Ανδρέας Β΄ της Ουγγαρίας

Ο Ανδρέας Β΄ (ουγγρικά: II. András‎‎, κροατικά: Andrija II‎‎, 1176 ή 1177 - 21 Σεπτεμβρίου 1235) ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας (1205 - 1235), μέλος της οικογένειας των Αρπάντ.

Ανδρέας Β'
Βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας
Περίοδος1205 - 1235
ΠροκάτοχοςΛαδίσλαος Γ΄
ΔιάδοχοςΜπέλα Δ΄
Γέννηση1177
Θάνατος21 Σεπτεμβρίου 1235
ΣύζυγοςΓερτρούδη της Μερανίας
Γιολάνδη του Κουρτεναί
Βεατρίκη των Έστε
ΕπίγονοιΆννα Μαρία της Ουγγαρίας
Μπέλα Δ΄ της Ουγγαρίας
αγία Ελισάβετ της Ουγγαρίας
Κολομάν της Γαλικίας
Ανδρέας της Γαλικίας
Γιολάνδη της Ουγγαρίας
Στέφανος ο Υστερότοκος
ΟίκοςΑρπάντ
ΠατέραςΜπέλα Γ΄
ΜητέραΑγνή της Αντιόχειας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ήταν γιος του Μπέλα Γ΄ της Ουγγαρίας και της Αγνής των Σατιγιόν, κόρης του Ραϋνάλδου. Μετά την ανεπιτυχή επανάσταση ενάντια στον μεγάλο αδελφό του, Ίμρε (Εμέρικ), ονομάστηκε απ' αυτόν αντιβασιλιάς για λογαριασμό του υιού του, Λαδίσλαου. Διαδέχθηκε το 1205 τον νεαρό αυτόν ανιψιό του Λαδίσλαο Γ΄.

Περιγράφεται σαν βασιλιάς ιπποτικός, γενναίος, ευσεβής με τεράστια προτερήματα, γενναιοδωρία χωρίς όρια, αγάπη και ενδιαφέρον για τον λαό του. Ταυτόχρονα όμως ήταν και απερίσκεπτος, ελάττωμα που θα οδηγήσει τον επόμενο αιώνα μετά από αυτόν στον αφανισμό της μακρόχρονης Ουγγρικής δυναστείας των Αρπάντ. Οι ευγενείς δεν ανταποκρίθηκαν στην αγάπη που τους έδειξε, αλλά στάθηκαν αχάριστοι απέναντι του. Η πρώτη σύζυγός του Γερτρούδη της Μερανίας, δολοφονήθηκε το 1213 από ζηλόφθονες ευγενείς. Το 1215 νυμφεύτηκε τη Γιολάνδη του Κουρτεναί.

Συμμετοχή του στην Ε΄ Σταυροφορία

Επεξεργασία

Κλήθηκε από τον πάπα Ονώριο Γ΄ το 1217 για συμμετοχή στην Ε' Σταυροφορία στους Αγίους Τόπους. Δέχθηκε, με την ελπίδα να αποκτήσει δικαιώματα στη Λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης. Οι Ούγγροι δυσαρεστήθηκαν, γιατί δεν ήθελαν συμμετοχή σε Σταυροφορία, αλλά αυτός κατόρθωσε να οδηγήσει στη Βιέννη στρατό 15.000 ανδρών. Για να εξασφαλιστεί οικονομικά έβαλε έναν μουσουλμάνο έμπορο να διευθύνει τα οικονομικά του κράτους του, και κατηγορήθηκε σκληρά γι' αυτό από τους υπηκόους του.

Όλη η εκστρατεία αποδείχθηκε τελικά μάταια, αφού το βασίλειο της Ιερουσαλήμ δεν ήταν παρά μια λωρίδα παραθαλάσσιας γης 440 τ.χλμ. Μετά από μάχη με τους Τούρκους στον Ιορδάνη και ανεπιτυχείς εφόδους σε φρούρια του Λιβάνου, ο Ανδρέας πήρε τον δρόμο της επιστροφής στην Ουγγαρία.

Επέστρεψε μέσω Αντιόχειας, Ικόνιου, Κωνσταντινούπολης και Βουλγαρίας και βρήκε τους βαρόνους σε μεγάλη άνοδο αποσπώντας του τη Χρυσή Βούλα. Με την επιστροφή του πραγματοποίησε μια σημαντική συμμαχία με τον ισχυρό Βούλγαρο βασιλιά Ιβάν Ασέν Β΄, στον οποίο έδωσε τη μεγαλύτερη κόρη του, Άννα, για σύζυγο.

Έκανε έκκληση στους Τεύτονες να τον βοηθήσουν στους αγώνες του κατά των Κουμάνων, προσφέροντας σε αυτούς εκτάσεις γης στην Τρανσυλβανία, αλλά τους έδιωξε όταν επιχείρησαν να δημιουργήσουν ανεξάρτητο κράτος μέσα στο δικό του. Απέκρουσε επιτυχώς επίθεση του Φρειδερίκου Β΄ της Αυστρίας (1234). Νυμφεύτηκε την ίδια χρονιά την τρίτη σύζυγο του, Βεατρίκη των Έστε.

 
Η σφραγίδα του Ανδρέα Β΄. Επιγρ.: ANDREAS DI GRATIA VNGARIE DALMATIE CROATIE RAME SVIE GALICIE REX + SIGIEL SECUNDI ANDREE REGIS, TERCII BELE REGIS FILII.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Με την πρώτη σύζυγό του Γερτρούδη των Άντεχς, κόρης τού Μπέρτολντ δούκα της Μερανίας, παιδιά του ήταν:

Από τη δεύτερη σύζυγό του, Γιολάντα των Καπετιδών-Κουρτεναί, κόρης τού Πέτρου Β΄ κόμη τού Νεβέρ, είχε τέκνο:

Από τον τρίτο του γάμο με τη Βεατρίκη των Έστε, κόρη τού Αλντομπραντίνο Α΄ μαρκησίου του Έστε, γεννήθηκε μετά τον θάνατό του ο: