Οι περιπέτειες του Ηρακλή Πουαρό

βρετανική τηλεοπτική σειρά

Οι περιπέτειες του Ηρακλή Πουαρό[1] ή αλλιώς Πουαρό (αγγλικά: Poirot‎‎) είναι μια βρετανική αστυνομική τηλεοπτική σειρά μυστηρίου που πρωτοπροβλήθηκε στο ITV από τις 8 Ιανουαρίου του 1989 έως τις 13 Νοεμβρίου του 2013. Πρωταγωνιστεί ο Ντέιβιντ Σουσέι ως ο ομώνυμος φανταστικός ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό της Άγκαθα Κρίστι. Η αρχική παραγωγή της σειράς έγινε από την LWT, αλλά τελικά γυρίστηκε αργότερα από τα στούντιο ITV. Η σειρά προβάλλεται στην Ελλάδα κατά καιρούς από την ΕΡΤ1 και προσφέρεται από το διαδικτυακό κανάλι της ΕΡΤ, Ertflix.

Το λογότυπο της σειράς.

Η σειρά διήρκεσε 13 κύκλους και αποτελείται από 70 επεισόδια συνολικά. Κάθε επεισόδιο αποτελεί προσαρμογή ενός μυθιστορήματος ή ενός διηγήματος της Κρίστι με πρωταγωνιστή τον Πουαρό. Κατά συνέπεια, σε κάθε επεισόδιο ο Πουαρό είναι ο βασικός υπεύθυνος για την εξιχνίαση ενός εγκλήματος (συνήθως φόνου) και ο πρωταγωνιστής που βρίσκεται στο επίκεντρο της δράσης κάθε επεισοδίου. Μέχρι το τέλος της σειράς, το οποίο ολοκληρώθηκε με το επεισόδιο «Αυλαία: Η τελευταία υπόθεση του Ηρακλή Πουαρό» που βασίζεται στο μυθιστόρημα του 1975 Αυλαία, το τελευταίο μυθιστόρημα με ήρωα τον Πουαρό,[2] είχε διασκευαστεί κάθε σημαντικό λογοτεχνικό έργο της Κρίστι που παρουσίαζε τον Πουαρό.[3]

Λίστα βασικών και επαναλαμβανόμενων χαρακτήρων της σειράς ανά κύκλο
Χαρακτήρας Κύκλος
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Ηρακλής Πουαρό Ντέιβιντ Σουσέι
Λοχαγός Άρθουρ Χέιστινγκς Χιου Φρέιζερ Χιου Φρέιζερ
Επιθεωρητής Τζέιμς Τζαπ Φίλιπ Τζάκσον Φίλιπ Τζάκσον
Δεσποινίς Φελίσιτι Λέμον Πολίν Μοράν Πολίν Μοράν Πολίν Μοράν
Ντετέκτιβ Τζέιμσον Τζον Κόρντινγκ
Κοντέσα Βέρα Ρόσακοφ Κίκα Μάρκαμ Όρλα Μπρέιντι
Αρχιφύλακας Κουμπς Στιβ Ντελέινι Ντέιλ Ράπλεϊ
Αριάδνη Όλιβερ Ζόι Γουοναμέικερ
Τζορτζ Ντέιβιντ Γέλαντ
Αστυνόμος Χάρολντ Σπενς Ρίτσαρντ Χόουπ

Επεισόδια

Επεξεργασία

Παραγωγή

Επεξεργασία
 
Το μέγαρο Φλορίν χρησιμοποιήθηκε στη σειρά ως Whitehaven Mansions

Ο Κλάιβ Έξτον σε συνεργασία με τον παραγωγό Μπράιαν Ίστμαν γύρισαν το πιλοτικό επεισόδιο. Μαζί έγραψαν και παρήγαγαν τους πρώτους οκτώ κύκλους. Ο Έξτον και ο Ίστμαν αποχώρησαν από το Πουαρό μετά το 2001, όταν άρχισαν να δουλεύουν στη σειρά Rosemary & Thyme. Τη συνέχεια της σειρά ανέλαβαν οι Μισέλ Μπακ και Ντέμιεν Τίμερ.[4] Τα επεισόδια παρουσίασαν ριζική αλλαγή στον τόνο από την προηγούμενη σειρά. Το χιούμορ της προηγούμενης σειράς υποβαθμίστηκε με κάθε επεισόδιο να παρουσιάζεται ως σοβαρό δράμα, ενώ εισήχθηκαν στοιχεία βίας που δεν υπήρχαν στις αρχικές ιστορίες της Κρίστι. Τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα στις προσθήκες περιελάμβαναν τη χρήση ναρκωτικών, το σεξ, την άμβλωση, την ομοφυλοφιλία και μια τάση για πιο σκληρές εικόνες. Επίσης, επανασχεδιάστηκαν το λογότυπο της σειράς και το μοτίβο του κύριου θέματος, αν και χρησιμοποιήθηκε συχνά, πιο διακριτικά.[5]

