Μπάουτο
Ο Φλάβιος Μπάουτο, λατιν.: Flavius Bauto, (απεβ. π. το 385) ήταν εκλατινισμένος Φράγκος, που υπηρέτησε ως μάγιστρος του στρατού (magister militum) της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αυτοκρατορικός σύμβουλος υπό τον Βαλεντιανιανό Β΄.
| Μπάουτο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Flavius Bauto (Λατινικά) |
| Γέννηση | 4ος αιώνας |
| Θάνατος | 388 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ευδοξία (αυτοκράτειρα) Arbogast |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Στρατηγός/Ρωμαϊκός στρατός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός ιππάρχης Ύπατος στην αρχαία Ρώμη |
Βιογραφία Επεξεργασία
Όταν ο σφετεριστής Μάγνος Μάξιμος εισέβαλε στην Ιταλία σε μια προσπάθεια να αντικαταστήσει τον Βαλεντινιανό Β΄, ο Μπάουτo ηγήθηκε της στρατιωτικής άμυνας εναντίον του. [1] Σύμφωνα με τον Αμβρόσιο επίσκοπο Μεδιολάνου, ο Μάξιμος κατηγόρησε τον Μπάουτο ότι του επιτέθηκε με βάρβαρα στρατεύματα και ότι σκόπευε να θέσει ως αυτοκράτορα-μαριονέτα τον Βαλεντινιανό Β' για να αποκτήσει την εξουσία. [2] Ως προς τη θρησκεία, ο Μπάουτo ήταν πιθανότατα χριστιανός. [3] Αυτός και ο Ρουμόριδος, ο οποίος ήταν ειδωλολάτρης, ήταν παρόντες πριν από τον Βαλεντινιανό Β', όταν ο Αμβρόσιος έπεισε επιτυχώς τον Αυτοκράτορα ενάντια στην πρόταση του Κόιντου Αυρήλιου Σύμμαχου να αποκαταστήσει τον παγανιστικό Βωμό της Νίκης, ο οποίος είχε αφαιρεθεί νωρίτερα από τη Σύγκλητο της Ρώμης. Στη συνέχεια, οι δύο άνδρες συμφώνησαν με την απόφαση του Βαλεντινιανού Β'. [4]
Έγινε ύπατος το 385, αλλά απεβίωσε αμέσως μετά, πιθανότατα από φυσικά αίτια. Στη συνέχεια, η κόρη του Αιλία Ευδοξία διέμενε στο σπίτι ενός γιου του Προμότου, ενός νέμεση του Ρουφίνου, και αργότερα παντρεύτηκε τον Αυτοκράτορα Αρκάδιο το 395. Έτσι η Ευδοξία έγινε μια από τις ισχυρότερες αυτοκράτειρες της περιόδου. Στο στρατιωτικό του αξίωμα τον διαδέχθηκε ο Αρβογάστης, ο οποίος επηρέασε τον Βαλεντινιανό Β'· ο Ιωάννης της Αντιόχειας αναφέρει ότι ο Αρβογάστης ήταν γιος του Μπάουτο. [5] [6]
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ PLRE I p. 159
- ↑ Ambrose, Epistolae 24
- ↑ Cameron, Alan (2010). The Last Pagans of Rome. Oxford University Press. σελ. 85–86.
- ↑ Ambrose, Epistolae 57.3
- ↑ PLRE I pp. 159–156
- ↑ John of Antioch's assertion has been rejected in PLRE but accepted in Cameron, Alan (2010) The Last Pagans of Rome Oxford University Press. p. 85 note 228