αναδόμηση της ταξινομήσεως των μυκήτων που επέφερε η μοριακή φυλογενετική, η τάξη αυτή διαλύθηκε. Σήμερα το λυκόπερδο τοποθετείται στην οικογένεια αγαρικοειδή της τάξεως αγαρικώδη.

Λυκόπερδο
Το είδος Lycoperdon perlatum
Το είδος Lycoperdon perlatum
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Μύκητες (Fungi)
Συνομοταξία: Βασιδιομύκητες (Basidiomycota)
Ομοταξία: Αγαρικομύκητες (Agaricomycetes)
Υφομοταξία: Αγαρικομυκητίδες (Agaricomycetidae)
Τάξη: Αγαρικώδη (Agaricales)
Οικογένεια: Αγαρικοειδή (Agaricaceae)
Γένος: Λυκόπερδο
(Lycoperdon)
Pers. (1794)

Συνώνυμα[1]
  • Sufa, Adans. (1763)
  • Priapus, Raf. (1808)
  • Cerophora, Raf. (1814)
  • Utraria, Quél. (1873)
  • Bovistella, Morgan (1892)
  • Calvatiella, C.H.Chow (1936)
  • Capillaria, Velen. (1947)
  • Handkea, Kreisel (1989)
  • Lycoperdon υπογένος Bovistella, (Morgan), Jeppson & E.Larss. (2008)
  • Lycoperdon υπογένος Utraria (Quél.), Jeppson & E.Larss. (2008)

Τα περισσότερα είδη λυκόπερδου είναι φαγώσιμα, με γεύση που κυμαίνεται από ασθενική μέχρι παρόμοια με τη γεύση της γαρίδας.

Μερικά είδη

Επεξεργασία


Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Synonymy: Lycoperdon Pers». Species Fungorum. CAB International. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2014. 
  2. Kirk P.M., Cannon P.F., Minter D.W., Stalpers J.A. (2008). Dictionary of the Fungi (10η έκδοση). Wallingford, U.K.: CAB International. σελ. 394. ISBN 978-0-85199-826-8. 
  3. Cortez V.G., Baseia I.G., Silveira R.M.B. (2011). «Lycoperdon ovoidisporum sp. nov. from Brazil» (PDF). Sydowia 63 (1): 1–7. https://www.researchgate.net/publication/277370158. 
  4. 4,0 4,1 Jeppson M., Larsson E., Martín M. (2012). «Lycoperdon rupicola and L. subumbrinum: two new puffballs from Europe». Mycological Progress 11 (4): 887-897. doi:10.1007/s11557-011-0804-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία