Μάγκνους της Σαξονίας
| Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Μάγκνους, γερμ. Magnus (π.1045 - 23 Αυγούστου 1106) από τον Οίκο των Μπίλλουνγκ ήταν δούκας της Σαξονίας (1072-1106), ο τελευταίος άρρην τού Οίκου του.
| Μάγκνους | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Magnus (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 1042 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 23 Αυγούστου 1106 Ertheneburg |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σοφία της Ουγγαρίας (από 1071)[2] |
| Τέκνα | Βουλφχίλδη της Σαξονίας Αϊλίκα της Σαξονίας |
| Γονείς | Όρντουλφ και Wulfhild of Norway |
| Οικογένεια | Οίκος των Μπίλλουνγκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Ήταν γιος τού Όρντουλφ δούκα της Σαξονίας και της Βούλφχιλντ των Χορφάγκρε, κόρης τού Όλαφ Β΄ της Νορβηγίας.
Το 1070, πριν γίνει δούκας, ακολούθησε τον Όθωνα δούκα της Βαυαρίας (από τον Οίκο των Νόρντχαϊμ) σε εξέγερση εναντίον τού Ερρίκου Δ΄ των Σαλίων της Γερμανίας. Όταν ο Όθων κατηγορήθηκε ότι συνωμοτούσε και ήταν έτοιμος να σκοτώσει τον βασιλιά, αποφασίστηκε ότι έπρεπε να διέλθει από τη δοκιμασία της μάχης με τον κατήγορό του. Ο δούκας ζήτησε να εξασφαλίσει την ασφαλή μετάβασή του προς τον τόπο της συνάντησης και την ασφαλή επιστροφή του, αλλά τού το αρνήθηκαν, έτσι αυτός αρνήθηκε να εμφανιστεί. Ως συνέπεια, ο Όθων στερήθηκε τού δουκάτου του και οι γαίες του στη Σαξονία λεηλατήθηκαν. Η εξέγερση κατεστάλη το 1071, οπότε ο Μάγκνους αιχμαλωτίστηκε και φυλακίστηκε στο επιβλητικό κάστρο Χάρτσμπουργκ. Έτσι ο Ερρίκος Δ΄ έπληξε τους ελευθερόφρονες Σάξονες. Ακόμη και όταν ο Μάγκνους έπρεπε να διαδεχθεί τον πατέρα του, δεν αφέθηκε ελεύθερος, παρά μόνο όταν 70 Σουαβοί κρατήθηκαν στο Λύνεμπουργκ.
Όταν το 1073 το Χάρτσμπουργκ καταστράφηκε, ο Ερρίκος Δ΄ εξοργίστηκε. Ανανέωσε την αντιπαράθεση με τη Σαξονία και το 1075 στη μάχη τού Λάνγκενζαλτσα αιχμαλώτισε τον Μάγκνους ακόμη μία φορά. Όταν ο Μάγκνους αφέθηκε πάλι ελεύθερος, ακολούθησε τον Ροδόλφο του Ράινφελντεν δούκα της Σουαβίας και διεκδικητή βασιλιά· συμμετείχε στη μάχη τού Μέλλριχστατ το 1078, όπου έσωσε τη ζωή τού Ροδόλφου. Πάντως Ο Μάγκνους και οι Σάξονές του ποτέ δεν υποστήριξαν πλήρως τον Ροδόλφο και συμφιλιώθηκαν με τον Ερρίκο Δ΄, μάλιστα πολέμησαν τους Σλάβους μαζί με τον βασιλικό στρατό.
Έγινε ο πικρός εχθρός τού Αδαλβέρτου αρχιεπισκόπου της Βρέμης, τού οποίου την επισκοπή καταβασάνισε με επαναλαμβανόμενες λεηλασίες. Ήταν το τελευταίο άρρεν μέλος τού Οίκου του. Το 1106 απεβίωσε ο Μάγκνους και ο βασιλιάς. Το δουκάτο δόθηκε αρχικά στον Λοθάριο Β΄ Σούπλινμπουργκ και μετά έγινε αντικείμενο διαμάχης μεταξύ των θυγέρων του: της Βουλφχίλντε, που παντρεύτηκε έναν των Γουέλφων και της Εϊλίκα, που παντρεύτηκε έναν των Ασκάνια.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Νυμφεύτηκε τη Σοφία των Άρπαντ, κόρη τού Μπέλα Α΄ της Ουγγαρίας και είχε τέκνα:
- Βουλφχίλδη 1072-1126, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Θ΄ των Γουέλφων δούκα της Βαυαρίας.
- Αϊλίκα π.1080-1142, παντρεύτηκε τον Όθωνα των Ασκάνια κόμη τού Μπάλενστετ.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Fenske, Lutz. "Ordulf (Otto)". Deutsche Biographie. Neue Deutsche Biographie (NDB). Retrieved 26 October 2017.
- Timothy Reuter, Germany in the Early Middle Ages C. 800-1056, (Routledge, 1998), 200.
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2015.
- ↑ p797.htm#i7964. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.