Νίκος Αθανασόπουλος

Έλληνας πολιτικός

Ο Νικόλαος Αθανασόπουλος του Ανδρέα (1923-2016) ήταν Έλληνας πολιτικός και δικαστικός, επίτιμος εισαγγελέας Εφετών. Διετέλεσε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών.

Νίκος Αθανασόπουλος
Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Ελλάδας
Περίοδος
26 Ιουλίου 1985 – 31 Οκτωβρίου 1986
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
10 Οκτωβρίου 1993 – 22 Σεπτεβρίου 1996
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Περίοδος
2 Ιουνίου 1985 – 2 Ιουλίου 1989
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Περίοδος
18 Οκτωβρίου 1981 – 2 Ιουνίου 1985
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Περίοδος
20 Νοεμβρίου 1977 – 18 Οκτωβρίου 1981
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Καραμανλής
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση15 Φεβρουαρίου 1923, Νεοχώρι Μεγαλόπολης Αρκαδίας
Θάνατος30 Απριλίου 2016 (93 ετών)
Αθήνα
Εθνότητα Ελληνική
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΠΑΣΟΚ
ΣύζυγοςΚαίτη
Παιδιά
  • Ανδρέας Αθανασόπουλος
  • Άγγελος Αθανασόπουλος
ΣυγγενείςΑδέρφια:
  • Χρήστος Αθανασόπουλος
  • Γεώργιος Αθανασόπουλος
  • Ρήγας Αθανασόπουλος
  • Δημήτρης Αθανασόπουλος
ΚατοικίαΑθήνα
ΕπάγγελμαΝομικός, Πολιτικός, Εισαγγελέας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικό Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1923 στο Νεοχώρι Μεγαλόπολης Αρκαδίας. Σπούδασε νομικά και ακολούθησε καριέρα στον εισαγγελικό κλάδο, φθάνοντας μέχρι τον βαθμό του εισαγγελέα Εφετών. Το 1963 υπηρετούσε στη Θεσσαλονίκη: μετά τη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, ο Αθανασόπουλος μαζί με τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη και τον εισαγγελέα Παύλο Δελαπόρτα αποκάλυψαν τη δράση του ακροδεξιού παρακράτους, επιφέροντας συντριπτικό πλήγμα στην κυβέρνηση Καραμανλή αλλά και στην ηγεσία της Δικαιοσύνης. Ο τότε Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (που αργότερα έγινε πρωθυπουργός της χούντας) Κωνσταντίνος Κόλλιας συνεχώς ανακατευόταν στην υπόθεση προσπαθώντας να απαλλάξει από τις ευθύνες τους αξιωματικούς της Χωροφυλακής όπως ο αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Μήτσου (γενικός επιθεωρητής Χωροφυλακής Βορείου Ελλάδος) και ο ταξίαρχος Ευθύμιος Καμουτσής (διευθυντής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης).

Μεταπολιτευτικά ο Αθανασόπουλος ασχολήθηκε με την πολιτική και εκλέχθηκε βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1977, 1981, 1985 και βουλευτής Β΄ Αθηνών στις εκλογές του 1993. Μάλιστα το 1977 ήταν πρώτος σε σταυρούς. Από τον Ιούλιο του 1985 μέχρι τον Οκτώβριο του 1986 διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών.

Γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι Επεξεργασία

Όταν το ΠΑΣΟΚ έπεσε από την εξουσία το καλοκαίρι του 1989, η Βουλή ασχολήθηκε με το σκάνδαλο του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού και παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο) τον Νίκο Αθανασόπουλο. Η υπόθεση αφορούσε την πώληση γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από την ελληνική κρατική εταιρεία ITCO σε χώρες της ΕΟΚ, το οποίο είχε ψευδώς χαρακτηριστεί ως ελληνικό από τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, προκειμένου η Ελλάδα να έχει όφελος και να εισπράξει κοινοτικές επιδοτήσεις. Με τη βοήθεια του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας που αποκάλυψε την υπόθεση, η Κομισιόν παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωδικαστήριο, ζητώντας επιστροφές ύψους 400 εκατομμυρίων δραχμών. Ο Αθανασόπουλος υπεραμύνθηκε των ενεργειών του και τόνισε πως ο λόγος της παραπομπής του ήταν το μεγάλο μίσος που είχε η Δεξιά και προσωπικά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εναντίον του, επειδή πρωταγωνίστησε στο ξήλωμα του παρακράτους.

Μετά από διαδικασία δυόμισι μηνών και πολλές συνεδριάσεις, στις 11 Αυγούστου 1990 το Ειδικό Δικαστήριο δίκασε έξι κατηγορούμενους. Ο Αθανασόπουλος καταδικάστηκε σε φυλάκιση τρεισήμισι ετών (τελικά έμεινε στη φυλακή για 19 μήνες). Έξω από το Μέγαρο του Αρείου Πάγου, όπου διεξαγόταν η δίκη, είχε συγκεντρωθεί μεγάλο πλήθος φανατικών οπαδών του ΠΑΣΟΚ . Μετά την ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης, το πλήθος διαμαρτυρήθηκε κραυγάζοντας «αίσχος, αίσχος» ενώ στη συνέχεια τραγούδησε το «πότε θα κάνει ξαστεριά» και έψαλλε τον Εθνικό Ύμνο.

