Μακρυρράχη Μαγνησίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°25′29″N 23°07′26″E / 39.42478°N 23.124°E / 39.42478; 23.124

Η Μακρυρράχη είναι χωριό του Δήμου Ζαγοράς-Μουρεσίου σην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας και την Περιφέρεια Θεσσαλίας. Σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, έχει πληθυσμό 609 κατοίκους. Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 300 μέτρων, στο ανατολικό Πήλιο, και απέχει 44 χιλιόμετρα από τον Βόλο και 20 χιλιόμετρα από το χιονοδρομικό κέντρο Πηλίου.[1] Στην Τοπική Κοινότητα Μακρυρράχης υπάγονται τα χωριά Άγιοι Σαράντα και Καράβωμα.

Μακρυρράχη
Μακρυρράχη is located in Greece
Μακρυρράχη
Μακρυρράχη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΘεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΜαγνησίας
Δημοτική ΕνότηταΖαγοράς
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
ΝομόςΜαγνησίας
Πληθυσμός
Μόνιμος438
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας37001
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Μέχρι το 1655, το χωριό ήταν αφιερωμένο στη Σουλτάνα Ασμάν Χανούμ, οπότε μετετράπη σε βακούφι. Η Μακρυρράχη ήκμασε οικονομικά χάρη στην καλλιέργεια μεταξοσκωλήκων και την κατασκευή σκουτιών. Η ακμή του χωριού συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.[1] Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Γεώργιος Κανισκέρης διέθεσε σημαντικά ποσά για κοινωφελή έργα στο χωριό με τα οποία συνέβαλε στην ανάπτυξη του χωριού του και της ευρύτερης περιοχής του. Το κτίριο του «Κανισκέρειου Κληροδοτήματος» έχει χαρακτηριστεί μνημείο, διότι αποτελεί αξιόλογο και αντιπροσωπευτικό δείγμα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του Πηλίου των μέσων του 19ου αιώνα, με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά, μορφολογικά και τυπολογικά στοιχεία και, μαζί με τα υπόλοιπα κτίσματα του οικισμού, συνθέτει ένα οικιστικό σύνολο υψίστης αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής αξίας.[2]

Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 «Τελευταία νέα απο ΜΑΚΡΥΡΡΑΧΗ: Το χωριό των λουλουδιών». 21 Φεβρουαρίου 2012. Ταχυδρόμος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2017. 
  2. «ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΝΣΑΚ/19962/565/21-4-2008 - ΦΕΚ 171/ΑΑΠ/14-5-2008». Υπουργείο Πολιτισμού. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]