Μουσείο των Εθνικών Αρχείων

Μουσείο των Εθνικών Αρχείων
Γενικές πληροφορίες
Είδος	μουσείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες	48°51′35″N 2°21′35″E
Διοικητική υπαγωγή	3ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Τοποθεσία	Παρίσι
Χώρα	Γαλλία
Έναρξη κατασκευής	1867
Ολοκλήρωση	1867
Ιδιοκτήτης	Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Το Μουσείο των Εθνικών αρχείων (γαλλικά: Musée des Archives Nationales), παλαιότερα γνωστό ως Μουσείο της Ιστορίας της Γαλλίας, είναι κρατικό μουσείο γαλλικής ιστορίας που περιλαμβάνει τα εθνικά αρχεία της Γαλλίας. Το μουσείο παρουσιάζει εκθέματα που προέρχονται από τις συλλογές των κυβερνητικών αρχείων και αποσκοπεί στην παρουσίαση της ιστορίας της Γαλλίας και της εξέλιξης της γαλλικής κοινωνίας με βάση αρχειακά έγγραφα. ^[3]

Στεγάζεται στο μέγαρο Σουμπίζ στη συνοικία Μαραί στο 3ο διαμέρισμα του Παρισιού της Γαλλίας. Το μουσείο ιδρύθηκε από τον Ναπολέοντα Γ' το 1867 με τη διεύθυνση του Λεόν ντε Λαμπόρντ.

Ιστορία Επεξεργασία

Ο πυργίσκος του 14ου αιώνα, τμήμα του μεγάρου Κλισόν που προϋπήρχε του μεγάρου Σουμπίζ.

Στη θέση του μεγάρου Σουμπίζ το 1371 χτίστηκε το μέγαρο Κλισόν που αργότερα αποκτήθηκε από τους δούκες του Γκιζ και έγινε η κατοικία τους στο Παρίσι. Μετά από αιώνες ανακαινίσεων και μετατροπών, ο πυργίσκος του 14ου αιώνα είναι το μόνο τμήμα του μεγάρου Κλισόν, το οποίο προϋπήρχε στο χώρο που κατασκευάστηκε το μέγαρο Σουμπίζ, που τώρα στεγάζει το Μουσείο των Εθνικών αρχείων της Γαλλίας. ^[4]

Το 1705 το μέγαρο ανοικοδομήθηκε από τον αρχιτέκτονα Πιέρ-Αλεξίς Ντελαμαίρ (1676-1745) για τον Φρανσουά ντε Ροάν-Σουμπίζ και την σύζυγό του Αν ντε Ροάν-Σαμπό, διατηρώντας λίγα στοιχεία της αρχικής δομής, μεταξύ των οποίων τη μεσαιωνική πύλη του με τον πυργίσκο, που είναι μοναδικό κτίσμα Παρισινής ιδιωτικής αρχιτεκτονικής του 14ου αιώνα που έχει σωθεί.^[4] Το γειτονικό μέγαρο Ροάν χτίστηκε την ίδια εποχή.

Το 1808 και τα δύο κτίρια περιήλθαν στο Γαλλικό κράτος ως κρατική περιουσία και ο Ναπολέοντας σχεδίασε να μετατρέψει το μέγαρο Σουμπίζ ως χώρο για να στεγασθούν τα Αρχεία του Κράτους και το μέγαρο Ροάν ως χώρο για το Εθνικό Τυπογραφείο (το οποίο παρέμεινε μέχρι το 1927).

Ο Λεόν ντε Λαμπόρντ, αρχαιολόγος και συγγραφέας που ασχολούνταν με συλλογές μουσείων και τη γαλλική ιστορία, υπηρέτησε ως Γενικός Διευθυντής των Αρχείων της Αυτοκρατορίας από τον Μάρτιο του 1857 έως τον Απρίλιο του 1868. Ήταν υπεύθυνος κυρίως για τη δημιουργία του μουσείου και τις συλλογές αρχείων. ^[5] Το μουσείο άνοιξε επίσημα στις 19 Ιουλίου 1867, αφού ο ντε Λαμπόρντ πέρασε χρόνια συλλέγοντας και επιλέγοντας έγγραφα, αναπτύσσοντας ένα σύστημα ταξινόμησης και αρίθμησης.

