Μενεκράτης ο Σάμιος
Ο Μενεκράτης ο Σάμιος ήταν ποιητής (επιγραμματοποιός) του 4ου ή 3ου π.Χ. αιώνα.
| Μενεκράτης ο Σάμιος | |
|---|---|
| Γέννηση | 400 π.Χ.[1] |
| Ιδιότητα | επιγραμματοποιός[2] |
Διασώζεται ένα αμφισβητούμενο όμορφο δίστιχο επίγραμμά του για τα γηρατειά στον ένατο τόμο της Ελληνικής ανθολογίας (AP IX 55)[3][4][5] καθώς και πιθανώς το επίγραμμα 54[6] Το κείμενο της Παλατινής Ανθολογίας αποδίδει το επίγραμμα 54 σε κάποιον Μενεκράτη χωρίς επιθετικό προσδιορισμό. Κατά συνέπεια δεν θα μπορούσε να λεχθεί με απόλυτη βεβαιότητα αν αυτού του επιγράμματος ο ποιητής ήταν ο Μενεκράτης ο Σμυρναίος ή ο Μενεκράτης ο Σάμιος ή, ίσως, κάποιος άλλος τρίτος Μενεκράτης, αλλά το ίδιο επίγραμμα 54, εμφανίζεται ως: «Μενεκράτους Σαμίου» στον Στοβαίο[7], καθώς επίσης και στην Ευφημιανή συλλογή (συνήθως αποκαλούμενη στη βιβλιογραφία ως Syll. E.), με την ένδειξη «εις γήρας».[8]
Στην Παλατινή ανθολογία εμφανίζονται τρία επιγράμματα με το όνομα Μενεκράτης:
- Βιβλίο 9, επίγραμμα 54: Μενεκράτους
- Βιβλίο 9, επίγραμμα 55: Λουκιλλίου οι μεν Μενεκράτους Σαμίου
- Βιβλίο 9, επίγραμμα 390: Μενεκράτους Σμυρναίου
Στο προοίμιο της ανθολογίας Στέφανος του Μελεάγρου, αναφέρεται ότι έχει περιληφθεί σε αυτήν ποιητής με το όνομα Μενεκράτης χωρίς να δηλώνεται ποιος από τους παραπάνω είναι.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. 64395761. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2018.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 102399115. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ (9.55) Λουκιλλίου οι μεν Μενεκράτους Σαμίου
Εἴ τις γηράσας ζῇν εὔχεται, ἄξιος ἐστι
γηράσκειν πολλῶν εἰς ἐτέων δεκάδας. - ↑ The Greek Anthology, Volume III: Book 9: The Declamatory Epigrams. Translated by W. R. Paton. Loeb Classical Library 84. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1917. (9.55)
- ↑ Σελίδα 365 του Παλατινού χειρογράφου, Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Χαϊδεμβέργης
- ↑ The Greek Anthology, Volume III: Book 9: The Declamatory Epigrams. Translated by W. R. Paton. Loeb Classical Library 84. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1917. (Gr. Anth. 9.54).
(9.54) Μενεκράτους
Γῆρας ἐπὰν μὲν ἀπῇ, πᾶς εὔχεται• ἤν δέ ποτ' ἔλθῃ,
μέμφεται• ἔστι δ' ἀεὶ κρεῖσσον ὀφειλόμενον. - ↑ Ιωάννου Στοβαίου Ανθολόγιον, Augustus Menike τόμος 4, Lipsiae, sumptibus et typis B.G.Teubneri, 1862, σελ. 81, επίγραμμα 27, αναφερόμενο στη βιβλιογραφία ως: Stob. Flor. 4. 50. 62 (Στοβαίου Ανθολόγιον, 4ο βιβλίο, 62), στο κεφάλαιο «Ψόγος γήρως» (επιγράμματα στα οποία ψέγονται τα γεράματα)
- ↑ The Greek anthology: Hellenistic epigrams, Volume 1, Editors: Andrew Sydenham Farrar Gow, Sir Denys Lionel Page, εκδότης CUP Archive, 1965, σελ. 140