Μελχισεδέκ Τσουδερός

Έλληνας μοναχός και επαναστάτης

Ο Μελχισεδέκ Τσουδερός (1769 - 1823) ήταν Έλληνας ιερομόναχος και αγωνιστής της ελληνικής επανάστασης από την Κρήτη. Σκοτώθηκε το 1823 σε μάχη με τα οθωμανικά στρατεύματα στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων[1].

Μελχισεδέκ Τσουδερός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1769
Κρήτη
Θάνατος3  Φεβρουαρίου 1823
Πολεμάρχι Χανίων
ΨευδώνυμοΤσουδερογούμενος
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
μοναχός
Οικογένεια
ΓονείςΕμμανουήλ Καλλέργης Τσουδερός
ΑδέλφιαΙάκωβος Τσουδερός
Γεώργιος Τσουδερός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΦιλικός

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1769[2] υπό το κοσμικό όνομα Μιχαήλ και καταγόταν από την ιστορική οικογένεια των Τσουδερών. Ήταν ο τριτότοκος γιος του Εμμανουήλ Τσουδερού και είχε τουλάχιστον άλλα τρία αδέλφια, τους Γεώργιο, Ιωάννη και Νικόλαο[3][4]. Κατά το 1810 έγινε μοναχός με το όνομα Μελχισεδέκ στη Μονή Πρέβελη, στην οποία είχε παραχωρηθεί μεγάλο μέρος της κτηματικής περιουσίας της οικογένειάς του. Γύρω στο 1817 αναδείχτηκε ηγούμενος της μονής αποκτώντας το παρωνύμιο «Τσουδερογούμενος»[5]. Όντας φιλελεύθερο πνεύμα, κατά την προεπαναστατική περίοδο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από μοναχό της Αγίας Λαύρας[4].

Κατά τον Μάιο του 1821, Τουρκοκρητικός αξιωματικός προσπάθησε να τον συλλάβει, ο ίδιος όμως ειδοποιήθηκε από έτερο Τουρκοκρητικό και διέφυγε στον Ασώματο Ρεθύμνης. Από εκεί, κινήθηκε μαζί με τους αδελφούς του Γεώργιο και Ιωάννη στον Καλλικράτη Χανίων και στη συνέχεια κατευθύνθηκε μαζί με ένοπλη δύναμη προς τη μονή, η οποία ενδιάμεσα είχε καταστραφεί και λεηλατηθεί από τους Οθωμανούς[3]. Στις 24 του ίδιου μήνα, συμμετείχε στην επίσημη κήρυξη της επανάστασης, στο Κούρκουλο Ροδάκινου Ρεθύμνης[6].

Στις 13 Ιουνίου έλαβε μέρος σε μάχη στο λόφο του Αγίου Ιωάννη όπου είχε στρατοπεδεύσει δύναμη 600 Οθωμανών. Ο αιφνιδιασμός υπήρξε απόλυτος, οι αντίπαλοι υπέστησαν πολλές απώλειες - μεταξύ των νεκρών ήταν και ο αρχηγός τους, ο Τουρκοκρητικός Ισμαήλ Αγάς ή Ψαραοσμαήλης - και υποχώρησαν ενώ οι επαναστάτες απελευθέρωσαν μια σειρά από χωριά της περιοχής[7]. Δύο ημέρες έπειτα, οι άνδρες του επικράτησαν σε νέα μάχη με εχθρικές δυνάμεις στο Σπήλι. Μάλιστα, από οθωμανικής πλευράς, ανάμεσα στους νεκρούς συγκαταλεγόταν και ο επικεφαλής του αποσπάσματος Δελή Μουσταφά, ο οποίος πιάστηκε αιχμάλωτος και αργότερα εκτελέστηκε[8].

Τον Μάιο του 1822 συμμετείχε στη Γ' Συνέλευση των Κρητών, στους Αρμένους Χανίων[9], όπου ανέλαβε καθήκοντα φροντιστή υπό τον γενικό έπαρχο Κρήτης, Μιχαήλ Κομνηνό Αφεντούλιεφ[10]. Σκοτώθηκε στο Πολεμάρχι Χανίων, στις 3 Φεβρουαρίου του 1823, στο πλαίσιο επιχειρήσεων των επαναστατών προς κατάληψη του Πύργου Κισσάμου όπου βρίσκονταν οχυρωμένες οθωμανικές δυνάμεις[11].

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Δετοράκης 1986, σελ. 428.
  2. Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τ. 23, σ. 363.
  3. 3,0 3,1 Κόκκινος 1974, σελ. 14.
  4. 4,0 4,1 Γούδας 1930, σελ. 53-54.
  5. Γούδας 1930, σελ. 54.
  6. Γούδας 1930, σελ. 58.
  7. Γούδας 1930, σελ. 60.
  8. Γούδας 1930, σελ. 61-63.
  9. Γούδας 1930, σελ. 64.
  10. Ζαμπέλιος & Κριτοβουλίδης 1893, σελ. 416-418.
  11. Γούδας 1930, σελ. 63-64.