Οι συλλογές Επεξεργασία

Ένα από τα παλαιότερα αρχεία στα Εθνικά αρχεία: Περγαμηνή της 23ης Δεκεμβρίου 695. Ο βασιλιάς Χιλδεβέρτος Γ΄ ορίζει ότι η περιοχή του Οντάνκ-λ'Εβέκ (Ουάζ) ανήκει στο αββαείο του Σαιν-Ντενί.

Επιστολή του βασιλιά Ερρίκου Γ' της Αγγλίας στον βασιλιά Λουδοβίκο Θ' της Γαλλίας με ημερομηνία 16 Οκτωβρίου 1263.

Το μουσείο έχει μια μόνιμη έκθεση και περιοδικές ειδικές εκθέσεις, οι οποίες όχι μόνο αναδεικνύουν τα αρχεία των Εθνικών Αρχείων, αλλά και παρέχουν πληροφορίες για ιστορικά γεγονότα μέσα από αυθεντικές πηγές. ^[4] Η συλλογή έχει αντικείμενα που χρονολογούνται από τον Μεσαίωνα έως τη σύγχρονη εποχή.^[6]

Ο ντε Λαμπόρντ ανέπτυξε συστήματα ταξινόμησης και αρίθμησης για τη συλλογή, τα περισσότερα από τα οποία εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ^[7]:

AE I: (Armoire de fer) Αυτό το «σιδερένιο ντουλάπι» στεγάζει πολλά από τα πιο πολύτιμα έγγραφα, όπως η διαθήκη του Ναπολέοντα Α', το ημερολόγιο του Λουδοβίκου ΙΣΤ' και τα γαλλικά Συντάγματα.
AE II: Μουσείο γαλλικών εγγράφων, συμπεριλαμβάνει ένα από τα παλαιότερα έγγραφα που φυλάσσονται στο Αρχείο, μια περγαμηνή του βασιλιά Χιλδεβέρτου Γ΄, που χορηγούσε γη στο αββαείο του Σαιν-Ντενί.
AE III: Μουσείο ξένων εγγράφων. Αυτό περιλαμβάνει στοιχεία όπως η αλληλογραφία μεταξύ του βασιλιά Ερρίκου Γ' της Αγγλίας και του βασιλιά Λουδοβίκου Θ' της Γαλλίας.
AE V: Αποδεικτικά στοιχεία και κατασχεθέντα αντικείμενα, περιλαμβάνουν τα έγγραφα της υπόθεσης του Ρομπέρ-Φρανσουά Νταμιάν για την απόπειρα δολοφονίας του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ' της Γαλλίας.
AE VI: Ιστορικά αντικείμενα, όπως πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, χαρακτικά, σχέδια, έργα τέχνης, μετάλλια, νομίσματα, κλειδιά (κυρίως από τις πόλεις που κατέκτησε ο Δημοκρατικός στρατός), πρότυπα βαρών και μέτρων και τα αντικείμενα του μεγάρου Σουμπίζ και του μεγάρου Ροάν από την εποχή που ήταν κατοικίες.

Το AE IV, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για συλλογές σφραγιδογραφίας, δεν υπάρχει πια καθώς τελικά ενσωματώθηκε σε δική του συλλογή εκτός του Μουσείου.

Αρχιτεκτονική και διακόσμηση Επεξεργασία

Το μέγαρο Σουμπίζ και το μέγαρο Ροάν έχουν εξωτερική αρχιτεκτονική σε μπαρόκ στιλ, με δωμάτια σε στιλ ροκοκό, που περιλαμβάνουν, ανάμεσα σε άλλα, το Δωμάτιο του πρίγκηπα, το Οβάλ σαλόνι του πρίγκηπα, το Δωμάτιο της πριγκίπισσας και το επιβλητικό Οβάλ σαλόνι της πριγκίπισσας με χρυσή και κρυστάλλινη διακόσμηση και τοιχογραφίες από τους ζωγράφους Φρανσουά Μπουσέ, Σαρλ-Ζοζέφ Νατουάρ και Καρλ Βαν Λου. Πολλά από τα δωμάτια ανακαινίστηκαν προσεκτικά στις αρχές της δεκαετίας του 1900.^[8]