Οι Ουσίποι ήταν αρχαίος γερμανικός λαός της περιοχής ανατολικά του Ρήνου (στην εκτός Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας Γερμανία), πιθανότατα μεταξύ των κοιλάδων των ποταμών Λαν και Ζιγκ. Αναφέρονται στα Γεωγραφικά του Στράβωνα,[1], στη Γεωγραφία του Πτολεμαίου και στη Γερμανία του Τάκιτου (κεφ. 32) ως γείτονες άλλων γερμανικών φυλών όπως οι Χάττοι και οι Τεντερίτες, τον 1ο αιώνα μ.Χ. Η πιο διάσημη αναφορά στους Ουσίπους είναι στον Αγρικόλα του Τάκιτου (κεφ. 28), όπου ο ιστορικός μας λέει ότι Ουσίποι που είχαν καταταγεί στο Ρωμαϊκό στρατό υπό τον στρατηγό Γναίο Ιούλιο Αγρικόλα λιποτάκτησαν κατά τη διάρκεια εκστρατείας έναντι των Βρετανών (δυτικές και βόρειες ακτές της Βρετανίας) περί το 82. Οι Ουσίποι σκότωσαν τον Ρωμαίο εκατόνταρχο και τους στρατιώτες που τους εκπαίδευαν, κατόπιν έκλεψαν τρία καράβια και έπλευσαν παράλληλα προς τις βόρειες ακτές της Βρετανίας. Αντιμετώπισαν όμως δυσκολίες και έλλειψη τροφίμων και κατέφυγαν στον κανιβαλισμό. Τελικά κατέληξαν στη γη των Σουηβών, όπου αρκετοί πιάστηκαν από τους ντόπιους λαούς. Άλλα τμήματα πιάστηκαν από τους Φρίσιους και οι επιζώντες πουλήθηκαν σκλάβοι, μπορώντας έτσι να εξιστορίσουν τα γεγονότα. Ο Δίων Κάσσιος αναφέρει μια παρόμοια (αν και σύντομη) ιστορία, αλλά τοποθετεί τα γεγονότα σε προηγούμενα έτη. Είναι πιθανό οι Ουσίποι να ήταν συνώνυμοι των Ουσιπιτών, επίσης γερμανικού λαού, που είχαν δεχθεί επίθεση από τον Ιούλιο Καίσαρα το 55 π.Χ..

Πηγές Επεξεργασία