Ορδόνιο Β΄ του Λεόν

Ο Ορδόνιο Β΄, ισπαν.: Ordoño II, (π. 873 – Ιούνιος 924, Λεόν) από τον Οίκο των Αστουριών-Λεόν ήταν βασιλιάς της Γαλικίας από το 910 και βασιλιάς της Γαλικίας και του Λεόν από το 914 μέχρι το τέλος του. Ήταν ένας ενεργητικός ηγεμόνας, που υπέβαλε το βασίλειο του Λεόν στον έλεγχό του και πολέμησε με επιτυχία κατά των Μουσουλμάνων, οι οποίοι εξακολουθούσαν να κυριαρχούν στο μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου. Η βασιλεία του σηματοδότησε την τακτική και ομαλή μετάβαση του regnum Asturum στο regnum Legionis, με το βασιλικό αρχηγείο ήδη εγκατεστημένο στην πόλη Λεόν.

Ορδόνιο Β΄ του Λεόν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	871
Θάνατος	Ιουνίου 924 Λεόν
Τόπος ταφής	León Cathedral
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Γαλικίας
Θρησκεία	Καθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Ελβίρα Μενένδεθ (απεβ. 921) Σάντσα Σάντσεθ της Παμπλόνα Aragonta González
Τέκνα	Σάντσο Ορδόνιεθ Ραμίρο Β΄ του Λεόν Αλφόνσος Δ΄ του Λεόν
Γονείς	Αλφόνσο Γ΄ των Αστουριών και Χιμένα των Αστουριών
Αδέλφια	Φρουέλα Β΄ των Αστουριών Γκαρθία Α΄ του Λεόν
Οικογένεια	Οίκος των Αστουριών-Λεόν
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Μονάρχης της Γαλικίας (910–924) Μονάρχης του Βασιλείου της Λεόν (914–924)
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Καταγωγή

Γεννημένος γύρω στο 873, ήταν ο δεύτερος γιος του βασιλιά Αλφόνσου Γ' του Μεγάλου, βασιλιά των Αστουριών, και της συζύγου του, βασίλισσας Χιμένας.

Μετά το τέλος του Αλφόνσου Γ΄ το 910, το βασίλειο μοιράστηκε στους τρεις γιους του: το Λεόν πήγε στη Γκαρθία, η Γαλικία στο Ορδόνιο και η Αστούριας στη Φρουέλα . Ωστόσο, η κυριαρχία της Αστούριας αναγνωρίστηκε, αν και ο Ordoño ήταν πιο σκληρής ιδιοσυγκρασίας από τους αδελφούς του. Μετά τον θάνατο του Γκαρθία στη Θαμόρα το 914, ο Ορντόνο τον διαδέχθηκε στον θρόνο του Λεόν .

Νεανική ζωή

Ο πατέρας του τον έστειλε στη Σαραγόσα για να εκπαιδευτεί στην αυλή του Μπανού Κάσι. Κατά τη διάρκεια της ζωής τού πατέρα του υπηρέτησε την κυβέρνηση της Γαλικίας. Διηύθυνε προσωπικά, πριν από το έτος 910, μία στρατιωτική εκστρατεία κατά των Μουσουλμάνων στα νότια της Ιβηρικής Χερσονήσου, η οποία έφτασε μέχρι την πόλη της Σεβίλλης. Η αποστολή κατέστρεψε και λεηλάτησε την περιοχή του Ρέγελ, «που θεωρείται μία από τις πιο δυνατές και πιο πλούσιες», όπως αναφέρεται από το Historia silense, αλλά αυτή η περιοχή δεν έχει ταυτιστεί με βεβαιότητα από τους ιστορικούς.

Για άγνωστους λόγους, τα παιδιά του Αλφόνσου Γ΄ του Μεγάλου επαναστάτησαν εναντίον τού πατέρα τους το 909. Αν και το βρέφος Γκαρσία, αδελφός του Oρδόνιo, συνελήφθη και φυλακίστηκε στο κάστρο Γκαουθόν, τον επόμενο χρόνο ο Aλφόνσος Γ΄ υποχρεώθηκε από τα παιδιά του να παραιτηθεί και να μοιράσει το βασίλειό του μεταξύ τους. Το βασίλειο τού Λεόν περιήλθε στον πρωτότοκο γιο, τον Γκαρσία, ενώ το βασίλειο των Αστουριών πήγε στον Φρουέλα και η Γαλικία στο Oρδόνιo. Ο Αλφόνσος Γ' απεβίωσε στην πόλη Θαμόρα στις 20 Δεκεμβρίου 910.

