Νικόλαος Ν. Σαρίπολος
Ο Νικόλαoς Ν. Σαρίπολος, (1876-1944), ήταν Έλληνας διαπρεπής δημοσιολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου, με κυπριακή καταγωγή, γιος του επίσης συνταγματολόγου Νικολάου Σαριπόλου.[2]
| Νικόλαος Ν. Σαρίπολος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1876[1] Αθήνα |
| Θάνατος | 1944[1] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Παρισιού (έως 1899) Πανεπιστήμιο της Βόννης Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Πανεπιστήμιο του Μονάχου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου νομικός |
| Εργοδότης | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1899–1923) |
Σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Αθήνα το 1876 όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Στη συνέχεια φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Παρισιού (1893-98), όπου ειδικεύτηκε στο δημόσιο δίκαιο. Το 1899 ανακηρύχτηκε διδάκτορας της Νομικής με την δίτομη εργασία του «Η δημοκρατία και η αναλογική εκλογή». Για το έργο του αυτό τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο του Υπουργείο Παιδείας της Γαλλίας. Σπούδασε επίσης στα Πανεπιστήμια Χαϊδελβέργης, Βόννης και Μονάχου.[2]
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ο Σαρίπολος διορίστηκε υφηγητής του Συνταγματικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1899-1910) και αργότερα χρημάτισε τακτικός καθηγητής στην ίδια έδρα (1910-1923) αποχωρώντας λόγω ασθενείας. Την ίδια περίοδο εργάστηκε στο Υπουργείο Δικιαιοσύνης και με ανάθεση της κυβέρνησης συνέταξε το προσχέδιο της αναθεώρησης, γνωστό ως «προσχέδιον της Κυβερνήσεως Στεφάνου Δραγούμη» ή «σχεδίασμα Σαριπόλου». Εξαιρετικά καρποφόρα ήταν η υπηρεσία του ως μέλους του Ειδικού διοικητικού δικαστηρίου των Λειών, που συστήθηκε στο Υπουργείο Ναυτικών και λειτούργησε στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων (1912-1913). Μεγάλη επίσης ήταν η συμβολή του ως μέλους στην ειδική «επί της εφαρμογής των διεθνών συνθηκών» επιτροπή του Υπουργείου Εξωτερικών (1920).[3][2]
Απεβίωσε το 1944 στην Αθήνα.[4]
Κυριότερα έργα
ΕπεξεργασίαΑπό την συγγραφική του παραγωγή που καλύπτει εκτός του συνταγματικού πολλούς κλάδους του δικαίου (Δημόσιο Διεθνές, Γενική Πολιτειολογία, Διοικητικό, Ποινική και Πολιτική Δικονομία κτλ.) συμπεριλαμβάνονται μερικά από τα 32 αυτοτελή έργα του:
- Persones morales et leur responsabilite penale, 1899
- Η ιδέα της κυριαρχία του λαού, 1900
- Η καθολική ψηφοφορία εν Ευρώπη και Αμερική, 1900
- Κρητικόν Συνταγματικόν Δίκαιον, 1902
- Σύστημα Συυνταγματικού Δικαίου και Γενικού Δημοσίου Δικαίου, 1903-04
- Μελέται περί των δημοσίων υπαλλήλων, 1906
- Περί των ορίων του καθήκοντος υπακοής των δημοσίων υπαλλήλων εις τας προϊσταμένας αρχάς, 1908
- Περί των προθεσμιών κυρώσεως, εκδόσεως και δημοσιεύσεως των νόμων, 1911
- Περί του δικαστηρίου των λειών και της εφαρμογής του δικαίου του κατά θάλασσαν πολέμου, 1913
- Τα αναγκαστικά διατάγματα εν Γαλλία κατά τον πόλεμον, 1916
- Περί πολιτείας και των στοιχείων αυτής, 1921[5]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 087720507. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Σαρίπολος, Νικόλαος Ν». www.ygeiaonline.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμ. 9Α, σελ. 188, εκδ. Αθηνών, 1988
- ↑ «Πανδέκτης: Σαρίπολος Νικόλαος». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Εγκυκλοπάιδεια Δομή, τόμ. 26, σελ. 264 ISBN 960-8177-78-2
Πηγές
Επεξεργασία- Ηλίας Κυριακόπουλος, Νικόλαος Ν. Σαρίπολος, Λόγος επιμνημόσυνος (Θεσσαλονίκη 1947)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΣυγγραφικό έργο
Επεξεργασία- Σαρίπολος, Νικόλαος Ν. (1902). Το Κρητικόν Συνταγματικόν Δίκαιον εν συγκρίσει προς το ημέτερον και τα των ξένων κρατών. Εν Αθήναις: τυπογραφείο Ραφτάνη-Παπαγεωργίου.
- Σαρίπολος, Νικόλαος Ν. (1907). Η Πρώτη εθνοσυνέλευσις και το Πολίτευμα της Επιδαύρου του 1822. Εν Αθήναις: Βασιλική Τυπογραφία Ραφτάνη-Παπαγεωργίου.
- Σαρίπολος, Νικόλαος Ν. (1911). Περί προθεσμιών κυρώσεως, εκδόσεως και δημοσιεύσεως των νόμων. Εν Αθήναις: [χ.ε.]
- Σαρίπολος, Νικόλαος Ν. (1912). «Η καθολική ψηφοφορία εν Ευρώπη και εν Αμερική». Ποικίλη Στοά τόμ. 15: σσ. 162-173. http://xantho.lis.upatras.gr/kosmopolis/index.php/poikili_stoa/article/view/25154.[νεκρός σύνδεσμος]