Ήταν το μόνο κυβερνητικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1981-1989 που καταδικάστηκε και πήγε φυλακή (ο Μένιος Κουτσόγιωργας είχε προφυλακιστεί αλλά πέθανε από εγκεφαλικό πριν βγει απόφαση, ο Δημήτρης Τσοβόλας καταδικάστηκε σε εξαγοράσιμη ποινή και ο Γιώργος Πέτσος με αναστολή).

Η θριαμβευτική επιστροφή Επεξεργασία

Ενώ συνήθως όταν κάποιο στέλεχος μεγάλου κόμματος εμπλέκεται σε σκάνδαλο εγκαταλείπεται από την ηγεσία του, αυτό δεν συνέβη με τον Αθανασόπουλο. Τον Σεπτέμβριο του 1990, ενώ ήταν κρατούμενος, εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ στο Συνέδριο του κινήματος. Στις εκλογές του 1993 ο Αθανασόπουλος εκλέχθηκε πανηγυρικά βουλευτής της Β΄ Αθηνών, και μάλιστα έλαβε 116.474 σταυρούς προτίμησης. Η Βουλή των Ελλήνων, τη 17η Ιανουαρίου 1994, συγκατατέθηκε στην άρση της καταδίκης.

«Όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες...» Επεξεργασία

Ο Νίκος Αθανασόπουλος ήταν από τους κορυφαίους «ατακαδόρους» της Βουλής. Στην ιστορία έχει μείνει η φράση του «όταν εμείς οι Έλληνες χτίζαμε Παρθενώνες, εσείς οι βάρβαροι τρώγατε βελανίδια», που απηύθυνε στον Βέλγο αξιωματούχο Εμίλ Μένενς (Emile Mennens), προϊστάμενο του Τμήματος Καταπολέμησης της Απάτης (τότε UCLAF, σημερινό OLAF) της τότε ΕΟΚ.[1] Ο Μένενς είχε καταθέσει στο δικαστήριο εναντίον του Αθανασόπουλου και στη διάρκεια της κατάθεσής του είχε μιλήσει άσχημα για την ελληνική δημόσια διοίκηση.[2] Από τότε η συγκεκριμένη φράση (ή και παραλλαγές της) έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον.

Βέβαια, η πατρότητα της-πολυμορφικής- αυτής φράσης δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στον Αθανασόπουλο. Η συλλογή του Μουσείου Αγώνος στη Λευκωσία περιλαμβάνει (Αίθουσα Γ, Νότια Πλευρά, Ξύλινη Προθήκη № 5)[3]φωτογραφία από διαδήλωση υπέρ της Ένωσης στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο προαύλιο του ΕΚΠΑ, στην οποία διακρίνεται πλακάτ με επιγραφή: «Όταν οι Άγγλοι ζούσαν σε τρώγλες, οι Έλληνες έχτιζαν Παρθενώνες».[3][4][5] Αυτό υποδεικνύει την ύπαρξη σχετικής φράσης, η οποία συγκρίνει τα αρχαιοελληνικά επιτεύγματα του 5ου αιώνα π.Χ. με την απουσία ανάλογης προόδου στην Δυτική Ευρώπη την ίδια περίοδο, νωρίτερα από την εκφορά της από τον Αθανασόπουλο.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Η Καθημερινή, 16 Ιουνίου 1990
  2. Η Καθημερινή, 16 Ιουνίου 1990
  3. 3,0 3,1 Στυλιανού, Δρα. Πέτρου (1991). Οδηγός του Μουσείου Αγώνα
    Οι λόγοι που οδήγησαν στα δύο επαναστατικά κινήματα: 1931 και 1955
    . Λευκωσία. σελ. 137. ISBN 9789963550357.
     
  4. Στυλιανού, Δρα. Πέτρου (1991). Οδηγός του Μουσείου Αγώνα
    Οι λόγοι που οδήγησαν στα δύο επαναστατικά κινήματα: 1931 και 1955
    . Λευκωσία. σελ. 4. ISBN 9789963550357. (εικόνα) Οι φοιτητές της Αθήνας στο πλευρό της Κύπρου: Ογκώδες συλλαλητήριο στο προαύλιο του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου κατά τη διάρκεια του αγώνα του 1955.
      line feed character in |quote= at position 9 (βοήθεια)
  5. Γεωργίου, Αντώνης Κυριάκος (18 Φεβρουαρίου 2021). «Η στάση της Ελλάδος έναντι του Ενωτικού Πόθου των Ελλήνων της Κύπρου (1954-1955)». Ελευθερία Λονδίνου: σελ. 16. http://www.eleftheria.co.uk/pdf/21820216641Eleftheria_1057.pdf. 

Πηγές Επεξεργασία

  • Εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» Δευτέρα 27 Μαΐου 1963 «Ο Λαμπράκης απέθανε την 1 και 22' πρωϊνήν»

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία