Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας
Η Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας (Margaretha van de Elzas, 1145 - 15 Νοεμβρίου 1194) ήταν Κόμισσα της Φλάνδρας (1191 - 1194) σε συμβασιλεία με τον σύζυγο τους Βαλδουίνο Ε΄ του Αινώ. Η Μαργαρίτα Α΄ ήταν κόρη του Τιερί της Αλσατίας και της Σιβύλλα του Ανζού, διαδέχθηκε τον άτεκνο αδελφό της Φίλιππο της Φλάνδρας.[4] Παντρεύτηκε (1160) τον Ραλφ Β΄, κόμη του Βερμαντουά ο οποίος ήταν λεπρός και δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει λόγω της ασθένειας του, ο Ραλφ πέθανε από λέπρα (1167). Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο (1169) τον Βαλδουίνο Ε΄ του Αινώ που ήταν τρίτος της ξάδελφος.[4]
Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marguerite d'Alsace (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1145 Λωρραίνη |
Θάνατος | 15 Νοεμβρίου 1194 Μπρυζ |
Τόπος ταφής | St. Donatian's Cathedral |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Βαλδουίνος Ε΄ του Αινώ (από 1169)[1] Ραούλ Β΄ του Βερμαντουά (από 1160)[1] |
Τέκνα | Ισαβέλλα του Αινώ Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης Γιολάντα της Φλάνδρας Φίλιππος Α΄ του Ναμύρ Ερρίκος της Φλάνδρας[2] Ευστάθιος της Φλάνδρας Sybilla of Henao[3] |
Γονείς | Τιερί της Αλσατίας και Σιβύλλα του Ανζού |
Αδέλφια | Λωρέτ της Φλάνδρας Γερτρούδη της Φλάνδρας Ματθαίος της Αλσατίας Φίλιππος της Αλσατίας Πέτρος της Φλάνδρας |
Οικογένεια | Οίκος της Λωρραίνης |
Σχετικά πολυμέσα | |
Κόμισσα της Φλάνδρας
ΕπεξεργασίαΟ αδελφός της Φίλιππος πέθανε άτεκνος (1191) και η Μαργαρίτα με τον σύζυγο της Βαλδουίνο ανέλαβαν την Φλάνδρα σαν νόμιμοι κληρονόμοι. Ο βασιλιάς της Γαλλίας διεκδίκησε να ενσωματώσει την κομητεία της Φλάνδρας στο Γαλλικό στέμμα λόγω απουσίας αρσενικών κληρονόμων, το πρόβλημα λύθηκε τελικά με την Συνθήκη του Αράς που έκλεισε με την μεσολάβηση του αρχιεπισκόπου του Ρενς.[5] Οι αναταραχές συνεχίστηκαν με την χήρα του αδελφού της στην οποία έδωσαν μερικά εδάφη στην παραλιακή και νότια Φλάνδρα, προκάλεσε πολλές αναταραχές με την ψηλή φορολογία.[5]
Η επίσημη αναγνώριση της Μαργαρίτας και του συζύγου της σαν κόμητες της Φλάνδρας δεν ολοκληρώθηκε τελικά πριν τις 1 Μαρτίου 1192.[5] Ο επίσημος κυβερνήτης ήταν ο σύζυγος της και η ίδια αναγνωρίστηκε συγκυβερνήτης όπως επικρατούσε στα έθιμα εκείνης της εποχής για τις γυναίκες. Η Μαργαρίτα απαγόρευσε σαν κόμισσα οποιαδήποτε νομική ανεξαρτησία στα εδάφη της, για τον ίδιο λόγο εμπόδισε τους Χανσεάτες εμπόρους της Μπρυζ να αποκτήσουν οποιαδήποτε ξεχωριστά νομικά δικαιώματα στο λιμάνι της Νταμ.[6] Η Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας πέθανε (15 Νοεμβρίου 1194) και την διαδέχτηκε ο γιος της αφού ο σύζυγος απέκτησε κληρονομικά δικαιώματα μόνο μέσω του γάμου και δεν μπορούσε να παραμείνει κόμης.[7]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τον σύζυγο της Βαλδουίνο Ε΄ της Φλάνδρας απέκτησε :
- Ισαβέλλα του Αινώ 1170 - 1190, που παντρεύτηκε τον Φίλιππο Β' της Γαλλίας.[4]
- Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης 1171 - π.1205, Θ΄ κόμης της Φλάνδρας, ΣΤ΄ κόμης του Αινώ και Α' Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης.[4]
- Γιολάντα της Φλάνδρας 1175- 1219, διαδέχθηκε τον αδελφό της Ερρίκο ως Λατίνα αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης. Παντρεύτηκε τον Πέτρο Β' του Κουρτεναί.
- Φίλιππος Α' 1175 - 1212, μαρκήσιος του Ναμύρ.
- Ερρίκος της Φλάνδρας 1176 - 1216, διαδέχθηκε τον αδελφό του Βαλδουίνο Α' ως Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης.
- Σίβυλλα 1179 - 1217, παντρεύτηκε τον Γκυσκάρ Δ' του Μπωζώ. Η κόρη τους Αγνή του Μπωζώ παντρεύτηκε τον Θεοβάλδο Α' Μπλουά βασιλιά της Ναβάρρας.
- Ευστάθιος (απεβ. 1219), αντιβασιλιάς του βασιλείου της Θεσσαλονίκης.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 p10475.htm#i104742. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Evergates 1999, σ. 114
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Nicholas 1992, σ. 74
- ↑ https://books.google.se/books?id=_Jq1CgAAQBAJ&pg=PT517&dq=Margaret+I,+Countess+of+Flanders+1194&hl=sv&sa=X&ved=0ahUKEwiE_LTXnsvXAhXBYlAKHf6vC4IQ6AEISjAF#v=onepage&q=Margaret%20I%2C%20Countess%20of%20Flanders%201194&f=false
- ↑ Nicholas 1992, σ. 75
Πηγές
Επεξεργασία- Evergates, Theodore, ed. (1999). Aristocratic Women in Medieval France. University of Pennsylvania Press.
- Nicholas, David (1992). Medieval Flanders. Longman.