Μαγιέν (κοινότητα)

γαλλική κοινότητα του νομού της Μαγιέν

Συντεταγμένες: 48°18′11″N 0°36′49″W / 48.30306°N 0.61361°W / 48.30306; -0.61361

Η Μαγιέν (γαλλικά: Mayenne) είναι κοινότητα της δυτικής Γαλλίας, που βρίσκεται στο νομό Μαγιέν στη διοικητική περιοχή Περιοχή του Λίγηρα. Είναι υπονομαρχία του νομού και κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Το όνομά της προέρχεται από τον ποταμό Μαγιέν που τη διαρρέει.

Μαγιέν

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΜαγιέν, καντόνιο της Μαγιέν-Εστ, καντόνιο της Μαγιέν-Ουέστ και διαμέρισμα της Μαγιέν
Ταχυδρομικός κώδικας53100[1]
Κωδικός Κοινότητας53147[2]
Πληθυσμός12.900 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση19,88 km²[4]
Υψόμετρο120 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μαγιέν
48°18′11″N 0°36′49″W
Ιστότοποςhttp://www.ville-mayenne.fr[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η πόλη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στο νομό μετά την πρωτεύουσα Λαβάλ. Το έτος 2016 είχε 12.893 κατοίκους.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Μαγιεναί και Μαγιεναίζ .[6]

Γεωγραφική θέση Επεξεργασία

 
Η περιοχή Μαιν όπου ανήκε η Μαγιέν πριν τη Γαλλική επανάσταση

Η Μαγιέν βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Μαγιέν, στη διοικητική περιοχή Περιοχή του Λίγηρα, κοντά στο νομό Ορν της Νορμανδίας. Απέχει 13 περίπου χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Λαβάλ[7] και 235 χιλιόμετρα κατ'ευθεία γραμμή από το Παρίσι.[8] Η κοντινότερη ακτή είναι ο κόλπος του Μον Σαιν-Μισέλ, στις ακτές της Νορμανδίας.

Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μαγιέν, ανατολικά του δάσους Μαγιέν.

Η πόλη περιβάλλεται από λοφώδη περιοχή, που καλύπτεται από αγροτικές εκτάσεις και διασχίζεται από πολλά μικρά ρέματα. Το κλίμα είναι υγρό, ενώ η επιφάνεια τα λιβάδια καταλαμβάνουν το ήμισυ της γεωργικής γης. Οι λιβαδικές εκτάσεις, ωστόσο, τείνουν να μειώνονται, ιδίως λόγω της καλλιέργειας καλλιεργειών ζωοτροφών και αραβόσιτου.

Η έκταση της κοινότητας είναι 1.988 εκτάρια. Το υψόμετρο κυμαίνεται από 82 έως 159 μέτρα.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Το κάστρο της Μαγιέν
 
Κάρολος Α΄ του Μαγιέν, πρώτος δούκας

Πριν από τη Γαλλική Επανάσταση, η Μαγιέν ανήκε στην ιστορική επαρχία Μαιν. Μετά τη συγκρότηση της χώρας σε νομούς το 1790, η παλιά επαρχία χωρίστηκε σε δύο νομούς, Μαγιέν στα δυτικά, όπου και ανήκει η πόλη, και Σαρτ στα ανατολικά, και οι δύο τμήματα της περιοχής Περιοχή του Λίγηρα.

Αρχαιότητα

Δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή κατοίκησης της Μαγιέν κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Κάποια γαλατορωμαϊκά αντικείμενα που βρέθηκαν πρόσφατα στο χώρο του κάστρου δεν αποτελούν ακόμη επαρκή απόδειξη οικισμού σε αυτό το μέρος. Στη ρωμαϊκή εποχή, η σημερινή πόλη Μαγιέν βρισκόταν στον ρωμαϊκό δρόμο που συνέδεε το Νοβιοντούνουμ-σημερινό Ζυμπλαίν, τη ρωμαϊκή πρωτεύουσα της περιοχής, με την Ινγκένα-σημερινή Αβράνς. Το πέρασμα του ποταμού Μαγιέν ήταν στην Μπριβ, 1,5 χλμ βόρεια της Μαγιέν. Εκεί υπήρχε μια ξύλινη γέφυρα. Ένας οδοδείκτης που υποδεικνύει την απόσταση βρέθηκε στην κοίτη του ποταμού.

