Γιολάντα της Φλάνδρας
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Γιολάντα ή Ιολάνδη της Φλάνδρας (Yolande van Henegouwen, 1175 – 1219) από τον Οίκο της Φλάνδρας ήταν Μαρκησία του Ναμύρ (1212 - 1217) και Λατίνη Αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης (1217 - 1219) στο όνομα του μεγαλύτερου γιου της Φιλίππου του Ναμύρ την διετία που ο σύζυγος της Πέτρο του Κουρτεναί αιχμαλωτίστηκε προκειμένου να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη για να αναλάβει τον θρόνο του. [2]
| Γιολάντα της Φλάνδρας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1175 |
| Θάνατος | 1219 Κωνσταντινούπολη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Πιέρ Β΄ ντε Κουρτεναί (από 1193)[1] |
| Τέκνα | Φίλιππος Β΄ του Κουρτεναί-Ναμύρ Ροβέρτος Β΄ του Κουρτεναί Ερρίκος Β΄ του Ναμύρ Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης Μαργαρίτα Μαρκησία του Ναμύρ Ελισάβετ του Κουρτεναί Γιολάνδη του Κουρτεναί Μαρία του Κουρτεναί Αγνή του Κουρτεναί Λεονώρα του Κουρτεναί |
| Γονείς | Βαλδουίνος Ε΄ του Αινώ και Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας |
| Αδέλφια | Ισαβέλλα του Αινώ Φίλιππος Α΄ του Ναμύρ Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης Ερρίκος της Φλάνδρας |
| Οικογένεια | Οίκος της Φλάνδρας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αυτοκράτορας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Λατίνη Αυτοκράτειρα της ΚωνσταντινούποληςΕπεξεργασία
Ήταν κόρη του Βαλδουίνου Ε΄ κόμη της Φλάνδρας και της κόμισσας Μαργαρίτας της Αλσατίας, δυο από τους αδελφούς της ο Βαλδουίνος Α' και στην συνέχεια ο Ερρίκος της Φλάνδρας στέφθηκαν Λατίνοι αυτοκράτορες της Κωνσταντινουπόλεως. Μετά τον θάνατο του δεύτερου (1216) μεσολάβησε μία σύντομη περίοδος ενός έτους που ο θρόνος έμεινε κενός μέχρι την εκλογή του συζύγου της Πέτρου των Καπετιδών του Κουρτεναί. Ο Πέτρος έστειλε τη Γιολάντα στην Κωνσταντινούπολη αφού ο ίδιος βρισκόταν σε πόλεμο με το Δεσπότη της Ηπείρου Θεόδωρο Δούκα Άγγελο, από τον οποίο ο Πέτρος αιχμαλωτίστηκε. Εξ αιτίας της αβέβαιης τύχης του (αν και πιθανότατα είχε σκοτωθεί) η Γιολάντα κυβέρνησε ως αντιβασίλισσα. Συμμάχησε με τους Βουλγάρους ενάντια των διαφόρων επιγόνων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κρατών και ήταν έτοιμη να κάνει ειρήνη με τον Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρη της αυτοκρατορίας της Νικαίας ο οποίος είχε παντρευτεί την κόρη της Μαρία. Πέθανε αιφνίδια (1219) την ίδια χρονιά που φημολογείται οτι πέθανε και ο σύζυγος της στην αιχμαλωσία, την διαδέχθηκε ο δευτερότοκος γιος της Ροβέρτος του Κουρτεναί λόγω της άρνησης του μεγαλύτερου αδελφού του Φιλίππου να αναλάβει τον θρόνο. [3] Ο Ροβέρτος βρισκόταν εκείνη την εποχή ακόμα στη Γαλλία και ουσιαστικά ο θρόνος παρέμεινε κενός έως την άφιξή (1221).
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Με τον σύζυγο της Πέτρο του Κουρτεναί παιδιά της ήταν :
- Μαργαρίτα, παντρεύτηκε πρώτα τον Ραούλ κύριο του Ισσοντάν και έπειτα τον Ερρίκο Α΄ κόμη του Βιαντέν.
- Φίλιππος Β΄ μαρκήσιος (μαργράβος) του Ναμύρ.
- Ελισάβετ, παντρεύτηκε πρώτα τον Βάλτερ κόμη του Μπαρ-συρ-Σεν και έπειτα τον Εύδη Α' κύριο του Μοντανί.
- Γιολάντα, παντρεύτηκε τον Ανδρέα Β΄ Άρπαντ της Ουγγαρίας.
- Ροβέρτος Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης.
- Αγνή (1202 - 1247), παντρεύτηκε τον Γοδεφρείδο Β' Βιλλεαρδουΐνο πρίγκιπα της Αχαΐας.
- Μαρία, παντρεύτηκε τον Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρη Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
- Ερρίκος Β΄ μαρκήσιος (μαργράβος) του Ναμύρ.
- Ελεονόρα του Κουρτεναί (1208 - 1230).
- Βαλδουίνος Β΄ Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης.
Γενεαλογικό δέντρο Λατίνων αυτοκρατόρων ΚωνσταντινουπόλεωςΕπεξεργασία
| Βαλδουίνος Η' κόμης Φλάνδρας Ε' κόμης του Αινώ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Βαλδουίνος Θ' κόμης Φλάνδρας ΣΤ' κόμης του Αινώ Α' Λατίνος αυτ. Κωνσταντινούπολης (1204-05) | Ερρίκος της Φλάνδρας Λατίνος αυτ. Κωνσταντινούπολης (1206-16) | Γιολάντα της Φλάνδρας Αντιβασιλέας (1217-19) | Πέτρος του Κουρτεναί Λατίνος αυτ. Κωνσταντινούπολης (jure auxoris) (1217-19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ροβέρτος του Κουρτεναί Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1221-28) | Βαλδουίνος Β' Λατίνος αυτ. Κωνσταντινούπολης (1228-61) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ p1694.htm#i16931. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Donald M. Nicol, The Last Centuries of Byzantium, 1261-1453, (Cambridge University Press, 2002), 12.
- ↑ Donald M. Nicol, The Last Centuries of Byzantium, 1261-1453, (Cambridge University Press, 2002), 12.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Donald M. Nicol, The Last Centuries of Byzantium, 1261-1453, (Cambridge University Press, 2002)
