Μέριχας Κύθνου
Ο Μέριχας είναι παραθαλάσσιος οικισμός της Κύθνου στη Τοπική Κοινότητα Δρυοπίδας στο Νομό Κυκλάδων. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νησιού[2] και απέχει 7 χιλιόμετρα από τη Χώρα (Κύθνος).[3] Η ονομασία του ενδέχεται να προέρχεται από το φυτό ερείκη ή μυρίκη.[4] Σήμερα είναι το κυριότερο λιμάνι του νησιού έχοντας ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά και το Λαύριο.[5] Αναφέρεται από τους προηγούμενους αιώνες ως το ασφαλέστερο και μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της Κύθνου.[4] Ήδη από την δεκαετία του '40 ήταν το κύριο λιμάνι του νησιού και σε αυτό ζούσαν μερικές οικογένειες ψαράδων.[6] Στον Μέριχα λειτουργούσαν τέσσερα καμίνια. Το πιο παλιό υπήρχε ήδη από τον 19ο αιώνα.[7] Στους θερινούς μήνες έχει έντονη τουριστική κίνηση.[8] Σύμφωνα με την απογραφή του 1991 ο πληθυσμός ανερχόταν στους 181 μόνιμους κατοίκους[9] όμως με την απογραφή του 2001 ο πληθυσμός του νησιού ανήλθε στους 289 μόνιμους κατοίκους.[10] Με την απογραφή του 2011 έχει 369 μόνιμους κατοίκους.[11]
Μέριχας | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
Δήμος | Κύθνου, Τοπική Κοινότητα Δρυοπίδος |
Γεωγραφία | |
Νομός | Κυκλάδων |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 349 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 840 06 |
Τηλ. κωδικός | 2281 |
Στο βόρειο τμήμα του Μέριχα βρίσκεται το Βρυόκαστρο και στο νότιο τμήμα του είναι η ιστορική εκκλησία της Παναγίας της Φλαμπουριανής.[12]
Τη δεκαετία του 1970 κατασκευάστηκε το λιμάνι του Μέριχα, ενώ πρωτύτερα οι μετακινήσεις γίνονταν έξω από τον όρμο και ο πληθυσμός μετακινούνταν με καΐκια και βάρκες προς το νησί. Το έτος 2000 κατασκευάστηκαν έργα εξυπηρετήσεως μεγάλων επιβατηγών σκαφών προς διευκόλυνση των κατοίκων και των παραθεριστών.[13]
Δημογραφία Επεξεργασία
Απογραφή | 1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|
Πληθυσμός | 181[9] | 289[10] | 369[11] |
Φωτοθήκη Επεξεργασία
-
Μέριχας (Πανοραμική Θέα)
-
Μέριχας (Κύθνος)
-
Σπίτια του Μέριχα
-
Το Λιμάνι του Μέριχα
-
Το λιμάνι του Μέριχα (Κύθνος)
-
Μέριχας (Κύθνος)
-
Μέριχας (Κύθνος) 2
-
Μέριχας (Κύθνος) 3
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ «Λιμάνι Κύθνου - Μέριχας». Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Σύρου. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Μέριχας». www.touristorama.com. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 Βάλληνδας, Αντώνιος Ν., Κυθνιακά ήτοι της νήσου Κύθνου χωρογραφία και ιστορία μετά του βίου των συγχρόνων Κυθνίων εν ω ήθη και έθη και γλώσσα και γένη κλπ, Ερμούπολη, 1882, σελ. 10.
- ↑ Veloudaki, σελ. 29
- ↑ Χιλιαδάκης, σελ.10
- ↑ Βενετούλιας, σελ. 27
- ↑ «Μέριχας». Kythnosnet. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 9,0 9,1 «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ» (PDF). www.eetaa.gr. 6 Δεκεμβρίου 1993. σελ. 9531. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 10,0 10,1 «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» (PDF). e-demography.gr. 2003. σελ. 149. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ». statistics.gr. 20 Μαρτίου 2014. σελ. 10843. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Μέριχας | Οικισμοί | Τα Νησιά του Ν.Αιγαίου | Κύθνος». www.aegeanislands.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Λιμάνι Κύθνου - Μέριχας». Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Σύρου. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία
- Veloudaki,Chrysanthi Anna (2020). Oria Kastro, an insular medieval settlement and fortress on Kythnos: an architectural, archaeological, and historical investigation. The University of Edinburgh-Thesis.
- Χιλιαδάκης, Στέλιος. Οδηγοί Εταιρίας Ελλήνων Τουριστικών Συγγραφέων. Τα νησιά των Κυκλάδων, Κύθνος. Αθήναι: Εμμ. Μαθιουδάκη.
- Βενετετούλιας, Γιώργης (2004). Τα κεραμικά της Κύθνου. Αθήνα: Εν Πλω.