Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού

Το Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού, σημερινή έδρα του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, βρίσκεται στη συμβολή της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας αριθ. 5 και της οδού Ζαλοκώστα στην Αθήνα, απέναντι από τη βόρεια πλευρά της Βουλής των Ελλήνων.

Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού
Εξωτερική άποψη του κτιρίου
Γενικές πληροφορίες
Είδος	Νεοκλασικό μέγαρο
Αρχιτεκτονική	Νεοκλασική
Διεύθυνση	Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 5 και Ζαλοκώστα
Γεωγραφικές συντεταγμένες	37°58′34″N 23°44′13″E
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Αθηναίων
Τοποθεσία	Αθήνα
Χώρα	Ελλάδα
Έναρξη κατασκευής	1872
Ολοκλήρωση	1873
Κατάσταση	διατηρημένο, λειτουργικό
Χρήση	Αρχικά: Κατοικία Σήμερα: Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας
Ιδιοκτήτης	Ανδρέας Συγγρός
Τεχνικές λεπτομέρειες
Όροφοι	2
Σχεδιασμός και κατασκευή
Αρχιτέκτονας	Ερνστ Τσίλλερ
Προστασία	αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα και διατηρητέο κτήριο στην Ελλάδα
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Μέγαρο Συγγρού ανήκε στον εύπορο ομογενή τραπεζίτη από την Κωνσταντινούπολη Ανδρέα Συγγρό (1830 - 1899), ο οποίος, όταν αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα (1871), αγόρασε το 1872 οικόπεδο στην αρχή της οδού Κηφισίας (όπως ονομαζόταν τότε η Βασιλίσσης Σοφίας) έναντι του ποσού των 65.000 δρχ, προκειμένου να κτίσει την ιδιωτική κατοικία του.

Όπως αναφέρει η Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, καθηγήτρια αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου: «Η άνοδος στον θρόνο του Γεωργίου του Α΄, η ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, η αναβίωση της Μεγάλης Ιδέας και κυρίως η οικονομικοκοινωνική αναδιοργάνωση του ελληνικού κράτους προσελκύουν πολλούς ομογενείς του εξωτερικού να εγκατασταθούν μόνιμα στη χώρα».

Το νεοκλασικό μέγαρο του Ανδρέα Συγγρού, απέναντι από τα Παλαιά Ανάκτορα του Όθωνα, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1872 - 1873 σε σχέδια του διάσημου Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλλερ (Ernst Ziller, 1837 - 1923). Το αρχικό όμως σχέδιο του Τσίλλερ, όπως αναφέρει ο Συγγρός στα «Απομνημονεύματά» του (1908), τροποποιήθηκε με δική του παρέμβαση και «δια τούτο και έγινεν εξαιρετικώς άτεχνον».

Την ανέγερση του μεγάρου επέβλεψε σε πρώτη φάση ο στρατιωτικός μηχανικός Νικόλαος Σούτσος και στη συνέχεια ο Γάλλος μηχανικός και αρχιτέκτονας Φρεντερίκ Πιάτ (Frederic Piat), ο οποίος επιμελήθηκε και την εσωτερική διακόσμηση. Ο Πιάτ δραστηριοποιήθηκε στο τελευταίο μισό του 19ου αιώνα στην Αθήνα με την υποστήριξη της Γαλλικής Πρεσβείας και είχε συστηθεί στον Ανδρέα Συγγρό από Γάλλους φίλους του. Έργα του είναι επίσης το Μέγαρο Αθηνογένους και η κατασκευή της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα.

Ο Ανδρέας Συγγρός ήταν παντρεμένος με την Ιφιγένεια (1842 - 1921) το γένος Μαυροκορδάτου, η οποία ήταν και η αποκλειστική κληρονόμος του, δεδομένου ότι δεν είχαν αποκτήσει απογόνους. Το μέγαρο, με μυστική διαθήκη της Ιφιγένειας Μαυροκορδάτου-Συγγρού, κληροδοτήθηκε μετά το θάνατό της (1921) στο Ελληνικό Δημόσιο «ίνα χρησιμεύει διαρκώς ως κατάστημα του Υπουργείου Εξωτερικών».

Το κτίριο μετασκευάστηκε με σημαντικές αλλαγές στις αρχικές όψεις του στη δεκαετία 1930-1940, με κύρια παρέμβαση την ανύψωση του προστώου της κεντρικής εισόδου στο ύψος του όλου κτιρίου, το οποίο επιστεγάστηκε με τριγωνικό αέτωμα, προσδίδοντας στο οικοδόμημα νεοκλασικά χαρακτηριστικά.

Το κτήριο κηρύχθηκε το 1976 από το Υπουργείο Πολιτισμού ως προστατευόμενο έργο τέχνης.

Πηγές

• Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη: «Ερνστ Τσίλλερ 1837-1923: Η Τέχνη του Κλασικού», α΄ έκδοση, Εκδοτικός Οίκος ΜΕΛΙΣΣΑ, Αθήνα, 2006.
• Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη: «Η γένεση της Βασιλίσσης Σοφίας», Εφημ. Η Καθημερινή/Επτά Ημέρες, 5 Νοεμβρίου 2000.
• Νικολία Ιωαννίδου: «Η κατοικία του Ανδρέα Συγγρού», Εφημ. Η Καθημερινή, 23 Φεβρουαρίου 1997.
• Αρχείο Νεοτέρων Μνημείων (Ηλεκτρονική Έκδοση)