Μιχαήλ Αργυρόπουλος
Ο Μιχαήλ Αργυρόπουλος (Σμύρνη, 1862 - Αθήνα, 4 Ιουνίου 1949)[1] ήταν Έλληνας δικηγόρος, πολιτικός και ποιητής.
| Μιχαήλ Αργυρόπουλος | |
|---|---|
 Ο Μιχαήλ Αργυρόπουλος στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Κωνσταντίνου Σκόκου του 1910 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μιχαήλ Αργυρόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1862 Σμύρνη |
| Θάνατος | 4 Ιουνίου 1949 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικηγόρος πολιτικός ποιητής |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κόμμα Φιλελευθέρων και Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αθηνών) πρόεδρος (Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Υπήρξε Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1939 έως το 1943.[2]
Βιογραφία Επεξεργασία
Σπουδές και νομικός Επεξεργασία
Ακολούθησε νομικές σπουδές στην Αθήνα και στο Παρίσι. Λίγο αργότερα επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου άσκησε τη δικηγορία και παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία.[3]
Πολιτικός Επεξεργασία
Εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών στις εκλογές του 1926 με το Κόμμα Εθνικών Φιλελευθέρων και το 1928 με το Κόμμα Φιλελευθέρων.[4] Υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος της Βουλής από το 1929 ως το 1932.
Συγγραφικό έργο Επεξεργασία
Ως συγγραφέας χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Ρήγας Ραγιάς".[5] Εξέδωσε ποιητικές συλλογές, όπως "Τα ανιστόρητα" (1925).
Στα έργα του διακρίνεται η νοσταλγία για την ιδιαίτερη πατρίδα του.[6] Έργο του επίσης είναι τα "Τραγούδια του Γένους". (1913). Το 1932 κυκλοφόρησαν "Τα περασμένα και τα τωρινά". Μετά το θάνατο του Αργυρόπουλου κυκλοφόρησε το "Χρονικό της Ανατολής".
Πέθανε στην Αθήνα το 1949.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Ηλιάδης Βασ., «Μιχαήλ Αργυρόπουλος», Νέα Εστία, 45, ετ.ΚΓ΄, 15/6/1949, αρ.527, σ.787-788
- ↑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Α' ΜΕΡΟΣ: "Πρόεδροι της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών 1934-2014" - Από την Εργασία του Γιώργου Σταυράκη[νεκρός σύνδεσμος], ανάκτηση 6-10-2015.
- ↑ Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1988.
- ↑ Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 97 (αριθμ. 114) (pdf)
- ↑ Εθνικό Κέντρο Βιβλίου Αρχειοθετήθηκε 2022-06-30 στο Wayback Machine.- Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών.
- ↑ Μερακλής Μιχάλης, «Μιχαήλ Αργυρόπουλος», Η ελληνική ποίηση• Ανθολογία - Γραμματολογία, σ.444. Αθήνα, Σοκόλης, 1977.