Ο Γκαρσία Α' κράτησε απόμακρες και μάχιμες σχέσεις με τον αδελφό του Oρδόνιo. Όταν ο Αλφόνσος Γ' απεβίωσε, ο Γκαρσία Α΄ εμπόδισε τον επίσκοπο Γεννάδιο της Αστόργα να πάρει μαζί του πεντακόσιες μετκάλες, που δώρισε ο Αλφόνσος Γ' στο ιερό του Αποστόλου, στην πόλη Σαντιάγο ντε Κομποστέλα.

Άνοδος στον θρόνο του Λεόν

Μετά το τέλος τού αδελφού του Γκαρσία, που συνέβη στην πόλη της Θαμόρα το 914, ο Ορδόνιο Β' κληρονόμησε το βασίλειο του Λεόν αφού, παρόλο που ο αδελφός του είχε νυμφευτεί, απεβίωσε άτεκνος.

Η βασιλεία του

Ο Oρδόνιo Β΄ συνέχισε έπειτα την επέκταση της χριστιανικής πολιτείας των προγόνων του σε δύο μέτωπα. Στα νοτιο-δυτικά εδάφη του, λεηλάτησε τη Mέριδα και την Έβορα και ανάγκασε τον μουσουλμάνο κυβερνήτη της περιοχής να αγοράσει την κατοικία του.

Στα ανατολικά του εδάφη, ενώθηκε με τον Σάντσο Α' Γκαρσές, βασιλιά της Ναβάρρας, εναντίον του εμίρη της Κόρδοβας, Αμπντ-αλ-Ραχμάν Γ'. Οι Μαυριτανοί εξοντώθηκαν στο Σαν Εστεβάν δε Γκόρμαθ (917). Τα Aρνέδo και Καλαχόρα πάρθηκαν τον επόμενο χρόνο από το Μπανού Κασί. Η αντίδραση του Aμπντ-αλ-Ραχμάν, ωστόσο, ήταν σφοδρή. Το 920, έστειλε στρατό για να ανακτήσει το Όσμα και το Σαν Εστεμπάν δε Γκόρμαθ. Πέρασε στη Ναβάρρα και νίκησε τους Χριστιανούς στη Βαλδεχουνκέρα και αιχμαλώτισε τους επισκόπους του Τούι και της Σαλαμάνκα. Αν και σκόπευε να συντρίψει την ίδια την Παμπλόνα, γύρισε για να ασχοληθεί με την τεράστια λεία του.

Ο Oρδόνιο Β΄ -που είχε έρθει μετά από αίτημα του βασιλιά Σάντσo- απέδωσε την απώλεια στην απουσία των κορυφαίων κομήτων της Καστίλης -Nούνιo Φερνάντεθ, Φερνάνδο Ανσούρεθ και Aβολμόνδαρ Άλβο- οι οποίοι δεν είχαν έρθει, μετά από κλήση του. Τους έφερε μαζί στο Tεβούλαρ στον ποταμό Καριόν και τους έβαλε στη φυλακή. Η χριστιανική αντεπίθεση ήταν άμεση, καταλαμβάνοντας τη Λα Ριόχα και ενσωματώθηκε στη Ναβάρα Νάχερα και Βιγέρα.

Υπέστη συχνές επιδρομές στην επικράτειά του από τους στρατούς του Aμπντ-αλ-Ραχμάν Γ΄ και αντιμετώπισε τους Καστιλιανούς, που σχεδίαζαν μία εξέγερση στη Λεόν.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε τρεις φορές. Η πρώτη του σύζυγος και μητέρα των παιδιών του ήταν η Eλβίρα Μενέντεθ, κόρη του κόμη Ερμενεγίλδο Γκουτιέρεθ και θεία του Σαν Ροσένδο.

Στη συνέχεια νυμφεύτηκε την Aραγόντα Γκονθάλεθ, κόρη του κόμη Γκονθάλο Μπετότεθ. Την άφησε στην άκρη, διότι «δεν του άρεσε». Όταν σχημάτισε πολιτική συμμαχία με τον Σάντσο Α΄ της Παμπλόνας, ήταν νυμφευμένος με την κόρη του βασιλιά, τη Σάντσα. Απεβίωσε το 924 αφήνοντας μικρά παιδιά και τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος επιζών αδελφός του, ο Φρουέλα, ο βασιλιάς των Αστουριών, ενώνοντας έτσι την κληρονομιά του πατέρα τους. Η χήρα του θα ξαναπαντρευτεί τον Άλβαρο Εραμέλιθ, κόμη της Άλαβα, και μετά το τέλος του το 931, έγινε σύζυγος του Φερνάν Γκονθάλεθ της Καστίλης.

Περαιτέρω ανάγνωση

• García Álvarez, Manuel Rúben (1966). "Ordoño Adefónsiz, rey de Galicia de 910 a 914 (noticias y documentos)". Cuadernos de Estudios Gallegos. 21: 5–41, 217–248.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• El ocaso de una voz regia Αρχειοθετήθηκε 2019-03-28 στο Wayback Machine.