Νησί Ηλείας
Συντεταγμένες: 38°58′52″N 21°25′12″E / 38.9811°N 21.42°E
Το Νησί είναι χωριό της Ηλείας. Ανήκει στο Δήμο Ανδραβίδας - Κυλλήνης, ενώ παλαιότερα ήταν δημοτικό διαμέρισμα του πρώην Δήμου Βουπρασίας[1]. Κατά την Απογραφή του 2011 βρέθηκε να έχει πληθυσμό 203 κατοίκους[2].
| Νησί | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Ανδραβίδας-Κυλλήνης |
| Δημοτική Ενότητα | Βουπρασίας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Ηλείας |
| Υψόμετρο | 70 μ. |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Μαλίκι |
Στην ομώνυμη τοπική κοινότητα της οποίας αποτελεί έδρα ο οικισμός, υπάγονται επίσης οι οικισμοί Αγία Μαρίνα, Άγιος Αθανάσιος, Καραβουλαίικα, και Κρεμμύδι. Ο συνολικός πληθυσμός της Τοπικής Κοινότητας Νησίου σύμφωνα με την Απογραφή του 2011 ανέρχεται σε 352 κατοίκους[2].
Τοποθεσία - Γεωγραφία Επεξεργασία
Βρίσκεται στην βορειοδυτική Πελοπόννησο, στο βόρειο τμήμα της Ηλείας καθώς και κοντά στα όρια της με την Αχαΐα. Το χωριό είναι χτισμένο σε μια πεδινή τοποθεσία και στην λεκάνη απορροής του ποταμού Βέργα, σε υψόμετρο περίπου 70 μέτρων[3].
Απέχει περί τα[4]: 8 χλμ. από την Βάρδα, 43 χλμ. μέσω της Ε.Ο. Πατρών-Πύργου ή 31 χλμ. μέσω Αρχαίας Ήλιδας από την Αμαλιάδα, και 57 χλμ. από τον Πύργο[5]. Επίσης, απέχει περίπου 51 χλμ. από την Πάτρα[4].
Ονομασία Επεξεργασία
Το πρώην όνομα του χωριού ήταν «Μαλίκι» (ή και «Μαλήκι»)[1][6], το οποίο άλλαξε στο σημερινό δηλαδή σε «Νησί» με το ΦΕΚ 287Α της 10/10/1955[1][7].
Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία
Την 20/04/1835 ορίζεται έδρα του τότε Δήμου Ξενίας[1]. Με το ΦΕΚ 5Α της 08/03/1841 αποσπάται από το Δήμο Ξενίας και προσαρτάται στο Δήμο Βουπρασίων[1]. Με το ΦΕΚ 256Α της 28/08/1912 αποσπάται από το Δήμο Βουπρασίων και ορίζεται έδρα της κοινότητας Μαλίκι[1]. Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997, σύμφωνα με τη Διοικητική Μεταρρύθμιση "Καποδίστριας", προσαρτάται στο Δήμο Βουπρασίας μέχρι το 2010 που εντάχθηκε στο Δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης (ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010) βάσει της Διοικητικής Μεταρρύθμισης "Καλλικράτης"[1].
Στα 1885 αναφέρεται πως ο οικισμός απείχε τρεισήμισι ώρες δρόμο από τη Μανωλάδα, την έδρα του τότε Δήμου Βουπρασίων[8].
Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Η εξέλιξη του μόνιμου πληθυσμού του οικισμού τον 21ο αιώνα, σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές, είναι η εξής:
| Έτος | Κάτοικοι |
|---|---|
| 2001 | 301[9] |
| 2011 | 203[2] |
Εκκλησίες Επεξεργασία
Κεντρική Εκκλησία του χωριού είναι ο Ι.Ν. Παμμέγιστων Ταξιαρχών. Υπάρχουν επίσης τα ξωκκλήσια του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Γεωργίου.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές και υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Μαλίκης/Νησίου Ηλείας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 17/02/2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
- ↑ Υπολογισμός υψομέτρου από διεύθυνση στον χάρτη, advancedconverter.com.
- ↑ 4,0 4,1 Χιλιομετρικές αποστάσεις μέσω του οδικού δικτύου, βασισμένες σε στοιχεία από τους Χάρτες της Google.
- ↑ Πέραν της διαδρομής 57 χλμ. που αναφέρεται (μέσω Ε.Ο. Πατρών-Πύργου), υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές διαδρομές από τις οποίες όμως ο χρόνος μετάβασης είναι σαφώς μεγαλύτερος. Π.χ.: α) 52 χλμ. μέσω παρόχθιας περιοχής της Λίμνης Πηνειού και Επαρχ. Οδ. Πύργου-Οινόης, β) 56 χλμ. μέσω Αρχαίας Ήλιδας και Ε.Ο. Πατρών-Πύργου από το ύψος της Γαστούνης, γ) 58 χλμ. μέσω Μπορσίου, Τραγανού και Ε.Ο. Πατρών-Πύργου από το ύψος της Ανδρβίδας.
- ↑ Οι κάτοικοι του χωριού ήταν αλβανόφωνοι. Βλ. Καλλιβρετάκης 2003, σελ. 231 [υποσημ. 28]
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Νησίου Ηλείας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 11/09/2016.
- ↑ Νουχάκης 1885, σελ. 69.
- ↑ Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001.
Πηγές Επεξεργασία
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012)
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Νέος χωρογραφικός πίναξ. Συνταχθείς και εκδοθείς εγκρίσει του Υπουργείου των Στρατιωτικών υπό Ιωάννου Εμ. Νουχάκη ανθυπασπιστού του Πεζικού, Εκ του Τυπογραφείου του Υπουργείου των Στρατιωτικών, Εν Αθήναις 1885
- Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Πληθυσμός και Οικισμοί της Πελοποννήσου: 13ος-18ος αιώνας, μετάφρ. Χριστίνα Αγριαντώνη, επιμ. Αγγελική Κόκκου, Ιστορικό Αρχείο - Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα 1987. ISBN 978-000-7059-21-8.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Λεωνίδας Φ. Καλλιβρετάκης, "Νέα Πικέρνη Δήμου Βουπρασίων: το χρονικό ενός οικισμού της Πελοποννήσου τον 19ο αιώνα.(και η περιπέτεια ενός πληθυσμού)" στον τόμο Πληθυσμοί και οικισμοί του ελληνικού χώρου. Ιστορικά μελετήματα, σειρά Τετράδια Εργασίας, αρ. 18, Αθήνα, ΙΝΕ/ΕΙΕ, 2003, σελ. 221-242.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Μαλίκης/Νησίου Ηλείας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 17/02/2014.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Νησίου Ηλείας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 11/09/2016.