Μαργαρίτα του Λ'Αιγκλ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Μαργαρίτα, γαλλ. Marguerite (απεβ. 1141) από τον Οίκος του Λ'Αιγκλ ήταν κόρη του κυρίου του Λ'Αιγκλ και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Ναβάρρας.
| Μαργαρίτα του Λ'Αίγκλ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1104 |
| Θάνατος | 25 Μαΐου 1141[1] |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός της Παμπλόνα[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γκαρθία Ραμίρεθ της Ναβάρρας (από 1130) |
| Τέκνα | Σάντσο ΣΤ΄ της Ναβάρρας Λευκή της Ναβάρρας, βασίλισσα της Καστίλης Μαργαρίτα της Ναβάρρας |
| Γονείς | Gilbert de l'Aigle και Juliette du Perche |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν κόρη του Γιλβέρτου κυρίου του Λ'Αιγκλ και της Γιουλιάνας του Περς, κόρης του Γοδεφρείδου Β΄ κόμη του Περς.
Αν και ο πατέρας της ήταν Νορμανδός (το Αιγκλ είναι στη Νορμανδία), η εκ μητρός μάμμη της ήταν η Βεατρίκη του Μοντιντιέ, της οποίας η αδελφή Φελίσια του Ρουσύ ήταν σύζυγος του Σάντσο Ραμίρεθ της Αραγωνίας & Παμπλόνας. Ο θείος της Ροτρού Γ΄ κόμης του Περς είχε χάσει τη σύζυγό του, τον γιο του και δύο ανιψιούς, τους Εργκενούλφ και Γοδεφρείδο (αδελφούς της Μαργαρίτας) το 1120 στο ναυάγιο του Λευκού Πλοίου. Έπειτα από αυτή την τραγωδία, ο Ροτρού Γ΄ άφησε τη Γιουλιάνα υπεύθυνη της κομητείας του τού Περς και μετέβη στην Αραγωνία, όπου είχε παλαιότερα πολεμήσει. Τότε κανόνισε τον γάμο της Μαργαρίτας. Ο σύζυγός της Γκαρθία έγινε απροσδόκητα βασιλιάς της Ναβάρρας. Επικύρωσε τα δικαιώματα και προνόμια της εκκλησίας της Παμπλόνας με τη συμβουλή της "συζύγου του Μαργαρίτες βασίλισσας" σε καταστατικό του 1135.
Οικογένεια Επεξεργασία
Παντρεύτηκε το 1130 τον Γκαρθία Ραμίρεθ τότε κύριο του Μονθόν, που 4 έτη μετά έγινε βασιλιάς της Ναβάρρας. Είχε τέκνα:
- Σάντσο ΣΤ΄ 1132-1194, βασιλιάς της Ναβάρρας.
- Λευκή μετά το 1133-1156, παντρεύτηκε τον Σάντσο Γ΄ των Ιβρέα βασιλιά της Καστίλης.
- Μαργαρίτα π.1135-1183, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Α΄ των Ωτβίλ βασιλιά της Σικελίας.
Η σχέση του Γκαρθία με τη Μαργαρίτα ήταν πάντως ασταθής. Αυτή υποτίθεται ότι είχε πολλούς εραστές και έδειχνε εύνοια στους Γάλλους συγγενείς της. Έκανε έναν δεύτερο γιο:
- (Ροδρίγο) Ερρίκος 1144-π.1175, κόμης του Μοντεσκαλιόζο,
που ο άνδρας της αρνήθηκε να αναγνωρίσει. Δεν τον νομιμοποίησε ποτέ, ακόμη και μετά το τέλος της Μαργαρίτας. Εθεωρείτο ευρέως νόθος, αν και η αδελφή του Μαργαρίτα δεν του συμπεριφέρθηκε ποτέ ως τέτοιον. Ο Ερρίκος σίγουρα δεν συμπεριφερόταν, ποτέ, διαφορετικά, από το να είναι γιος του βασιλιά.
Η Μαργαρίτα απεβίωσε σε έλλειψη εύνοιας το 1141. Ο Γκαρθία έπειτα έκανε δεύτερο γάμο. Ωστόσο η νεότερη κόρη της τη θυμόταν με στοργή.
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Luscombe, David; Riley-Smith, Jonathan, eds. (2004). The New Cambridge Medieval History: Volume 4, C.1024-c.1198, Part II. Cambridge University Press.
- Thompson, Kathleen (2002). Power and Border Lordship in Medieval France: The County of the Perche, 1000-1226. The Boydell Press.