Νικόλαος Πολίτης (διπλωμάτης)
Ο Νικόλαος Πολίτης (Κέρκυρα, 1872 - Κάννες, 4 Μαρτίου 1942)[9] ήταν Έλληνας νομικός, διπλωμάτης και πολιτικός.
| Νικόλαος Πολίτης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1872[1][2][3] Κέρκυρα |
| Θάνατος | 4 Μαρτίου 1942[4][5] Κάννες |
| Τόπος ταφής | Neuilly-sur-Seine New Communal Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[6] Γαλλικά[7][6] Αγγλικά[6] |
| Σπουδές | Νομική Σχολή Παρισιού |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διπλωμάτης νομικός δικηγόρος καθηγητής πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Πουατιέ Νομική Σχολή Παρισιού Aix-Marseille University (1896-1971) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας πρέσβης της Ελλάδας στη Γαλλία (1924–1925)[8] πρέσβης της Ελλάδας στη Γαλλία (1927–1940)[8] President of the Institut de Droit International (1937–1942) ambassador of Greece to Belgium[8] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Παρίσι και αφού πρώτευσε σε διαγωνισμό των γαλλικών Πανεπιστημίων για τη διδασκαλία του Δημοσίου Δικαίου, ανέλαβε (1898) σε ηλικία μόλις 26 ετών τη διδασκαλία του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αιξ, όπου δίδαξε ως το 1903. Καθηγητής της ίδιας έδρας στο Πανεπιστήμιο του Πουατιέ (1903-14), αναδείχτηκε σε μια από τις πιο έγκυρες επιστημονικές προσωπικότητες του απόδημου ελληνισμού[10] και κέρδισε την εκτίμηση του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου του οποίου έγινε στενός συνεργάτης. Στα 1912-13 μετέσχε ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διεθνείς διασκέψεις του Λονδίνου και του Βουκουρεστίου, ενώ το 1914 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και διορίστηκε διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών. Επίσης διετέλεσε πρώτος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη νεοϊδρυθρείσα τότε Κοινωνία των Εθνών, (1920).
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1924 υπέγραψε ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στην ΚτΕ,[11] το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ που πήρε το όνομά του μαζί με τον αντίστοιχο ομόλογό του της Βουλγαρίας και αφορούσε εφαρμογή όρου της Συνθήκης Νεϊγύ για την αμοιβαία και οικοιοθελή ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας. Χρημάτισε συνολικά τρεις φορές Υπουργός Εξωτερικών: τις δύο πρώτες σε κυβερνήσεις του Ελευθέριου Βενιζέλου (α)14/06/1917-13/12/1918 β)20/11/1919-04/11/1920) και την τρίτη στην κυβέρνηση του Σωτήριου Κροκιδά (από 03/10/1922-14/11/1922).[12]
Συγγραφικό έργοΕπεξεργασία
Διακεκριμένη προσωπικότητα του ελληνικού νομικού κόσμου και διαπρεπής διεθνολόγος συνέγραψε μεγάλο αριθμό μελετών και αυτοτελών έργων, μεταξύ τών οποίων ξεχωρίζουν:
- Τα κρατικά δάνεια στο διεθνές δίκαιο, 1894
- Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος, 1898
- Ο διεθνής έλεγχος στα ελληνικά οικονομικά, 1903
- Η διεθνής δικαιοσύνη (La Justice internationale), 1923
- Το πρόβλημα του περιορισμού της κυριαρχίας και η θεωρία της κατάχρησης δικαιώματος στις διεθνείς σχέσεις, 1925
- Οι νέες τάσεις του διεθνούς δικαίου (Les Nouvelles tendances du droit international, 1927
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb130926028. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL2322190A. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL30670A. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Nikolaos-Sokrates-Politis. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Annuaire prosopographique : la France savante» 117051. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Czech National Authority Database. uk2016937043. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb130926028. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 8,0 8,1 8,2 Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022.
- ↑ Λήμμα britannica.com.
- ↑ Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.8, σ.32, εκδοτ. Αθηνών 1988
- ↑ https://www.protothema.gr/stories/article/1140037/makedoniko-1920-1991-ta-megala-lathi-ton-ellinikon-kuverniseon/
- ↑ Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.77-78
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.77-78