Μάρκος Κλαύδιος Τάκιτος
Ο Μάρκος Κλαύδιος Τάκιτος (λατ.: Marcus Claudius Tacitus, περ. 200 – Ιούνιος 276), ή απλά Τάκιτος, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας μεταξύ 275-276[1].
| Τάκιτος | |
|---|---|
 Ο αυτοκράτορας Τάκιτος, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι | |
| Περίοδος | Νοέμβριος 275- Ιούνιος 276 |
| Προκάτοχος | Αυρηλιανός |
| Διάδοχος | Φλωριανός |
| Γέννηση | περίπου 200 Ιντεράμνα (σημερινό Τέρνι), Ιταλία |
| Θάνατος | Ιούνιος 276, 76 ετών. Τύανα, Καππαδοκία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφικό
Επεξεργασία
Ο Τάκιτος γεννήθηκε στην Ιντεράμνα (σημερινό Τέρνι) της Ιταλίας[2]. Κυκλοφόρησε ευρέως αντίγραφα της δουλειάς του ιστορικού Γάιου Κορνέλιου Τάκιτου που ελάχιστοι διάβαζαν τότε και συνεπώς είμαστε ευγνώμονες σ’ αυτόν για τη διάσωση των έργων του τελευταίου. Οι σύγχρονοι ιστοριογράφοι απορρίπτουν τον ισχυρισμό του[3] ότι ήταν απόγονος του ιστορικού Τάκιτου ως απάτη. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του εκκένωσε ή απέσυρε πολλά δημόσια αξιώματα όπως αυτό του Υπάτου, που κατείχαν την εκτίμηση του κόσμου[4].
Μετά τη δολοφονία του Αυρηλιανού, ο Τάκιτος επελέγη από τη Σύγκλητο για να τον διαδεχθεί, κάτι που ο στρατός επιβεβαίωσε εγκαρδίως[1]. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που η Ρωμαϊκή Σύγκλητος διάλεγε τον αυτοκράτορα. Μας είναι γνωστό ότι μεταξύ Αυρηλιανού και Τάκιτου υπήρξε ένα διάστημα μεσοβασιλείας και υφίστανται σοβαρές ενδείξεις ότι η γυναίκα του Τάκιτου Ούλπια Σεβερίνα κυβέρνησε πριν αυτός εκλεγεί ακόμα[5][6]. Όπως και νά’χει, ο Τάκιτος βρισκόταν στην Καμπανία όταν έμαθε τα νέα από τη Γερουσία και επέστρεψε βιαστικά στη Ρώμη[7]. Αποφάσισε να επαναφέρει τη συμμετοχή της Γερουσίας ως συμβούλου σε κάποια θέματα εξουσίας[8] και ζήτησε από αυτήν να αποθεώσει τον Αυρηλιανό προτού ο ίδιος συλλάβει και εκτελέσει τους δολοφόνους του τελευταίου[7].
Η επόμενη κίνησή του ήταν να επιτεθεί στους βάρβαρους μισθοφόρους που είχε προσλάβει ο Αυρηλιανός για να ισχυροποιήσει τις Ρωμαϊκές δυνάμεις στο Ανατολικό μέτωπο[9]. Μετά τη δολοφονία του Αυρηλιανού και την ακύρωση της συγκεκριμένης στρατιωτικής καμπάνιας, οι μισθοφόροι είχαν λεηλατήσει διάφορες πόλεις στις ανατολικές επαρχίες[8]. Ο θετός αδελφός του και Πραιτωριανός ονόματι Φλωριανός και ο ίδιος ο Τάκιτος κέρδισαν μια μάχη ενάντια των ξένων φυλών ανάμεσα στις οποίες ήταν και οι Έρουλοι. Εξ αυτού, ο αυτοκράτορας απέκτησε το προσωνύμιο «Γοτθικός Μάξιμος»[7].
Καθώς επέστρεφε δυτικά για να αντιμετωπίσει τους Φράγκους και τους Αλαμανούς που είχαν εισβάλλει στη Γαλατία (σύμφωνα με τον Αυρήλιο Βίκτωρ, τον Ευτρόπιο και την «Ιστορία των Αυγούστων»), ο Τάκιτος κατέληξε από πυρετό στα Τύανα της Καππαδοκίας, τον Ιούνιο του 276[10][11]. Λέγεται πως πριν αναπτύξει πυρετό είχε αρχίσει να συμπεριφέρεται περίεργα υποσχόμενος να αλλάξει τα ονόματα των μηνών του έτους ώστε να δοξάσει τον εαυτό του[9]. Ο Ζώσιμος δίδει διαφορετική ερμηνεία αναφέροντας ότι ο αυτοκράτορας δολοφονήθηκε μετά τον διορισμό συγγενή του σε σημαντικό στρατιωτικό πόστο στη Συρία[12].
Παραπομπές και σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Jones, pg. 873
- ↑ Historia Augusta, Vita Taciti, 15:1
- ↑ McMahon, http://www.roman-emperors.org/tacitus.htm#N_3_
- ↑ Canduci, pg. 100
- ↑ Watson, Alaric (1999). Aurelian and the Third Century. London: Routledge. ISBN 0-415-07248-4.
- ↑ Körner, Christian (23 Δεκεμβρίου 2008). «Aurelian (A.D. 270-275)». De Imperatoribus Romanis: An Online Encyclopedia of Roman Rulers and Their Families. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Southern, pg. 127
- ↑ 8,0 8,1 Gibbon, Ch. 12
- ↑ 9,0 9,1 Canduci, pg. 101
- ↑ Aurelius Victor, 36:1
- ↑ Historia Augusta, Vita Taciti, 13:5
- ↑ Zosimus, I:63:2
Πηγές
ΕπεξεργασίαΠρωτογενείς
Επεξεργασία- «Ιστορία των Αυγούστων», Vita Taciti, English version of Historia Augusta (αγγλικά)
- Ευτρόπιος (ιστορικός), Breviarium ab urbe condita, ix. 16, English version of Breviarium ab Urbe Condita (αγγλικά)
- Αυρήλιος Βίκτωρ,' "Epitome de Caesaribus", English version of Epitome de Caesaribus (αγγλικά)
- Ζώσιμος, "Historia Nova", Historia Nova (αγγλικά)
- Ιωάννης Ζωναράς, Compendium of History extract: Zonaras: Alexander Severus to Diocletian: 222–284 (αγγλικά)
Δευτερογενείς
Επεξεργασία- McMahon, Robin, "Tacitus (275-276 A.D)", De Imperatoribus Romanis (αγγλικά)
- Jones, A.H.M., Martindale, J.R. The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I: AD260-395, Cambridge University Press, 1971 (αγγλικά)
- Southern, Pat. The Roman Empire from Severus to Constantine, Routledge, 2001 (αγγλικά)
- Canduci, Alexander (2010), Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9, ISBN 978-1741965988 (αγγλικά)
- Gibbon. Edward Decline & Fall of the Roman Empire (1888) (αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία