Γιούρι Αντρόπωφ

Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης

Ο Γιούρι Βλαντίμιροβιτς Αντρόπωφ (ρώσικα: Ю́рий Влади́мирович Андро́пов, ΔΦΑ: [ˈjʉrʲɪj vlɐˈdʲimʲɪrəvʲɪtɕ ɐnˈdropəf], 15 Ιουνίου 1914 - 9 Φεβρουαρίου 1984) ήταν Σοβιετικός πολιτικός, αρχηγός της KGB (1967-82) και Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης από τις 12 Νοεμβρίου 1982 έως τον θάνατό του δεκαπέντε μήνες αργότερα.

Γιούρι Αντρόπωφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Юрий Владимирович Андропов (Ρωσικά)
Γέννηση2ιουλ. / 15  Ιουνίου 1914γρηγ.[1]
Soluno-Dmitriyevskoye ή Μόσχα
Θάνατος9  Φεβρουαρίου 1984[1][2][3]
Μόσχα[4]
Αιτία θανάτουνεφρική ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΝεκρόπολη Τείχους του Κρεμλίνου
ΚατοικίαΛεωφόρος Κουτουζόφσκι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Σοβιετική Ρωσία (έως 1922)
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[5]
Αγγλικά
ΣπουδέςΣχολείο του ποταμού Ρίμπινσκ (έως 1936)
Ανωτάτη κομματική σχολή της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε (έως 1947)
Κρατικό Πανεπιστήμιο του Πετροζαβόντσκ (έως 1951)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διπλωμάτης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
ΣύζυγοςTatyana Andropova (Δεκαετία του 1940 – 1984)[6]
Nina Ivanovna Yengalycheva (1935–1940)[6]
ΤέκναIgor Yurievich Andropov
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςgeneral of the army/KGB
Πόλεμοι/μάχεςΑνατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΓενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (1982–1984)
Κατάλογος αρχηγών κράτους της Σοβιετικής Ένωσης (1983–1984)
Αρχηγός της ΚαΓκεΜπε (1967–1982)
Πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία (1954–1957)
ΒραβεύσειςΉρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (14  Ιουνίου 1974)
τάγμα του Λένιν (23  Ιουλίου 1957)
τάγμα του Λένιν (13  Ιουνίου 1964)
τάγμα του Λένιν (2  Δεκεμβρίου 1971)
τάγμα του Λένιν (14  Ιουνίου 1974)
τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (14  Ιουνίου 1979)
Τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (14  Ιουλίου 1944)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (23  Σεπτεμβρίου 1944)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (24  Ιουλίου 1948)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (15  Φεβρουαρίου 1961)
Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (1970)
Μετάλλιο «Αντάρτες του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου» 1ης κλάσης (10  Ιουνίου 1943)
Μετάλλιο για την διάκριση στην άμυνα των συνόρων της ΕΣΣΔ
μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο
μετάλλιο «Για την επέτειο των 20 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (1965)
μετάλλιο «Για την επέτειο των 30 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (1975)
μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945"
μετάλλιο για τα «50 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ»
μετάλλιο για τα «60 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ»
μετάλλιο για την 250η επέτειο του Λένινγκραντ
μετάλλιο «Στη μνήμη της 1500ής επετείου του Κιέβου»
Hero of the People's Republic of Bulgaria
τάγμα του Γκεόργκι Ντιμιτρόφ
Τάγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βουλγαρίας
τάγμα του Σαχμπαατάρ
Τάγμα του Ερυθρού Λαβάρου (Μογγολία)
μετάλλιο για τα 50 χρόνια της επανάστασης του Μογγολικού Λαού
τάγμα του Καρλ Μαρξ
d:Q100324261
τάγμα του Ήλιου της Ελευθερίας
τάγμα της σημαίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας
Τάγμα του Λευκού Λέοντος
επίτιμο μέλος της Κα Γκε Μπε (1973)
Medal "For the strengthening of friendship in arms"
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Γιούρι Αντρόπωφ (αριστερά) και Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι (δεξιά).

Εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης το 1939 και συμμετείχε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σε αντάρτικες επιχειρήσεις κατά των Γερμανών. Μετά τον πόλεμο, το 1954, ως σοβιετικός πρέσβης στην Ουγγαρία υπήρξε άμεσα εμπλεκόμενος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την κατάπνιξη των αντισοβιετικών εξεγέρσεων στη χώρα εκείνη. Ακολούθως κατά την περίοδο που ξέσπασε η Άνοιξη της Πράγας (1968), στην Τσεχοσλοβακία, ενήργησε για την κατάπνιξη κάθε εστίας αντίστασης όπως και στην παραπομπή και φυλάκιση των αντισοβιετικών στοιχείων προς τυχόν αποκοπή της Τσεχοσλοβακίας από τη ζώνη επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης.

Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του προσπάθησε με σειρά μέτρων να μετατρέψει την οικονομία σε πλήρη σοσιαλιστική μορφή. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, δεν απέφυγε την άμεση σύγκρουση με αρκετά κομματικά στελέχη και συνολικά έπαυσε από τα καθήκοντά τους 18 υπουργούς. Στην εξωτερική πολιτική ο πόλεμος με το Αφγανιστάν συνεχιζόταν και οι σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ιδιαίτερα τεταμένες. Εκτός από τα πυραυλικά προγράμματα που εφάρμοζαν οι δύο χώρες στην Ευρώπη, σημειώθηκε κατάρριψη Κορεατικού πολιτικού αεροσκάφους από σοβιετικά μαχητικά αεροσκάφη, με αποτέλεσμα τον θάνατο 269 επιβατών και πληρώματος. Χαρακτηριστικά ενώ το μαύρο κουτί του αεροσκάφους κατέληξε σε σοβιετικά χέρια, ο Γιούρι Αντρόπωφ θεώρησε σκόπιμο όλο το συμβάν να μείνει απόρρητο για να μην αποκαλυφθούν οι πραγματικές συνθήκες.

Υπήρξε επί 15 χρόνια αρχηγός της σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας KGB. Στις 26 Μαΐου 1982 απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του.[7]

Από τον Αύγουστο του 1983 ο Αντρόπωφ εισήχθη στην κεντρική κλινική της Μόσχας, καθώς έπασχε από ηπατική δυσλειτουργία. Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 1984 και τον διαδέχθηκε στην ηγεσία της ΕΣΣΔ ο Κονσταντίν Τσερνιένκο.

Πηγές Επεξεργασία

  • Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό. Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα 1987.

Παραπομπές Επεξεργασία