Ντινμουκχάμεντ Κουνάεφ

Ο Ντινμουκχάμεντ Αχμέντοβιτς Κουνάεφ (επίσης προφέρεται Kουνάγιεφ; Καζακικά: Дінмұхаммед (Димаш) Ахметұлы Қонаев, λατινικά: Dınmūhammed (Dimaş) Ahmetūly Qonaev, Ρωσικά: Динмухаме́д Ахме́дович (Минлиахмедович) Куна́ев, λατινικά: Dinmukhamed Akhmedovich (Minliakhmedovich) Kunaev; 12 Ιανουαρίου 1912 [Ι.Η. 31 Δεκεμβρίου 1911] – 22 Αυγούστου 1993) ήταν ένας Καζάκος Σοβιετικός Κομμουνιστής πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως Πρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Καζακικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας από το 1964 μέχρι την απομάκρυνσή του το 1986.

Ντινμουκχάμεντ Κουνάεφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Дінмұхамед Ахмет ұлы Қонаев (Καζακικά)
Γέννηση	12  Ιανουαρίου 1912 Αλμάτι
Θάνατος	22 Αυγούστου 1993 (81 ετών) Αλμάτι
Αιτία θανάτου	καρδιακή προσβολή
Τόπος ταφής	νεκροταφείο Κενσάι
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία (1912 - 1917) Αυτονομία του Αλάς (1917 - 1920) Καζακική Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία (1920 - 1936) Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (1922 - 1991) Καζακστάν (1991 - 1993)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Σπουδές	Κρατικό Πανεπιστήμιο μη σιδηρούχων μετάλλων και χρυσού (έως 1936)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός συγγραφέας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρωθυπουργός του Καζακστάν (1962–1964) μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης
Βραβεύσεις	τάγμα του Λένιν (11  Ιανουαρίου 1957) τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού (23  Απριλίου 1985) τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (16  Νοεμβρίου 1945) μετάλλιο για την αξία της εργασίας (25  Δεκεμβρίου 1959) μετάλλιο για διάκριση στην δουλειά (26  Απριλίου 1939) Μετάλλιο για την διάκριση στην άμυνα των συνόρων της ΕΣΣΔ μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945" μετάλλιο "Βετεράνος της εργασίας" Μετάλλιο Σύσφιξης Σχέσεων Συμπολεμιστών μετάλλιο «Για την ανάπτυξη των παρθένων εδαφών» τάγμα του Λένιν (11  Ιανουαρίου 1962) τάγμα του Λένιν (2  Δεκεμβρίου 1971) τάγμα του Λένιν (11  Ιανουαρίου 1972) Χρυσό Μετάλλιο του Σφυροδρέπανου (11  Ιανουαρίου 1972) τάγμα του Λένιν (10  Δεκεμβρίου 1973) τάγμα του Λένιν (6  Οκτωβρίου 1976) Χρυσό Μετάλλιο του Σφυροδρέπανου (6  Οκτωβρίου 1976) τάγμα του Λένιν (1  Νοεμβρίου 1979) τάγμα του Λένιν (11  Ιανουαρίου 1982) Χρυσό Μετάλλιο του Σφυροδρέπανου (11  Ιανουαρίου 1982) τάγμα του Γκεόργκι Ντιμιτρόφ (1982) τάγμα του Σαχμπαατάρ (1974) ταγμα της 25ης Φεβρουαρίου 1948 (1982) μετάλλιο «Για την επέτειο των 40 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»
Ιστότοπος
kunaev.kz
Σχετικά πολυμέσα

Άνοδος και Πτώση

Αφού τελείωσε το 14ο γυμνάσιο του Αλμάτι το 1930, σπούδασε στο Ινστιτούτο Μη Σιδήρου και Λεπτής Μεταλλουργίας στη Μόσχα το 1936, γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα να γίνει χειριστής μηχανών. Μέχρι το 1939 είχε γίνει αρχιμηχανικός του ορυχείου Pribalkhashatroi και εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ), προϋπόθεση για να είναι κάτοχος της προαναφερθείσας θέσης. Αποτέλεσε για πολλά χρόνια ισχυρό μέλος του Σοβιετικού καθεστώτος, όντας προσωπικός φίλος του μετέπειτα Γενικού Γραμματέα του ΚΚΣΕ Λεονίντ Μπρέζνιεφ, από την εποχή που ο τελευταίος ήταν Πρώτος Γραμματέας του Κόμματος στην Καζακική ΣΟΣΔ. Υπήρξε μόνιμο μέλος του Πολίτμπιρο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ, δηλαδή του Ανωνάτου Κυβερνητικού οργάνου εξουσίας στην ΕΣΣΔ υπό τρεις διαδοχικούς Γενικούς Γραμματείς, τους Λεονίντ Μπρέζνιεφ, Γιούρι Αντρόπωφ και Κονσταντίν Τσερνιένκο. Με την εγκαθίδρυση Πραγματικού Σοσιαλισμού στην Σοβιετική Ένωση από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ το 1985 κατηγορήθηκε για διαφθορά, το 1986 αποπέμφθηκε από την θέση του Πρώτου Γραμματέα του ΚΚ της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Καζακστάν και το 1987 από την θέση που κατείχε στο Πολίτμπιρο και εν τέλει το 1989 εκδιώχθηκε εξ ολοκλήρου από το κόμμα.

Τελευταία χρόνια και θάνατος

Μετά την αποπομπή του ζούσε με την οικογένειά του στην γενέτειρά του στο Καζακστάν, όπου και συνέχισε να ζει μετά την Κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Πέθανε στις 22 Αυγούστου του 1993 έπειτα από καρδιακή προσβολή και κηδεύτηκε στις 25 Αυγούστου 1993 στο νεκροταφείο Kensai στην πόλη Alma-Ata.