Μιλίτσα του Μαυροβουνίου
Η Μιλίτσα (ρωσ. Мулица Петровић Њежш, 14 Ιουλίου 1866 - 5 Σεπτεμβρίου 1951) του Οίκου των Πέτροβις-Νιέγκος ήταν πριγκίπισσα του Μαυροβουνίου και μετέπειτα μεγάλη δούκισσα της Ρωσίας.
| Μιλίτσα | |
|---|---|
| Πριγκίπισσα του Μαυροβουνίου Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας | |
 | |
| Γέννηση | 14 Ιουλίου 1866 Τσέτινιε, Μαυροβούνιο |
| Θάνατος | 5 Σεπτεμβρίου 1951 (85 ετών) Αλεξάνδρεια, Βασίλειο της Αιγύπτου |
| Τόπος ταφής | Ναός του Αρχάγγελου Μιχαήλ, Κάννες, Γαλλία |
| Σύζυγος | Πέτρος Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας (1889-1931) |
| Επίγονοι | Μαρίνα Ρωμανός Ναντέζντα Σοφία |
Πλήρες όνομα | |
Μιλίτσα Νικολάγιεβνα Ρομάνοβα Ρωσικά: Militza Nikolaevna Romanova Κυριλλικά: Милица Николаевна Романова | |
| Οίκος | Πέτροβιτς-Νιέγκος (από την γέννηση) Ρομανώφ (από τον γάμο) |
| Πατέρας | Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου |
| Μητέρα | Μιλένα Βούκοτιτς |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1866 στο Τσέτινιε, και ήταν το δεύτερο παιδί και η δεύτερη κόρη του Νικολάου Α΄ του Μαυροβουνίου και της Μιλένα Βούκοτιτς.
Η Μιλίτσα και η νεότερη αδερφή της, Αναστασία, προσκλήθηκαν από τον Αλέξανδρο Γ΄ της Ρωσίας για εκπαίδευση στο Ινστιτούτο Σμόλνυ, το οποίο ήταν σχολείο «ευγενών κοριτσιών».[1] Εκεί ε΄χιε σπουδάσει και η μεγαλύτερη αδελφή τους, Λιούμπιτσα (μετέπειτα Ζόρκα), και αργότερα οι νεότερες αδελφές τους Μαρία, Ελένη και Άννα.
Στις 26 Ιουλίου 1889 παντρεύτηκε το Μεγάλο Δούκα Πέτρο Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας στην Αγία Πετρούπολη. Απέκτησαν τέσσερα παιδιά, από τα οποία το ένα δεν επέζησε. Στη Ρωσία ήταν γνωστή ως Μεγάλη Δούκισσα Μιλίτσα Νικολάγιεβνα.
Το 1907 η αδελφή της, Αναστασία, έχοντας χωρίσει με τον πρώτο συζυγό της, Γεώργιο Μαξιμιλιάνοβιτς, παντρεύτηκε τον αδελφό του συζύγου της Μιλίτσα, Νικόλαο Νικολάγιεβιτς. Και οι δύο αδελφές είχαν κοινωνική επιρροή στην ρωσική αυτοκρατορική Αυλή και ήταν πολύ φιλόδοξες τόσο για το μέλλον των συζύγων τους - εγγονών του Νικολάου Α΄ της Ρωσίας- όσο και των παιδιών τους. Ήταν αντιπαθείς από την υπόλοιπη αυτοκρατορική οικογένεια για τις μηχανορραφίες τους και την προσκόλλησή τους στον τσάρο Νικόλαο Β΄ και στην αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα. Είχαν τα ψευδώνυμα «Ο Μαύρος Κίνδυνος», "Κοράκια" και "Κατσαρίδες", επειδή ενδιαφέρονταν για τον αποκρυφισμό παραμένοντας παράλληλα φανατικές ορθόδοξες.[2] Λόγω αυτού του ενδιαφέροντος, γνώρισαν το ψευδοθεραπευτή Φιλίπ Νιζιέ-Βασό και αργότερα τον περιπλανώμενο και αμφιλεγόμενο μοναχό Γκριγκόρι Ρασπούτιν, τον οποίο γνώρισαν στο αυτοκρατορικό ζεύγος. Η επιρροή τους στο Νικόλαο και την Αλεξάνδρα έπαυσε το 1909.
Η Μιλίτσα και ο σύζυγός της έμεναν πολύ καιρό στο εξωτερικό και στη Κριμαία. Μετά τη Ρωσική Επανάσταση διέφυγαν από τη Γιάλτα στην Ιταλία μαζί με την Αναστασία και το σύζυγό της, όπου φιλοξενήθηκαν στην αδελφή τους, Ελένη, Βασίλισσα της Ιταλίας. Όταν η ιταλική μοναρχία καταργήθηκε, η Μιλίτσα έφυγε για την Αίγυπτο.
Πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 1951 στην Αλεξάνδρεια σε ηλικία 85 ετών. Είναι θαμμένη στην Εκκλησία του Αρχάγγελου Μιχαήλ στις Κάννες.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε το Νικόλαο Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας και απέκτησαν τέσσερα παιδιά:
- Μαρίνα (1892 - 1981), παντρεύτηκε τον Αλεξάντρ Γκολίτσιν.
- Ρωμανός (1896 - 1978), παντρεύτηκε την Πρασκόβια Ντμιτρίεβνα Σερεμέντεβα, απέκτησαν 2 παιδιά.
- Ναντέζντα (1898 - 1988), παντρεύτηκε τον Νικολάι Ορλόφ, απέκτησαν 2 παιδιά.
- Σοφία (3 Μαρτίου 1898), θνησιγενή δίδυμη αδελφή της Ναντέζντα. Ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του μοναστηριού στο Κίεβο, όπου η γιαγιά της, Αλεξάνδρα Πέτροβνα, ήταν μοναχή.
Παραπομπές
Επεξεργασία- The Njegoskij Fund Public Project: Private family archives-based digital documentary fund focused on history and culture of Royal Montenegro.
- ↑ Perry, John Curtis (1999). The Flight of the Romanovs: A Family Saga. New York: Basic Books. σελ. 107.
- ↑ Radzinsky, Edvard. Rasputin: The Last Word. London, Weidenfeld & Nicolson, 2000, pp. 59-67.