Από τους κύκλους 9–12 λείπουν οι Χιου Φρέιζερ, Φίλιπ Τζάκσον και Πολίν Μοράν, οι οποίοι εμφανίζονταν στους προηγούμενους κύκλους (εκτός από τον κύκλο 4, από όπου απουσιάζει η Μοράν). Ο κύκλος 10 (2006) εισήγαγε τη Ζόι Γουοναμέικερ ως την εκκεντρική συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων Αριάδνη Όλιβερ και τον Ντέιβιντ Γιέλαντ ως τον αξιόπιστο παρκαδόρο του Πουαρό, τον Τζορτζ — ένας χαρακτήρας που είχε εισαχθεί στα πρώτα μυθιστορήματα του Πουαρό, αλλά είχε μείνει εκτός των πρώτων επεισοδίων για την ανάπτυξη του χαρακτήρα της Λέμον. Η εισαγωγή των χαρακτήρων της Γουοναμέικερ και του Γιέλαντ και η απουσία των άλλων χαρακτήρων είναι γενικά συνεπής με τις ιστορίες στις οποίες βασίστηκαν τα σενάρια. Ο Χιου Φρέιζερ και ο Ντέιβιντ Γέλαντ[6] επέστρεψαν για δύο επεισόδια της τελικής σειράς (Οι μεγάλοι τέσσερις και Αυλαία), με τον Φίλιπ Τζάκσον και την Πολίν Μοράν[7] επιστρέφουν για την προσαρμογή του μυθιστορήματος Οι μεγάλοι τέσσερις. Η Ζόι Γουοναμέικερ επέστρεψε επίσης για τις προσαρμογές των μυθιστορημάτων Οι ελέφαντες θυμούνται και Το πέτρινο φέρετρο.

 
Από τα γυρίσματα της σειράς στο Λονδίνο

Ο Σουσέι προτάθηκε για τον ρόλο από την οικογένεια της Κρίστι, η οποία τον είχε δει να εμφανίζεται ως Μπλοτ στην τηλεοπτική μεταφορά του Τομ Σαρπ Blott on the Landscape.[8] Ο Σουσέι έχει δηλώσει ότι προετοιμάστηκε για τον ρόλο διαβάζοντας όλα τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα με ήρωα τον Πουαρό και αντιγράφοντας κάθε περιγραφή του χαρακτήρα. Ο Σουσέι δήλωσε στο The Strand Magazine: «Είχα το αρχείο μου από τη μια και ένα σωρό ιστορίες από την άλλη και μέρα με τη μέρα, εβδομάδα με την εβδομάδα, όργωσα τα περισσότερα από τα μυθιστορήματα της Άγκαθα Κρίστι για τον Ηρακλή Πουαρό και έγραφα χαρακτηριστικά, έως ότου απέκτησα ένα αρχείο γεμάτο τεκμηριώσεις για τον χαρακτήρα. Ήταν δουλειά μου όχι μόνο να ξέρω πώς ήταν, αλλά να γίνω σταδιακά αυτός. Έπρεπε να γίνω αυτός, πριν αρχίσουμε τα γυρίσματα».[9]

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του πρώτου κύκλου, ο Σουσέι παραλίγο να εγκαταλείψει τα γυρίσματα κατά τη διάρκεια μιας λογομαχίας με έναν σκηνοθέτη, επιμένοντας να τονίζονται οι περίεργοι τρόποι του Πουαρό (στην περίπτωση αυτή, να στρώνει ένα μαντίλι κάτω πριν καθίσει σε ένα παγκάκι στο πάρκο). Αργότερα είπε «δεν υπάρχει αμφιβολία για την ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά [του Πουαρό]».[10] Σύμφωνα με πολλούς κριτικούς και ενθουσιώδεις, ο τρόπος που ενσάρκωσε τον ρόλο ο Σουσέι θεωρείται η πιο ακριβής ερμηνεία όλων των ηθοποιών που έχουν υποδυθεί τον Πουαρό και η πιο κοντινή στον χαρακτήρα των βιβλίων.[11] Το 2013, ο Σουσέι αποκάλυψε ότι η κόρη της Κρίστι, Ρόζαλιντ Χικς, του είχε πει ότι ήταν σίγουρη πως η Κρίστι θα είχε εγκρίνει την ερμηνεία του.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Οι περιπέτειες του Ηρακλή Πουαρό - ERT.GR». www.ert.gr. 31 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021. 
  2. Kemp, Stuart (8 April 2013). «Agatha Christie's Poirots' Final Season Snags Healthy Pre-Sales». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 June 2013. https://web.archive.org/web/20130614054711/http://www.hollywoodreporter.com/news/agatha-christies-poirots-final-season-434752. Ανακτήθηκε στις 25 May 2013. 
  3. «David Suchet to star in final Poirot adaptations». BBC News. 14 November 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2015. https://web.archive.org/web/20150925154314/http://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-15726320. 
  4. Kanter, Jake (13 Σεπτεμβρίου 2012). «Damien Timmer and Michele Buck, Mammoth Screen». BroadcastNow.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2014. 
  5. «BFI Screenonline: Agatha Christie's Poirot (1989–)». Screenonline.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2009. 
  6. «David Yelland». IMDb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2018. 
  7. «Hugh Fraser, Philip Jackson and Pauline Moran are reunited with David Suchet for Agatha Christie's The Big Four». ITV Press Centre. 18 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2013. 
  8. Walton, James (9 September 2008). «David Suchet: Poirot». Telegraph.co.uk (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 March 2009. https://web.archive.org/web/20090312015243/http://www.telegraph.co.uk/culture/tvandradio/3560217/David-Suchet-Poirot.html. Ανακτήθηκε στις 3 March 2009. 
  9. J.D. Hobbs. «Suchet's Poirot». Poirot.us. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2009. 
  10. Barton, Laura (2009-05-18). «Poirot and me» (στα αγγλικά). The Guardian (London). ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/culture/2009/may/19/david-suchet-poirot-agatha-christie. Ανακτήθηκε στις 2021-05-06. 
  11. «Drama Faces – David Suchet». BBC.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία