Μιχάλης Μακρουλάκης
Ο Μιχάλης Μακρουλάκης (Ερμούπολη Σύρου, 31 Μαΐου 1940 - Αθήνα, 29 Νοεμβρίου 2023) ήταν Έλληνας ζωγράφος , σκηνογράφος και ενδυματολόγος.
| Μιχάλης Μακρουλάκης | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μιχάλης Μακρουλάκης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 31 Μαΐου 1940 Ερμούπολη[1] |
| Θάνατος | 29 Νοεμβρίου 2023 (83 ετών) Αθήνα |
| Κατοικία | Τεχεράνη (1971–1978)[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Σχολές Δοξιάδη (1958, 1964)[1] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[1], σκηνογράφος και ενδυματολόγος |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στις 31 Μαΐου του 1940 στην Ερμούπολη των Κυκλάδων[2][3] όπου έζησε μέχρι το 1957, όταν μετακόμισε στην Αθήνα όπου σπούδασε ζωγραφική, σκηνογραφία και ενδυματολογία στη Σχολή Δοξιάδη, υπό την επίβλεψη καλλιτεχνών όπως οι Γιάννης Τσαρούχης, Σπύρος Βασιλείου, Τάσσος, Θανάσης Απάρτης κ.ά.
Η επαφή του με τη ζωγραφική είχε ξεκινήσει ήδη από τα εφηβικά του χρόνια, ενώ η σχέση του με τη φωτογραφία αναπτύχθηκε την περίοδο 1959 έως 1964 όπου εργάστηκε πλάι στον Γιάννη Τσαρούχη[4]. Από τον Τσαρούχη δανείστηκε τη σκηνογραφική τοποθέτηση των ανθρώπων στους πίνακές του και από τον Νίκο Νικολάου την τεχνική του γαλακτώματος αυγού. Εργάστηκε ως σκηνογράφος, από το 1963 έως το 1966, σε διάφορες θεατρικές σκηνές της Αθήνας, αλλά αποφάσισε να αφιερώθει στη ζωγραφική. Η γνωριμία του με τον Περικλή Βυζάντιο, σε ένα εστιατόριο στην Τσακάλωφ 18 στο Κολωνάκι, υπήρξε καθοριστική για την πορεία του, καθώς τον έφερε σε επαφή με την κόρη του, Μαριλένα Λιακοπούλου, που είχε τη γκαλερί «Αίθουσα Τέχνης Αθηνών - Χίλτον», με την οποία και συνεργάστηκε τα επόμενα είκοσι πέντε χρόνια. Το 1969 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική του έκθεση με νησιωτικά τοπία, τον κατάλογο της οποίας προλόγησε ο Τσαρούχης. Παράλληλα, η Hammer Galery της Νέας Υόρκης του πρότεινε να εργαστεί εκεί για ένα χρόνο και να πραγματοποιήσει μια έκθεση, όμως, ύστερα από προτροπή του Πέρση φίλου του, Bizan Saffari, δέχθηκε τις επανειλημμένες προτάσεις του για ένα ολιγόμηνο ταξίδι στην Τεχεράνη. Έτσι, το 1971, με αφορμή τη φιλοτέχνηση του πορτραίτου της βασίλισσας του Ιράν Φαράχ Παχλαβί ταξίδεψε στην ασιατική χώρα όπου εγκαταστάθηκε και έζησε μέχρι την πτώση του καθεστώτος του Σάχη, το 1978.[5][6] Από το 1980 επισκεπτόταν τακτικά τη Σύρο στην Παρακοπή, όπου ήταν το σπίτι της αδερφής του πατέρα του, ενώ από το 1991 έως το 2023 έζησε στον Φοίνικα[7].
Εγκαινίασε την εκθεσιακή του δραστηριότητα το 1963 και έκτοτε παρουσίασε διάφορα έργα του σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδας (Γερμανία, Ιράν κλπ).[5]
Απεβίωσε στις 29 Νοεμβρίου 2023, σε ηλικία 83 ετών[8]
Τεχνοτροπία Επεξεργασία
Κατά τα πρώτα στάδια της καλλιτεχνικής του πορείας, ο Μακρουλάκης ασχολήθηκε με την τοπιογραφία και συγκεκριμένα με τη ρεαλιστική απεικόνιση του ελληνικού τοπίου. Αργότερα κατευθύνθηκε προς τη νεκρή φύση και την απεικόνιση εσωτερικών χώρων ενώ εισήγαγε στοιχεία της περσικής εικαστικής σχολής, εμφανώς επηρεασμένος από την πολύχρονη παραμονή του στην Τεχεράνη.[5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 dp
.iset .gr /en /artist /view .html?id=274. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2020. - ↑ Λυμπεροπούλου, Κατερίνα (15 Μαΐου 2013). «Ο γαλήνιος κόσμος του Μακρουλάκη στο Ίδρυμα Θεοχαράκη». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Μαυρωτάς, Τάκης (2013). Μακρουλάκης. Η Αρμονία των Εικόνων 1956-2013. Αθήνα: Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη. σελ. 134. ISBN 978-618-80324-2-2.
- ↑ Μαυρωτάς, Τάκης. Μακρουλάκης. Η αρμονία των εικόνων 1956-2013. Αθήνα: Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη. σελ. σελ. 17. ISBN 978-618-80324-2-2.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Μακρουλάκης Μιχάλης». Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Μακρουλάκης Μιχάλης». Γκαλερί Αργώ. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Μαυρωτάς, Τάκης. Μακρουλάκης. Η αρμονία των εικόνων 1956-2013. Αθήνα: Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχάρακη. σελ. σελ. 130-134. ISBN 978-618-80324-2-2.
- ↑ IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (30 Νοεμβρίου 2023). «Πέθανε ο ζωγράφος Μιχάλης Μακρουλάκης». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2023.