Οι μεγάλες οικογένειες

Οι μεγάλες οικογένειες ή Το τέλος των ανθρώπων (γαλλικός τίτλος: Les Grandes Familles ή La Fin des Hommes) είναι μυθιστορηματική τριλογία του Μωρίς Ντρυόν που εκδόθηκε από το 1948 έως το 1951. Ο πρώτος τόμος, που εκδόθηκε το 1948, φέρει ομώνυμο τίτλο και κέρδισε το βραβείο Γκονκούρ την ίδια χρονιά.

Οι μεγάλες οικογένειες

Εξώφυλλο έκδοσης του 1999
Συγγραφέας	Μωρίς Ντρυόν
Τίτλος	Les Grandes Familles
Γλώσσα	Γαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης	1948
Μορφή	μυθιστόρημα
Βραβεία	βραβείο Γκονκούρ
Πρώτη έκδοση	Éditions Julliard
δεδομένα ()

Είναι κοινωνικό μυθιστόρημα στην παράδοση του Μπαλζάκ και παρουσιάζει μια κοινωνική τοιχογραφία της γαλλικής ανώτερης τάξης στη Γαλλία κατά τον Μεσοπόλεμο. Είτε πρόκειται για τους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους, τους κύκλους της λογοτεχνίας, της ιατρικής, της δημοσιογραφίας ή του θεάτρου, τα πρόσωπα παρουσιάζονται με αμείλικτο ρεαλισμό και τα χαρακτηριστικά τους είναι η υπερηφάνεια, η κακία, η δίψα για χρήμα και δύναμη, η επιθυμία για αναγνώριση, ο φόβος των γηρατειών και ο θάνατος.

Παρουσίαση

Η μυθιστορηματική σειρά αποτελείται από τρεις τόμους, αρχικά επρόκειτο να ονομαστεί Το τέλος των ανθρώπων, αλλά η επιτυχία του πρώτου τόμου Οι Μεγάλες Οικογένειες έδωσε τον τίτλο σε όλο το έργο. Οι τρεις τόμοι είναι:

• Οι Μεγάλες Οικογένειες

• Η πτώση των σωμάτων
• Ραντεβού στην κόλαση

Το έργο διαδραματίζεται από το 1916 έως την κήρυξη του πολέμου το 1939, και αναφέρεται στη ζωή μελών της παριζιάνικης ανώτερης τάξης. Παρουσιάζονται αστοί μεγαλοεπιχειρηματίες που συναναστρέφονται με μέλη μιας παρακμασμένης αριστοκρατίας, διασημότητες του κόσμου της διασκέδασης με έκλυτο βίο, ανήθικοι χρηματοδότες, διεφθαρμένοι από τη φιλοδοξία πολιτικοί, κοσμικοί διεστραμμένοι από την αδράνεια - και ορισμένοι τύποι παρασίτων που περιστρέφονται γύρω τους. Οι χαρακτήρες είναι σχεδόν όλοι δειλοί, πιεστικοί, κυνικοί, εγωιστές, παρανοϊκοί, βίαιοι ή χειριστικοί. Μερικοί αντίθετα, ειδικά από τις χαμηλότερες τάξεις όπως υπηρετικό προσωπικό ή γιατροί και ιερωμένοι, εμφανίζονται ευαίσθητοι, μυστικιστές, στοργικοί, αφελείς ή απλώς καλοί. Το μυθιστόρημα αφηγείται τα αλληλένδετα πεπρωμένα τους, όπου τα ανθρώπινα πάθη του έρωτα, του χρήματος, της δόξας, του μίσους αναπαρίστανται ως πρωταρχικά κίνητρα για τις πράξεις τους.

Ο πρώτος τόμος απεικονίζει τα παλιά πρόσωπα εξουσίας στους κύκλους των επιχειρήσεων, της λογοτεχνίας, της ιατρικής, της δημοσιογραφίας. Στον δεύτερο παρουσιάζονται πρόσωπα της πολιτικής, του θεάτρου και της γαλλικής επαρχιακής αριστοκρατίας που μελετώνται ιδιαίτερα. Ο τρίτος τόμος τόμος τελειώνει τις παραμονές του Β΄Παγκοσμίου πολέμου.

Παράλληλα με την υπόθεση, αναφέρονται και διάφορα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή, όπως

• Ο βομβαρδισμός του Παρισιού από ένα γερμανικό Ζέπελιν στις 29 Ιανουαρίου 1916
• Οι βουλευτικές εκλογές του 1928
• Το κραχ του χρηματιστηρίου το 1929
• Ο θάνατος των Φερντινάν Φος και Ζωρζ Κλεμανσώ το 1929
• Το σκάνδαλο Σταβίσκυ
• Η Παγκόσμια Έκθεση του 1937 που είναι το σκηνικό ολόκληρης σκηνής
• Η επιστροφή του Εντουάρ Νταλαντιέ από τη διάσκεψη του Μονάχου τον Σεπτέμβριο του 1938
• Η επανεκλογή του Αλμπέρ Λεμπρέν τον Απρίλιο του 1939.

Σ' αυτό το πολύ σκοτεινό και ρεαλιστικό μυθιστόρημα - ιστορικό και κοινωνιολογικό πίνακα, γραμμένο με κατεξοχήν κινηματογραφικό ύφος, ο συγγραφέας έχει σαν βασικό άξονα ότι η μοίρα των ατόμων, οι φιλοδοξίες, οι επιτυχίες, οι αποτυχίες, η παρακμή τους, οι ασθένειές τους, τα πάθη τους και τα εγκλήματά τους συνθέτουν τη μοίρα των κοινωνιών.

Ταινίες

Το μυθιστόρημα αποτέλεσε το θέμα μιας κινηματογραφικής μεταφοράς με το ίδιο όνομα, Οι Μεγάλες Οικογένειες, σε σκηνοθεσία Ντενί ντε λα Πατελιέρ με τον Ζαν Γκαμπέν που κυκλοφόρησε το 1958. Μια τηλεοπτική μεταφορά σε τρία επεισόδια, με τον Μισέλ Πικολί, μεταξύ άλλων, κυκλοφόρησε το 1989 σε σκηνοθεσία Εντουάρ Μολιναρό και μουσική του Βλαντιμίρ Κοσμά.