Η δημιουργία της Μαγιέν (600-900)

Η πόλη κτίστηκε τον Μεσαίωνα, στους πρόποδες ενός κάστρου από το οποίο σώζονται τμήματα του 13ου και 15ου αιώνα. Ένα μεγάλο ξύλινο κτίριο χτίστηκε αρχικά στο βραχώδες ύψωμα με θέα στον ποταμό. Γύρω στα 900, το κτίριο αυτό αντικαταστάθηκε από ένα πέτρινο ανάκτορο ενώ η Ζυμπλαίν εγκαταλείφθηκε και άρχισε να αναπτύσσεται η Μαγιέν γύρω από το κάστρο.

Μεσαίωνας (900-1500)

Η σημερινή πόλη της Μαγιέν προέρχεται από τον οικισμό που δημιουργήθηκε τον 11ο και στις αρχές του 12ου αιώνα κοντά στο κάστρο, κοντά στην εκκλησία Νοτρ-Νταμ και, από την άλλη πλευρά του ποταμού Μαγιέν, κοντά στην εκκλησία Σαιν-Μαρτίν. Η ανάπτυξή του δημιούργησε σταδιακά την πόλη. Στο τέλος του Μεσαίωνα, δεν είχε πλέον τείχη, αλλά περιβάλλονταν από τάφρο. Το κύριο κτίριο της πόλης ήταν το κάστρο της που κατασκευάστηκε από τις αρχές του 10ου αιώνα.Το 1425 η πόλη έπεσε στην κυριαρχία των Άγγλων, στα πλαίσια του Εκατονταετούς πολέμου, και ανέκτησε την ελευθερία της το 1448. Το 1544 ανακηρύχθηκε σε κτήση μαρκησίου και περιήλθε στον Κάρολο Γ' της Λωρραίνης, το 1563.

Η μεταμόρφωση (1600-1800)

Κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων της Γαλλίας η Μαγιέν πολιορκήθηκε δύο φορές, το 1574 και 1590 και υπέστη σημαντικές ζημίες.

To 1573 η περιοχή έγινε δουκάτο με πρώτο δούκα τον Κάρολο Α΄ του Μαγιέν. Ο Καρδινάλιος Μαζαρέν το αγόρασε στη συνέχεια για λογαριασμό της ανιψιάς του το 1654 και μεταμόρφωσε το παλιό κέντρο. Από εκείνη την εποχή χρονολογούνται: η αποξήρανση του μεσαιωνικού έλους Μπωνταί (σήμερα πλατεία Κλεμανσώ), η δημιουργία Αγοράς, το αποχετευτικό δίκτυο κάτω από την κεντρική Grande-Rue. Τα αρχοντικά πολλαπλασιάστηκαν στις δύο πλατείες κοντά στο δουκικό μέγαρο, το σημερινό Δημαρχείο, που χτίστηκε από το 1660 έως το 1668. Στην περιφέρεια υπήρχαν οι λαϊκές συνοικίες, με τα μεγάλα κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια και τα μοναστήρια (Καπουτσίνων το 1606, Βενεδικτίνων το 1624).

Κατά την Γαλλική Επανάσταση, στην εξέγερση των Σουάνων η πόλη καταλήφθηκε για πρώτη φορά από τους Βασιλόφρονες,αμαχητί, στις 2 Νοεμβρίου 1793. Οι Βασιλόφρονες, ξεκινώντας από την Βανδέα, ήθελαν να φθάσουν στη Γκρανβίλ στη Μάγχη, όπου περίμεναν ενισχύσεις από την Αγγλία. Η αποστολή της Νορμανδίας απέτυχε και μια επαναστατική στρατιωτική επιτροπή του νομού Μαγιέν εγκαταστάθηκε σύντομα στην πόλη για να κρίνει τους εχθρούς της Δημοκρατίας. Ωστόσο, η εξέγερση συνεχίστηκε στη Μαγιέν και η πόλη δέχθηκε και πάλι επίθεση από τους φιλοβασιλικούς στις 13 Φεβρουαρίου 1796. Οι επιτιθέμενοι βοηθήθηκαν από κατοίκους της πόλης και μάχες έλαβαν χώρα στους δρόμους, στις οποίες οι εξεγερμένοι ηττήθηκαν.

