Νουρεντίν Ζενγκί
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Νουρεντίν Ζενγκί (11 Φεβρουαρίου 1118 - 15 Μαΐου 1174, αραβικά: Νουρ αντ-Ντιν Ζενγκί, πλήρες όνομα Νουρ αντ-Ντιν Αμπού αλ-Κασίμ Μαχμούντ ιμπν Ιμάντ αντ-Ντιν Ζενγκί, τουρκικά: Νουρεντίν Ζενγκί), ήταν Τούρκος εμίρης της Συρίας της Αυτοκρατορίας των Σελτζούκων από το 1146 έως το 1174.
Νουρ αντ-Ντιν | |
---|---|
![]() | |
Περίοδος | 1156–1174 |
Προκάτοχος | Μουτζιρεντίν Αμπάκ |
Περίοδος | 1146 - 1174 |
Προκάτοχος | Ιμαντεντίν Ζενγκί |
Διάδοχος | Μελίκ Σαλίχ Ισμαήλ Ζενγκί |
Γέννηση | 11 Φεβρουαρίου 1118 |
Θάνατος | 15 Μαΐου 1174 |
![]() | |
δεδομένα ( ) |
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ιμαντεντίν Ζενγκί (αραβικά: Ιμάντ αντ-Ντιν Ζενγκί), Τούρκου αταμπέκου του Χαλεπιού και της Μοσούλης, που ήταν αφοσιωμένος εχθρός των Σταυροφόρων στη Συρία. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του από έναν ευνούχο υπηρέτη το 1146, ο Νουρεντίν και ο μεγαλύτερος αδελφός του Σεφεντίν, μοίρασαν την ηγεμονία μεταξύ τους, με τον Νουρεντίν να παίρνει το Χαλέπι και τον Σεφεντίν τη Μοσούλη. Το σύνορο μεταξύ των δύο ηγεμονιών ήταν ο ποταμός Χαμπούρ, παραπόταμος του Ευφράτη. Αργότερα ο Νουρεντίν κατέλαβε και τη Δαμασκό.
Ο Νουρεντίν υπήρξε ηγέτης τεράστιου κύρους. Ήταν άντρας εγκρατής, ταπεινός και περιφρονούσε τον πλούτο. Κυβέρνησε πολλά χρόνια με θαυμαστή επιδεξιότητα και ικανότητα. Πέθανε το 1174 από μόλυνση στο λαιμό.