Η σύγχρονη πόλη

Η άφιξη του σιδηροδρόμου στα μέσα του 19ου αιώνα βοήθησε την ανάπτυξη της πόλης και ιδιαίτερα την αύξηση της βιομηχανικής δραστηριότητας. Σήμερα, η πόλη αντλεί τον πλούτο της από τις πολλές εταιρείες που υπάρχουν στην επικράτειά της (τρόφιμα, εκτύπωση, φαρμακευτικά) και προσφέρει ένα προνομιούχο τρόπο ζωής σε μια κυρίως αγροτική περιοχή.

Οικονομία Επεξεργασία

Η πόλη έχει τοπική αγορά και μερικές βιομηχανίες: Μηχανοκατασκευές, οικιακές ηλεκτρικές συσκευές, μονάδες παραγωγής τροφίμων και χημικών και φαρμακευτικών προϊόντων και τυπογραφεία.[9]

Αξιοθέατα Επεξεργασία

 
Η βασιλική Νοτρ-Νταμ της Μαγιέν
  • Το Κάστρο, που χτίστηκε τον 10ο αιώνα (900-920) είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ανακτόρου που χρονολογείται από την Καρολίγγεια περίοδο. Η αίθουσα υποδοχής, ο πύργος και το κελάρι είναι εξαιρετικά καλά διατηρημένα. Ο κεντρικός πύργος και τα τείχη, που χτίστηκαν τον 13ο αιώνα για να μετατρέψουν το κάστρο σε οχυρό φρούριο, εξακολουθεί να κυριαρχεί υπερήφανα στον ποταμό και την πόλη Μαγιέν. Τα θολωτά δωμάτια και το παρεκκλήσι έχουν διακοσμήσεις του 13ου αιώνα. Το παρεκκλήσι χρονολογείται από τον 19ο αιώνα και έχει μπαρόκ διακόσμηση. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε και ως φυλακή. Από το 2008 φιλοξενεί το Μουσείο του Κάστρου της Μαγιέν.
  • Το Μουσείο του Κάστρου της Μαγιέν στεγάζεται στο κάστρο. Είναι ένα μουσείο με εξαιρετικές συλλογές από τον Μεσαίωνα που σχετίζονται με την περιοχή, την πόλη Μαγιέν και το νομό και μας πληροφορούν για την καθημερινή ζωή των αρχόντων και των ιπποτών που έζησαν στη Μαγιέν. Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών του κάστρου, ανακαλύφθηκε μια συλλογή εκατό πιονιών, μοναδική για την ποιότητα της κατασκευής για την ποσότητα, που χρονολογείται από τον 10ο-12ο αιώνα. Κάθε χρόνο το μουσείο διοργανώνει προσωρινές εκθέσεις σε διαφορετικά θέματα και περιόδους.
  • Η βασιλική Νοτρ-Νταμ (της Παναγίας), γοτθικού ρυθμού, που ιδρύθηκε το 1100. Χτισμένη στη δεξιά όχθη και ανασκευασμένη πολλές φορές, έχει δυτική πρόσοψη του 11ου αιώνα. Από το αρχικό κτίριο παραμένουν μόνο οι προσόψεις και οι στοές του ναού.
 
Το Δημαρχείο, 17ος αιώνας
  • Η εκκλησία του Σεν Μαρτέν, ρομανικού ρυθμού, διευρυμένη σε νεο-μεσαιωνικό στυλ κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Και οι δύο εκκλησίες ανοικοδομήθηκαν μετά τους βομβαρδισμούς του Β' Παγκοσμίου πολέμου.
  • Το Δημαρχείο, κτίριο του 17ου αιώνα. κτίστηκε από το 1660 έως το 1668 κατά παραγγελία του Μαζαρέν πέθανε το 1661, οπότε δεν είδε ποτέ την ολοκλήρωση του έργου. Το κτίριο είναι ορθογώνιο και χτισμένο από γρανίτη. Έχει δύο ορόφους και ολοκληρώνεται από ένα καμπαναριό που φέρει το άγαλμα του Armand-Charles de La Porte La Meilleraye, συζύγου της κληρονόμου και ανιψιάς του Μαζαρέν. Το εξωτερικό ρολόι χρονολογείται από το 1690, ενώ τα μπαλκόνια από σφυρήλατο σίδηρο, το ηλιακό ρολόι και ο μεσημβρινός είναι του 18ου αιώνα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  2. (Γαλλικά) Code INSEE.
  3. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  4. 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  5. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2023.
  6. . «.habitants.fr/mayenne-53». 
  7. . «distance.to/Laval,Mayenne». 
  8. . «distance.to/Paris/Mayenne». 
  9. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, τομ.39, σελ. 359

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία